In zijn boek De
onmogelijke liefde heeft Rudy Kousbroek zaliger het over muziek die op
uitvaarten te horen is: “Voor die eenmalige gelegenheid heb ik ook wensen. Ik
zou dan Abide with me willen horen,
in de uitvoering die ik op een oude 78-toerenplaat heb, gezongen door de dunne
stemmen van twee Britse dametjes, Dame Olive Kline en Miss Elsie Baker,
‘English Duet with Orchestra’, H.M.V. B522. Bij de eerste woorden lopen de
rillingen mij al over de rug: ‘…Fast
falls the eventide. The darkness deepens, Lord with
me abide’ – en dan
komen de onvergetelijke regels: ‘Swift to
its close ebbs out life’s little day; Earth’s joys grow dim, its glories passed
away; Change and decay in all around I see; Oh Thou who changest not, abide
with me.’ Waar ligt de verborgen bron van
ontroering?” Natuurlijk kende ik Abide
with me, maar de uitvoering waarover Kousbroek het heeft niet. Zou het
wereldwijde web haar reeds op voorraad hebben? Jawel hoor. Ze is uit 1914: