Gelijkenis

Nooit eerder viel het me op welk een treffende overeenkomsten er eigenlijk zijn tussen de vorm van pistachenoten en die van mosselen….

Verkeerde naam

Zoals De Morgen het clubkrantje van de Vlaamse groenen en socialisten is, zo fungeert Le Soir als roeptoeter voor hun politieke verwanten aan de andere kant van de taalgrens. Alleen qua naamgeving al vind ik De Morgen een iets geloofwaardiger dagblad omdat het des morgens verschijnt. Le Soir is in volledige tegenstelling tot de titel echter óók een ochtendkrant!

Uitgestorven geluid

Van de soundtrack van mijn jeugd maakt beslist het geluid van vliegtuigen die door de geluidsbarrière gaan deel uit. Volgens mij heeft de jongere generatie geen idee hoe dat klinkt, want het is uitgestorven in de twintigste eeuw. Ik herinner me goed hoe ik van zo’n knal altijd schrok….

Aardige invalshoek

Karel van het Reve bekeek de zaken vaak vanuit een aardige invalshoek: ‘Alle menselijke arbeid is een mengsel van eentonigheid en afwisseling. Wij zien in een trambestuurder een arme loonslaaf die dag in dag uit zijn tram over dezelfde rails laat rijden. En een piloot op de lijn Amsterdam-Moskou-Tokio zien we als een avonturier, een soort zeeheld, een ontdekkingsreiziger. Maar waarschijnlijk lijken de vluchten van de piloot meer op elkaar dan de ritten van de trambestuurder.’

Overzichtelijk

Moet ineens denken aan Bath, het piepkleine Zeeuwse dorp aan de Bocht van Bath waar wij ooit een huisje hadden. Bath heeft een eigenlijk ontroerend overzichtelijk stratenplan: je komt het gehucht binnen door de Walstraat. Je hebt verder de Arsenaal-, Kazerne- en Lillostraat en je kunt de wijde wereld alleen terug in via weer de Walstraat.

Brave mensen

Officiële woordvoerders creëren dikwijls een jargon dat na verloop van tijd dan weliswaar herkenbaar wordt, maar de facto verdoezelend taalgebruik blijft. Bij de politie heet het dan dat een verdachte in verzekerde bewaring is gesteld, waar gewoon bedoeld wordt dat iemand in de bak gegooid is. Bij de brandweer klinkt het dat het belendend perceel evenmin behouden kon blijven hetgeen in dagdagelijkse taal wil zeggen dat het huis ernaast ook af is gefikt. Woordvoerders? De meesten hunner rijden ook geen auto maar een voertuig….

Het kwam er niet van....

Na de Groote Oorlog werden her en der grenscorrecties uitgevoerd. België heeft toen geprobeerd Zeeuws-Vlaanderen en Zuid-Limburg (die natuurlijk veel beter bij België dan bij Nederland passen) binnen te rijven. Het is er niet van gekomen. De landen zouden er iets anders uit hebben gezien.

In deze dagen

Sommige mensen, laten we zeggen bepaalde inwoners van een niet nader te noemen land aan de oostkant van de Middellandse Zee, eisen van anderen verdraagzaamheid, die men zelf in eigen land niet bereid is te betonen. Zij denken dat ze dat niet hoeven omdat ze een Oud Boek hebben.

Sehnsucht

België, Nederland en Engeland zijn nog steeds koninkrijken maar hebben geen vergelijkbaar woord. Duitsland is al lang een republiek maar heeft in de taal nog steeds wat heimwee naar de keizertijd: mooi weer heet in het Duits Kaiserwetter.

Bijna aaibaar (11)

Vernoemd naar een prins

Volgens mijn editie van de Van Dale dankt de sansevieria zijn naam aan de geleerde Napolitaanse prins Sanseviero (1710-1771). Het internet houdt het er op dat natuuronderzoeker Carl Peter Thunberg de plant in 1794 vernoemde naar de Italiaanse prins Raimondo di Sangro die uit San Severo of Sansevero kwam. Het lijkt me dat de redactie Van Dale hier wat slordig is geweest.

Oortjes

Sommige zinnen zijn modérn. In Knecht, alleen schrijft Gerbrand Bakker ‘Ik luisterde naar niets. Ik had zelfs mijn oortjes niet mee.’ Het is echt nog niet zo lang geleden dat ik niet begrepen zou hebben wat ik me daar nu weer bij voor moest stellen….

Leuke woorden

Bennet, deutel, joksel, kaugek, luimkeet, molos, neuzenvet, opdril, pieguiter, rostuiser, spaat, trub, volbank, weller, zedrak.

