Iedere maand pak ik een keer op goed geluk een bundel uit
de poëziekast, waaruit ik dan met gesloten ogen een bladzijde ‘kies’. Deze keer
vielen mijn vingers op Kapmantels van
tijd van Roger Rennenberg (C. de Vries-Brouwers, Antwerpen-Rotterdam, 1993)
en op bladzijde 12 waarop Afscheid en
ontmoeting:
Ik verkoop u de kleuren
die vandaag mijn dromen verven.
In mijn gestolen woning
sterft een bloem
ondersteund door de schragen der uren.
De dag breekt langzaam af,
ik woel door mijn haar
en zoek een duidend woord,
het recht om in uw gedachten te zijn.