Graag gedaan, kerel

Ach ja, helemaal vergeten! Toen ik ons achterterras bekeek zag ik sporen van onze merel, die klaarblijkelijk al eens was komen kijken of er niets te eten viel. Toen ik wat later een bakje met pijnboompitjes weg had gezet leek hij me – hij is niet echt schuw – echt zo aan te kijken van “Bedankt, hè!”