Cinema Trivia: Baas boven baas

Wat ijzersterke lokleuzen betreft krijg ik nog immer kippenvel wanneer ik denk aan die waarmee Jaws 2 in de markt werd gezet: Just when you thought it was safe to go back in the water sprak een sonore stem ons dreigend toe, waarna de eerste cellostreken van John Williams' notoire Jaws-thema klonken….

Cinema Trivia: IJzersterke lokleus

Een van de belachelijkste en slechtste films die ik ken is The Blob. Denk niet dat het alleen maar obscure derderangs acteurs waren die men voor dit soort producties strikte. In 1958 (hij had twee jaar eerder nota bene al gespeeld in Somebody Up There Likes Me  van Robert Wise) haalde regisseur Irving S. Yeaworth Jr. (1926-2004) voor de hoofdrol in The Blob niemand minder dan....Steve McQueen binnen! Klaarblijkelijk is er toch een markt voor dit soort brol, want tot mijn niet geringe verbazing is  er van The Blob zelfs een remake gedraaid. Toegegeven, daarvoor bedachten ze wel een ijzersterke lokleus: Scream now while you can still breathe!

https://www.youtube.com/watch?v=TdUsyXQ8Wrs

Hermetische meezinger

Hoorde daarstraks op een radio Conny van den Bosch weer eens langskomen met haar hit Een roosje, mijn Roosje. Hele volksstammen kunnen dat nog meezingen. Ik geef je een roosje m’n Roosje / Ik geef je een roos elke dag / En ik hou van jou, tot de wei zonder dauw / En de echo niet lacht om een lach. Dat is toch haast hermetische poëzie? Knap hoor, dat je mensen zinnen als En ik hou van jou, tot de wei zonder dauw / En de echo niet lacht om een lach uit volle borst mee kunt laten zingen….

Brand op het web

In Betoverende stilte – Caspar David Friedrichs reis door de tijd beschrijft Florian Illies nauwgezet door de ogen van verslaggever Eugen Roth van de Münchner Neueste Nachrichten hoe op 6 juni 1931 het Glaspalast in München in vlammen opgaat. Wat dat met Friedrich te maken heeft? Welnu, op 6 juni 1931 was in dat Glaspalast de tentoonstelling Werken van Duitse romantici, van Caspar David Friedrich tot Moritz von Schwind te zien. Alle daar geëxposeerde schilderijen gingen in de brand verloren waaronder negen topwerken van Friedrich als Abendstunde, Dame am Meeressstrand en Herbstbild. Wie was er behalve Roth nóg ooggetuige van deze gebeurtenis? Ene Adolf Hitler, die toen in de nabije Prinzregentenplatz 16 woonde. Ook Hitler had de tentoonstelling bezocht. Hij zwoer ter plekke dat hij op de plaats van het Glaspalast een ‘tempel voor de Duitse kunst’ zou bouwen die nooit zou vergaan. Zulks deed hij. Het Haus der Kunst is er nog immer. Ik was nieuwsgierig of er op het wereldwijde web beelden van de  brand te vinden zijn. Jawel hoor:

https://www.youtube.com/watch?v=BE9BrbBjkcw

Betoverende stilte

Welk een fascinerend boek schreef Florian Illies met Betoverende stilte – Caspar David Friedrichs reis door de tijd. Op een telkenmale verrassende manier verweeft hij het levensverhaal van de illustere schilder (die geniaal was in het weergeven van landschappen, maar minder bedreven in het schilderen van mensen die hij dan ook veelal veiligheidshalve op de rug afbeeldde) met door- en inkijkjes in tweehonderdvijftig jaar geschiedenis van Duitsland. Er duiken tal van beroemdheden op die op de een of andere manier beïnvloed zijn geweest door het werk van Friedrich, variërend van Samuel Becket en Ernst Jünger tot Walt Disney, Leni Riefenstahl en Rainer Maria Rilke. Illies vervlecht een en ander op een magische en vernuftige wijze.

