Ik hoorde
iemand vertellen over een bezoek aan een stad, waarbij hij zei ‘waar ik zelf
nog nooit was.’ Puur grammaticaal is daar niets mis mee, maar had ‘waar ik nog
nooit was’ niet volstaan? Het doet me een beetje denken aan een uitspraak als
‘En dan denk ik bij mezelf…’. Waar sláát dat nou op? Natúúrlijk denk je bij
jezelf. Bij wie anders?