Het zal ook Nederlanders die wel eens naar de
Vlaamse televisie kijken opvallen dat de gemiddelde uitspraak van de Vlaming
zorgvuldiger is dan die van de Nederlander. De laatste zegt tegen bijvoorbeeld
kastje of opdrachtje kasje en opdragje, terwijl de eerste de t
nog keurig laat horen. In Vlaanderen is een n die aan het einde van een woord
staat ook nog voortreffelijk hoorbaar. Boven de Moerdijk is die auditief
vrijwel geheel verdwenen. Sterker: mijn broer zag dat die n soms, zoals in
Wolphaartsdijk, zelfs al uit het schrĂft wordt geweerd….