Eens in de
maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om
daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer Fuga magister van
Werner Spillemaeckers (Yang Poëziereeks,
Gent, 1970), waaruit ik op bladzijde 22 het Mara-meisje opensloeg:
meisje met je gelaagde glimlach
streep-streep ijdel
het jeukt in je okselkrater
en je haar is prachtig
en waterachtig
wanneer de katers in je
zoete liezen bijten
vergeet het dan niet
vergeet niet te lispelen
en pareltjes te pissen van
verrukking want wij varen allen
er dan wel bij