Het is al lang geleden
dat we kennismaakten met het werk van Pol Bury. Het was in de Botanique in
Brussel, waar een tentoonstelling rond moderne Belgische kunst was ingericht. “Het
beweegt!” hoor ik Geertje, met grote verwondering in haar stem, nog zeggen over
een houten kunstwerk van Bury. In het parkje tussen de Harmoniestraat en de Koningin
Elisabethlei hier in Antwerpen is nu ook weer een van diens kinetische constructies
te zien. Via een elektrische pomp wordt water in een gesloten
circuit voortgestuwd naar het uiteinde van de bewegende armen. Een samenspel
van water en wind doet de buizen kantelen, waardoor ze leeglopen en het proces
zich kan herhalen.