Welk een mooie bundel schreef
Hedwig Speliers toch met Engelen geduld.
Een citaat: ‘Ze maken mij soms bang, droefheid / wil met kleine beekjes mij
doorstromen. / Ik ga naast mijn dromen staan en hef / de gestrekte nek in hun
richting: / waar blijven ze het halen om verschijnen / en verdwijnen te veinzen
met woorden / die buiten mijn spraakkunst staan.’