Deze keer plukte ik (op de grond gezeten om ook v, w, x en z eens kans te geven) voor deze rubriek met de ogen dicht een nog tamelijk recente bundel van de planken: In tegenstrijd van Paul Vincent (met foto's van Richard De Nul), die afgelopen voorjaar het licht zag. Op de eveneens met gesloten ogen opengeslagen bladzijde 21 staat het gedicht requiem:

kerkhof met nog plaats
voor velen

iemand schraapt moeizaam
de granietgraven schoon

hier worden de doden
niet vergeten

de levenden
keer op keer

poes ligt te gluren
de ratten komen eraan

wie zal wie
bespringen

in het laatste uur