Eender intro

Het was lang geleden dat ik Farewell In The Rain, in 1967 een hit voor The Shoes, nog eens hoorde. Het intro deed me onmiddellijk niet alleen aan dat van Flowers In The Rain van The Move denken, maar ook aan dat van Passages in de nacht van de Prins van Albanië, waarvoor ik zelf de tekst heb mogen schrijven:

https://www.youtube.com/watch?v=KpMFPRL8Bas

Eén streepje

Als je het woordje oevers wilt veranderen in het woordje bevers is er slechts één verticaal streepje nodig.

Lieflijk in de vallei

Natuurlijk, bergen zijn indrukwekkend. Ik weet nog goed dat ik Grenoble naderend ooit voor het eerst de Alpen zag. Ik passeerde die ondertussen al meermaals. Maar tot mijn favoriete landschappen zullen het Berchtesgadener en Salzburger Land of de Dolomieten nooit behoren. Mijn oog wordt meer gestreeld door glooiender landschappen als die in Yorkshire (onderste foto) of de Ardennen. Oók de Vlaamse Ardennen. Mijn schermbeveiliger is al lang de opname die ik vanaf het panoramapunt Eeuwenhout maakte van het dorpje Loker. Wat ligt het daar toch lieflijk in de vallei, met op de achtergrond de Kemmelberg.

Een keuzemogelijkheid

Zag in een antiquariaat een stapeltje bolhoeden. En ineens schoot ik in de lach. Moest weer denken aan de jongleur die we in York aan het werk zagen, in de openlucht aan Low Petergate. Toen de man, die met zijn zwarte pak en zwarte bolhoed (vandaar de associatie) wel iets weg had van Suggs van Madness, klaar was met zijn act ging hij met de hoed in kwestie rond waarbij hij zei: “You know, I do this for a living. So if you’ve amused yourself, then put your hand in your pocket, take out some money and put it in my hat. If you háve’nt amused yourself, then put your hand in somebody else’s pocket....”

Model

Op het onvolprezen magazine Fleurs de mal verscheen mijn gedicht Model. Typisch, juist nu ik bezig ben met het ordenen van wat portretten die in de loop van de tijd van me gemaakt zijn. Zoals deze tekening die Mart Franken dertig jaar geleden alweer  van me schetste….

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-model

https://martfranken.com/

Feestelijkebuien

Hé, wat geinig: het is vandaag Nationale Feestdag van België en dat is zelfs te zien op Buienradar wanneer je die  raadpleegt….

Compromisvoorstel

Als voetballiefhebber erger ik me meer aan de VAR (Video Assistent Referee) dan dat ik die waardeer. Ontegenzeglijk is het waar dat tegenwoordig te registreren valt dat iemand met één neushaar buitenspel staat, maar de ingrepen druisen – dat bleek duidelijk op Euro2024 – te vaak in tegen de geest van het nobele spel. Een compromisvoorstel: gebruik de VAR alléén om vast te stellen of een bal al dan niet de doellijn is gepasseerd. Dát is tenminste relevant.

Er was eens....

Heel lang geleden bracht ik het eerste jaar van mijn schoolloopbaan door op de rooms-katholieke kleuterschool in de Esdoornstraat, bij Zuster Chrysostima. Dankzij het wereldwijde familiealbum dat het internet aan het worden is kwam ik haar na al die tijd voor het eerst op een foto tegen. Ik sta er niet op, al had ik er op kunnen staan. Het was een brave zuster, zo te zien van de  congregatie der Franciscanessen, maar ze kan ook behoord hebben tot de Zusters van Liefde van Jezus en Maria, Moeder van den Goeden Bijstand. In mijn geboortestad had je een Karmelietessenklooster, maar karmelietessen droegen een bruin habijt en dat van Chrysostima was zwart.

Lullige vertaling

Kuifje heet in veel landen Tintin. In Japan hebben ze daar Tantan van gemaakt. Waarom? Omdat tintin in het Japans penis is….

