Hoorde daarstraks
op een radio Conny van den Bosch langskomen met haar hit Roosje, mijn roosje. Hele volksstammen kunnen dat nog meezingen. Ik geef je een roosje m’n Roosje / Ik geef je
een roos elke dag / En ik hou van jou, tot de wei zonder dauw / En de echo niet
lacht om een lach. Dat is toch haast hermetische poëzie? Knap
hoor, dat je mensen zinnen als En ik hou
van jou, tot de wei zonder dauw / En de echo niet lacht om een lach mee
kunt laten brallen….