Toen we besloten hadden
dat we ons in Antwerpen zouden gaan vestigen ben ik eerst de stad (waar we
voorheen al wel dikwijls waren, maar nooit met dié insteek) eens stevig gaan
verkennen. Want er zijn nu eenmaal buurten waar je wel en beter niet kunt investeren.
Na een van die exercities belandde ik in de vorige eeuw, wachtend op de trein
terug, even op het terras van Café Jozef op het Astridplein. Daar zag ik op het
raam van een appartement in het gebouw tegenover me een affiche Te Koop. Onmiddellijk (ik had al een
draagbare telefoon) het nummer van de makelaar gebeld. Het was niet
interessant. Maar hij vroeg wel zeer professioneel wat ik aan het zoeken was.
En dankzij hem zijn we terechtgekomen in onze gekoesterde woning. Daar dacht ik
aan toen ik een pintje dronk op zowat exact dezelfde plaats op genoemd terras….