Aan een dergelijk project móet ik wel deelnemen. Mijn sympathie gaat immer uit naar volk dat iets dergelijks op poten zet, of dat nu Max Dohle met zijn Stapelgedichten is, of Vitalski met zijn Boekgedichten. Met behulp van onze boekenkast knutselde ik dit vers in elkaar:
Na de orkaan
Eenvoudig als niets
de laaiende stilte.
Dood tij.
Het keerpunt.
Verboden tijd,
het aards tekort.
Daarmee wordt gezwegen,
met kramp in de ziel.
In de buurt van de wereld
de dorst der havensteden.
Na de orkaan
Eenvoudig als niets
de laaiende stilte.
Dood tij.
Het keerpunt.
Verboden tijd,
het aards tekort.
Daarmee wordt gezwegen,
met kramp in de ziel.
In de buurt van de wereld
de dorst der havensteden.
Zie:
.JPG)