Straling

‘De meeste mensen beschouwen de krokus als een voorjaarsbloem…als ze ooit een krokus zagen vóór maart, zouden ze dat heel gek vinden en iets mompelen over zonnevlekken en beweren, dat je ook  van alles kon verwachten als de atmosfeer zo verstoord werd door al die radio’s,’ lees ik in Langs het tuinpad, de vertaling van Beverley Nichols innemende Down the garden path uit 1936. Ook 84 jaar geleden maakten mensen zich zorgen over onzichtbaarheden. Nu piekert men over 5G. Is dat nodig? Anna Gimbrere zag ik het op Hans Mellendijks onvolprezen sMelssleMs haarfijn uitleggen:

https://smelsslems.blogspot.com/2020/06/ondertussen-in-de-ether.html

Onderweg met de tram: Lijn 4 in Erfurt

In Erfurt onderhoudt Lijn 4 de verbinding tussen Wiesenhügel en Bindersleben:

https://www.youtube.com/watch?v=87_Ggfeqy7k

Verkeerd onthouden!

Verkeerd onthouden. We moesten natuurlijk niet aan Kees van Kooten denken, maar aan de onvergelijkbare Bert Vanderslagmulders van Kamagurka. Chel van Giels stuurde ten bewijze daarvan het bewuste stripje mee. Waarvoor hartelijke dank, Chel!

Hier met die schaar!

Ik begreep Geertjes ergernis volledig bij het aanschouwen van deze gebruiksaanwijzing die niet werkt. Een scháár! Alleen daarmee was die/dat lastpak open te krijgen. We moesten aan Kees van Kooten denken die iedere keer door irritatie werd overvallen als hij een kaasje van La vache qui rit weer eens niet volledig uit de folie kreeg. Hij schreef de producent aan over de onhebbelijkheden van het rode ‘lintje’ bij de verpakking en besloot met: “Uw koe kan daar misschien om lachen, maar ík niet!”

Dichtbij

De twee Europese hoofdsteden die het dichtst bij elkaar liggen zijn Wenen en Bratislava. Hen scheidt slechts 55 kilometer. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Mmmm....

Vandaag de dag zie je die nergens meer dus vermoedelijk is hij uit productie genomen, maar er waren tijden dat er reclame werd gemaakt voor tandpasta met….whiskeysmaak!

Weinig

De kennis in de Angelsaksische wereld omtrent de wereld voorbij de eigen grenzen schreit ten hemel, dat wisten we al. Wij zouden soms vergeten hoe ruim onze blik op de, toch op zijn minst westerse, wereld is. Gerbrand Bakker ergert zich in zijn jongste boek Knecht, alleen tijdens een literair symposium in Norwich aan de hardnekkigheid waarmee Amerikaanse, Engelse en Gemenebestschrijvers Dickens, Keats en Shakespeare als literaire referentiepunten blijven gebruiken. Hij vraagt zich er af of ze in Engeland wel doorhebben dat er elders op de wereld óók boeken worden geschreven. En stelt dat je ook Thomas Mann kan aanhalen als voorbeeld van het eenofander, of Fernando Pessoa of Arto Paasilinna. Enig idee hoe groot het aandeel vertaalde boeken in het complete (lees: com-ple-te) Britse en Amerikaanse boekenaanbod is? Niet schrikken: 3%! Drié procent….

De tijd gaat dringen

Het is al bijna een decennium geleden dat Nick Clegg, toentertijd vicepremier en ondertussen in het volk verdwenen, waarschuwde: There's nothing bulldog about Britain hovering somewhere in the mid-Atlantic, not standing tall in Europe, not being taken seriously in Washington. Nu de onderhandelingen over de Brexit weer zijn opgestart weten ze in het Verenigd Koninkrijk eigenlijk nog steeds niet van welk hout pijlen te maken. Bert Bevers voor Gemengde Berichten in Londen....

Record

Of ze in Amsterdam voldoende souplesse d’esprit op kunnen brengen om deze bijzondere prestaties te waarderen weet ik niet maar Feyenoord en PSV verloren nimmer een Europese finale. Feyenoord heeft zelfs, al 48 jaar, een Europees record in handen. De ploeg uit de Kuip heeft nog steeds de hoogste totaalscore op haar naam staan: in de Europa Cup 3 werd in 1972 het Luxemburgse Rumelange teruggewezen met respectievelijk 9-0 en 0-12. Maakt 21-0. Nog in geen enkele Europese competitie overtroffen. Wat ze daar in Amsterdam over zeggen is quatsch, zever in pakskes. Een record is een record.

Uit de kast (XCVII): Anne-Fleur van der Heiden

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Zaailingen van Anne-Fleur van der Heiden (Uitgeverij Nieuw Amsterdam, Amsterdam, 2020), waaruit ik op bladzijde 29 het gedicht Walruskalf opensloeg:

Graag was ik als walruskalf geboren

om als zoog gekust te worden

door een moeder met snorharen

omarmd te worden door een flipper

of twee, met een vader die de grootste heeft

van het dierenrijk, 60 centimeter

maar ik werd geboren als lederschildpad

ei zonder geslacht, door mijn moeder

in het zand begraven, met de taak

alleen uit te kruipen, te water te gaan, kwallen te eten

Groei en bloei

Opletten!

