Uit de kast (XIX): Cees Nooteboom

Het is een aardige manier om een poëziecollectie te gebruiken: af en toe eens met de ogen dicht voor de kasten te gaan staan en er op goed geluk een bundel uit pakken, en daaruit weer een willekeurig gedicht te plukken. Deze keer kwam De doden zoeken een huis van Cees Nooteboom te voorschijn. Daaruit, van bladzijde 14 des ondanks hoopvol:

slechte regen staande
als schutting rond je schouders – en
met je mond vergroeiend het oudworden
naderend langs een zichtbare weg – en

des ondanks

aan het halsstarrige lichaam bloemen
aan je vingers de hoop van ochtendmist.