Overbodig woord

Een woord dat wat mij betreft volledig uit onze taal zou mogen verdwijnen is tussenstand. Welk een overbodig! Je hebt een stánd en een éindstand. Klaar. Dat tussen is helemaal voor niets nodig.

Leuke woorden

Astilbe, barter, carobbe, diepsel, fladderiep, hillebil, inpik, kutse, propstroom, quelea, smeel, wimber, zwikkel.

Echte bergen

Soms lijken bepaalde wolkenformaties wat op bergen. Als lagelanders zijn we er niet aan gewend die werkelijk aan de horizon te zien. Toen we met de trein van Frankrijk naar Italië reisden, meer bepaald van Modane naar Turijn, zagen we over de vlakte links kijkend échte bergen. Toch altijd feestelijk voor wie er aan gewend is door polders te treinen....

Een schuilnaam

Ik nam altijd aan dat Guillaume Apollinaire Guillaume Apollinaire heette. Maar dat blijkt een schuilnaam. Zijn ware naam luidde Wilhelm Albert Włodzimierz Apolinary Kostrowicki. Ik weet niet of ik dié ga onthouden….

Stille tijden

Een interessante expositieruimte in Antwerpen is sedert een paar jaar de Kunsthal Extra City. Dat kunstencentrum is gevestigd in wat eerder de Dominicanenkerk en -kapel waren, in de Provinciestraat. Momenteel is er, nog tot 30 maart, de tentoonstelling Silent Times te zien met werk van Adam Broomberg & Rafael Ronzalez, Basir Mahmood, Taysir Batniji en Younes Zarhoni. Aardig is ook Tertius, quartus and sextus van Meryem Bayram (onderste foto), een gang die een soort antiperistaltische beweging lijkt te suggereren.

https://extracitykunsthal.org/

Soep met groeten

Vermoedelijk zijn ze daar op dat bord een n vergeten, maar voorlopig krijgt wie er een portie kippensoep bestelt daar wel al heel vriendelijk de groeten bij….

https://meergemengdeberichten.blogspot.com/2014/01/als-groenten-is.html

Oei....

Deze oude witte blanke heterosexuele heteroseksuele man kan zich niet herinneren of hij als jongetje van deze  avonturen van de ondernemende matroosjes nu de eerste of de tweede druk met plezier las, en vraagt zich niet af of hij zich daar met terugwerkende kracht voor zou moeten schamen….

Tramkerst

Kerst is in aantocht, en dat kun je overal merken. Zo kun je van sommige reizigers op de tram vermoeden dat ze thuis nog geen kerstboom hebben staan.

Bijna aaibaar (78)

 

Cinema Trivia: Niet goed gewezen

Ernest B. Schoedsack en Merian C. Cooper (ook bekend van King Kong) draaiden in 1935 met The Last Days Of Pompei een nog steeds best onderhoudende spektakelfilm met speciale effecten die nu wellicht wat knullig ogen maar destijds op bioscoopbezoekers behoorlijk wat indruk moeten hebben gemaakt. Met de huidige kijktechnieken valt echter scherp op waar toentertijd de fouten zaten. Neem deze scène van de uitbarsting van de Vesuvius, duidelijk een dubbelprojectie. De meeste Pompeianen hebben in de gaten dat het onheil van de vulkaan aan het komen is, en wijzen die netjes aan, maar  de linkse wijzende arm richt de wijsvinger naar tien voor elf, veel te ver naar links…. Hoe dan ook is het een onderhoudende film:

https://www.youtube.com/watch?v=j5mgrn-zj6I

Kleiner dan verwacht

Enigszins verneukeratief, excusez le mot, vond ik de verpakking van deze Elephant baked squeezed pretzels. Die leken me nou echt lekker. Dat bléken ze ook te zijn, maar ze waren qua omvang wél maar zo’n beetje de helft van wat de afbeelding op de verpakking suggereerde….

Verstandige investering

Een spaarbankboekje brengt met de treurige rentes van de laatste jaren zeker afgezet tegen de inflatie de facto niéts op, en beleggen blijft gokken. Nee mensen, het beste wat je met je geld kunt doen is goud kopen. Dat blijft zijn waarde houden, als die niet al vermeerdert. Dát hebben deze inkopers goed in de smiezen….

Pong

O, wat waren we onze tijd toch ver vooruit in 1972. Wanneer we het spelletje Pong speelden waanden we ons echt gearriveerd in het computertijdperk….

Paar uitzonderingen

Natuurlijk zijn er altijd, ook hier, uitzonderingen. In Vlaanderen bleef het aantal cafés in de periode 2013-2023 in drie gemeentes, Kraainem en Vorselaar (elk 4) en Hoogstraten (16), exact gelijk. En er waren zelfs drie gemeentes waar het aantal cafés toénam: Koksijde (van 26 naar 27), Kluisbergen (van 8 naar 11) en Knokke-Heist (opgelet: van 43 naar 62!).

Iedere werkdag één....

Ik sluit niet uit dat mensen heden ten dage dankzij het wereldwijde web onderling méér contact hebben dan vroeger, maar het líjfelijk contact was eertijds toch vanzelfsprekender. Dat mensen elkander fysiek minder treffen zou je alleen al kunnen concluderen uit het aantal cafés dat definitief de deuren sluit. Tussen 2013 en 2023 verdwenen er in Vlaanderen 2739 (twee-dui-zend-ze-ven-hon-derd-ne-gen-en-der-tig!), zowat iedere werkdag één. Dat is toch schrikbarend? Neem alleen de gemeente Antwerpen: in 2013 waren daar 752 cafés, maar in 2023 nog slechts 541….   

