Uit de kast (XVII): Werner Spillemaeckers

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt Fuga magister van Werner Spillemaeckers (Yang, 1970) waarvan ik bladzijde 32 opsloeg, met daarop Fabel:

zeg het mij voor

ik mag het spreken niet verleren
zwijgend klinkt uw oorbel

in dit kader zijt gij heengegaan

geleden duizend dagen
vlug vijlsel van zon in uw gebaar
duid het mij ten kwade
wijs het mij na