Vermits ik voornamelijk non-fictie en poëzie lees ben ik
niet thuis in proza. Maar het boek Het
verborgen leven van bomen van de Chileense auteur Alejandro Zambra dat
Frans Budé me cadeau deed las ik in één ruk uit. Heel apart, heel filmisch,
heel poëtisch. Dat had ik zonder wezenlijk referentiekader dus goed in de
gaten, want Geertje (die hier het proza ‘doet’) was het helemaal met me eens.