Wanneer je je reisbestemming ingeeft moet je dikwijls voorzichtig zijn. Je hebt bijvoorbeeld 2 Frankfurten, een aan de Main en een aan de Oder. Je hebt een Bergen in Noorwegen, een Bergen in Noord-Holland en een Bergen in Henegouwen (al noemen ze dat daar zelf Mons). Ook is er nog een Bergen op Zoom natuurlijk. Sommige plaatsnamen zijn echt populair en onderscheiden zich in geen enkel opzicht van elkaar. Deurne bijvoorbeeld. Je hebt een Deurne in Antwerpen, een Deurne in Noord-Brabant, een Deurne in Vlaams-Brabant en een Deurne in Waals-Brabant (Het is wel echt een Brabantse naam). Helemaal opletten geblazen is het wanneer je naar Halle moet. Je hebt een Halle in Saksen-Anhalt, een Halle in Noordrijn-Westfalen, een Halle in Antwerpen, een Halle in Vlaams-Brabant en een Halle in de Achterhoek.

Nala

 En dit is Nala, de poes van Nell en Chris. Mijn zusje fotografeerde haar terwijl ze (Nala, niet mijn zusje) lekker op de vensterbank lag te luieren.

Bijna aaibaar (10)

Zalig Pinksteren

Cinema Trivia: Moderne Archeologie

Was bij het bekijken van de UFA-film Wie sagen wir es unseren Kindern? van Hans Deppe vooral geboeid door de ‘gewone dingen’ daarin. De film, in de zalen gebracht in 1944, werd immers in volle oorlogstijd gedraaid. Hier viel me op dat de hoofdrolspeelster een boodschappennetje draagt met voldoende eetbaars (waaronder zo te zien een rode kool) en de tram, de kaartjesknipster daarin en de beurs met Derde Rijkgeld mooi te zien zijn. Ook komt een brievenbus uit het Duizendjarige Rijk in beeld.

10 jaar geleden

Zomaar eens gekeken wat ik tien jaar geleden, op 30 mei 2010 dus, postte op deze Gemengde Berichten:

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2010/05/wederzijdse-schrik.html

Cultuuromslag?

Een cultuuromslag! Een zaak in de Hoogstraat in hartje Antwerpen heeft sinds kort een ‘kroketmuur’ in de voorgevel. Des morgens kun je daar koffiekoeken en rijsttaartjes uit halen, na de middag wordt hij gevuld met bamischijven, bouletten, cervela’s, curryworsten, kaassouflés, sitosticks en vleeskroketten. Ik vraag me af of er Belgen zullen zijn die er gebruik van gaan maken. Ik denk het niet. Die eten niet graag ‘uit de muur’. Het zullen vermoedelijk vooral Nederlanders zijn. Maar je weet natuurlijk nooit.

Aha

Ik vind het altijd grappig om te ontdekken waar een bepaalde naam vandaan komt. Leerde nu dat Haribo, het merk dat onder meer de bekende gummibeertjes produceert, een afkorting is van de naam van de uitvinder van die beertjes en de plaats waar hij die (in 192o al) bedacht: Hans Riegel uit Bonn maakt Haribo.

Lange buren

Sommige dingen begrijp ik niet goed. Of beter: niét. Dat Nederlandse mannen reeds geruime tijd de langste ter wereld zijn (182.5 centimeter op hun achttiende) wist ik. Dat de Belgische met 181.7 centimeter op de tweede plaats staan verbaast me niet vermits we buren zijn. Dat de Duitsers op de ranglijst van langste mannen echter pas elfde zijn snap ik dus minder. Maar waarom de Lúxemburgers, ons toch nog nader, pas op de áchtentwintigste plaats staan, daar kan ik met mijn pet niet bij. O ja, de rode lantaarn is voor Oost-Timor. Daar worden mannen gemiddeld amper 159.8 centimeter.

Boulanger

Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nóóit van haar had gehoord, maar sinds vandaag ben ik helemaal wég van het werk van Lili Boulanger (1893-1918). Dat is een componistè. Daarvan zijn er niet bijster veel. Ontdekte via de radio haar ontroerende Psaume 130: Du fond de l'abîme. Dankzij de wondere wereld van YouTube is die zomaar te beluisteren:

https://www.youtube.com/watch?v=lc6nJ3NFh2A

Momentopname

De nabije cultuurdragers hic et nunc: Het stad in mij van Maud Vanhauwaert, Brücken uit de reeks Die Blauen Bücher, Zeesymphonieën van Cyriel Verschaeve en Orazio Vecchi’s Requiem– Rubens’s funeral and the Antwerp Baroque door Graindelavoix onder leiding van Björn Schmelzer.

Een verstandig man

Geen betere plaats om een stok te hebben dan achter de deur. Een van de vele wijsheden van Oom Floris, een verstandig man.

http://vliegendeiland.blogspot.com/search/label/De%20aforismen%20van%20Oom%20Floris

Verhuisde landen

Albanië en Iberië. We weten waar we daarvoor moeten zoeken op de landkaart. Vroeger echter moest je daarvoor naar elders. Er is geen enkele band met het huidige Albanië of Iberië, maar tot de negende eeuw van onze jaartelling lag Albania in een gebied dat nu behoort tot Azerbeidzjan, Dagestan en Georgië. In laatstgenoemd land lag tot de vijfde eeuw ook Iberia. Tot zover dit Gemengd Bericht.