zaterdag 19 januari 2013

Uit de kast (VI): Patrick Cornillie

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt Fleur de Semois van Patrick Cornillie (Uitgeverij deBeer, 1996) waarvan ik bladzijde 41 opsloeg, met daarop Een hoornblazer:

Iets van dampende paarden plots.
Of het hijgen van jachtige honden
in het struikgewas. En de geur van mos.
Iets van landsmoor die drijft

naar einders met dennenbossen
en zompige grond. Een lied
dat deint doorheen bladerval
en deemstering. Ja, dat alles.

Omwille van die verre klanken van hoornen.
Avondlijk. De hese roep van hoornblazers
die even verschijnt. En weer verdwijnt in
het orkest van de herfst.