Feestje in de stad

Voor wie verzot is op lichtjes en allerhande versierselen is het momenteel een feestje om door de stad te kuieren: ook in Antwerpen doen ondernemers en stadsbestuur hun uiterste best om in het straatbeeld voor een smaakvolle kerststemming te zorgen. 

Ken uw grenzen....

Ik ben een liefhebber van duidelijke afspraken. Die voorkomen een hoop problemen. Neem afspraken over grenzen bijvoorbeeld. Pak de Moezel tussen Duitsland en Luxemburg. De grens van Luxemburg loopt tot aan de Moezel, en de grens van Duitsland óók. De rivier ertussen is een zone van gedeelde soevereiniteit. Helder. Maar neem nou de Tano. Die vormt een deel van de grens tussen Ghana en Ivoorkust. De ene keer ligt de grens op de ene oever, waarbij de soevereiniteit over de rivier bij de andere staat ligt, maar de andere keer is het omgekeerd. Extra complicerende factor is de vraag waar de oever begint: op de laagwaterlijn, op de gemiddelde waterstand bij hoogwater, aan de voet van de oever of op een paar meter van de stroom waar de vegetatie begint? Zorg maar beter dat je goede buren bent…. 

Kom terug, Anton Dingeman!

Wat heb ik toch een heimwee naar de dagelijkse belevenissen van Anton Dingeman, ambtenaar met een buikje. Diens schepper Pieter Geenen is met welverdiend pensioen, maar wat mij betreft zou hij – al dan niet voor Trouw – onmiddellijk terug moeten beginnen met tekenen….

Verleidelijk Italiaans

Wij reisden al per spoor toen daar nog treinen over reden met ouderwetsche coupés met schuifdeuren en bordjes onder het raam geschroefd met daarop de waarschuwing È pericolisi sporgersi alsmede dezelfde boodschap in het Frans, Duits en Engels. Die treinmodellen die zucht naar buitenlandse avonturen opriepen verdwenen in de lage landen allengs van de rails, maar toen we een eerste keer in Italië in de trein zaten herkenden we daar het er nog immer gebruikte waarschuwingsbordje onmiddellijk. Daaraan moest ik denken bij het lezen van het boek Het eerstvolgende station is…. van Wim Daniëls en Suzanne Voets. Daniëls, met wie wij het geboortejaar delen, blijkt dezelfde herinneringen aan de plaquette te hebben….

Het eerstvolgende station is....

In Het eerstvolgende station is…., dat als ondertitel De geschiedenis van het reizen met de trein voert van Wim Daniëls en Suzanne Voets duikt niet alleen de waarschuwing È pericolisi sporgersi op, maar komen ook allerhande andere herinneringen aan bod als bijvoorbeeld die aan de verdwenen kartonnen kaartjes waar de conducteur een knip in moest geven, spoorboekjes, stationsgebouwen en de tijd dat je aan boord nog gewoon een sigaretje op mocht steken. Voor mensen als wij die graag in de, in Nederland óók al tot het verleden behorende, restauratiewagen gingen zitten, een verrukkelijk herkenbaar boek. En, da’s mooi meegenomen, plezierig geschreven. Daar zit Wim Daniëls voor iets tussen!

Doodgegooid

‘Veilig!’ ‘Onschadelijk!’ Zo prees de fabrikant zijn speelgoed ‘Reusachtige Atoombom’ aan. Kínderspeelgoed! En dan vragen sommige mensen zich nog af hoe het kan dat veel inwoners van de Verenigde Staten van Noord-Amerika zo tuk zijn op geweld, gewend zijn aan het aanwenden daarvan. Ze  worden er  van jongs af mee doodgegooid.

Gym

En wij ons de volgende ochtend tijdens de les Latijn maar afvragen waarom we toch allemaal zo’n pijn hadden in de onderrug….

Artillerieschimmel!

Neen, daarvan had ook mijn broer nog nooit gehoord. Hij werd geconfronteerd met harde bruine bolletjes op ruiten en auto. Die waren moeilijk weg te krijgen, en áls hij ze weg kreeg zaten ze er de volgende dag wéér. Dat vroeg om nader  onderzoek! De oorzaak bleek te liggen in de houtsnippers die hij als bodembedekker in de voortuin heeft. Bij het verteren van het hout ontstaat een schimmel die zich voortplant door zaden in de vorm van harde kleverige bruine bolletjes te katapulteren op vlakke oppervlakten in de nabijheid: de artillerieschimmel! Hij stak nóg iets op: ze zijn te verwijderen met bakpoeder, omdat dat blijkbaar ook schimmels verdrijft. Leerzaam!

Uit de kast (CL): Leopold M. Van den Brande

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Moulin-rouge van Leopold M. van den Brande (Uitgeverij Orion Desclée De Brouwer, Brugge, 1971), waaruit ik op bladzijde 15 Een brandstapel liefde bouwen 2 opensloeg:

Het laken smeult aan je huid
met het trage ademen van je geslacht
een oester van bloed opent zich
in tranen parels van smart
het oog van gravende vissen

lijkbleek draaf je met sporen
van schaterende kraaien in de bek
doorheen de zwellende stranden
en duinen hun gehelmde geraamten
verzetten geen vinger geen bloed
en ontwapenen

geen licht dooit onder ijs de nacht

Hard en vast

Een van de dingen waaraan ik moest leren wennen toen ik me in Vlaanderen vestigde was om juin (in mijn, Noord-Brabantse, geboorteplaats Bergen op Zoom zegt niémand ui) ajuin te noemen. Daar denk ik aan nu ik tot mijn grote vreugde mag vaststellen dat de allium cepa weer lekker hard en vast is.