Scheldzin

In Het juiste woord zie ik dat er voor geboefte heel wat synoniemen zijn: addergebroed, gespuis, geteisem, grauw, janhagel, krapuul, schorremorrie, schuim, tuig van de richel, uitvaagsel, vee van Laban. Héérlijk, je krijgt er zin van om te gaan schelden. Het boek geeft er nog meer, maar ik laat het hierbij. Je moet  érgens een lijn trekken….

Bocht van Bath

Jaren hadden we een huisje in het Zeeuwse gehucht Bath, aan de in scheepvaartkringen notoire Bocht van Bath. Kwam deze mooie luchtfoto weer tegen van ons oude woonplaatsje, in de oksel van de Scheldedijk. We waren toen onze huidige woonplaats reeds nabij: het schip onderaan op de foto staat op het punt de haven van Antwerpen binnen te varen.

Onnauwkeurige geschiedenisles

De onvolprezen blog Het Vliegend Eiland put regelmatig uit educatieve plaatjes waarmee de jeugd eertijds de geschiedenislessen verluchtigd zag. Het viel me nu op dat die historisch niet altijd nauwkeurig waren want zowel op het plaatje 71 als het plaatje 72 uit die opvoedkundige reeks wordt de executie op de Grote Markt in Brussel van de graven Egmont en Hoorne gesitueerd in 1567. Beide heren werden echter onthoofd op 5 juni 1568. Het was toen Pinksteren.

https://vliegendeiland.blogspot.com/2024/07/de-eed-der-boogschutters-de-laatste.html

https://vliegendeiland.blogspot.com/

Bijna aaibaar (73)

 

"Weg met al die goeje zeden!"

Het hoeft niet altijd uit de Angelsaksische wereld te komen om te swingen: op Mels-Zommer-Meziekmozaïek vandaag stampende rock & roll in het Nedersaksisch. Lang geleden dat ik Alie van Normaal nog eens hoorde. Høken!!!!

https://smelsslems.blogspot.com/2024/07/mels-zommer-meziekmozaiek.html

Momentopname

De nabije cultuurdragers zijn heden De danser en de monnik – Dagboeken 1970-1995 van Cees Nooteboom, Acht uur in Berlijn (een avontuur van Blake en Mortimer) van José-Louis Bocquet, Jean-Luc Fromental en Antoine Aubin, Solituden, songs van Jacques Hamelink en Beauty van Ryuichi Sakamoto.

Taal(on)logica

Soms probeer ik me voor te stellen hoe moeilijk het voor een anderstalige is om het Nederlands onder de knie te krijgen, er de nuances van te leren kennen. Neem nu gade, een mooi woord voor echtgenoot of echtgenote. Wanneer je dat dan kent, is het dan niet logisch te veronderstellen dat gadeslaan betekent je man of vrouw een oplawaai verkopen?

Nog een paar silhouetten

Toen ik onderstaande foto in mijn archief opsloeg zag ik nog een aantal stadssilhouetten die ik her en der in Antwerpen vastlegde….

Elders in de skyline

Vermoedelijk denkt iedereen zijn eigen woonplaats redelijk tot goed te kennen. Ik ook, en dus verbaast het me af en toe wanneer ik op een punt in de stad kom van waaruit het uitzicht anders is dan je gewend bent. Waar het net lijkt of twee kerken (zoals rechts de Sint-Antonius en de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal) zich anders ten opzichte van elkaar bevinden dan vanaf de straat, of waar elders in de skyline de afstand tussen (links) het Centraal Station en de Antwerp Tower groter lijkt dan hij in werkelijkheid is. Leuk puzzelkijkwerk kortom.

Te veel Wimmen?

Het Nederlands voetbalelftal heeft in de loop der jaren al drie keer een finale van een Wereldkampioenschap bereikt, en verloren.  Ik zag weer eens beelden van de eindstrijd van 1974, tegen West-Duitsland. En ineens vroeg ik me af of Oranje die niet verloor vanwege een te hoog Wim-gehalte. Er kwamen namelijk, dat viel me niet eerder op, niet minder dan vijf Wimmen binnen de lijnen: Wim van Hanegem, Wim Jansen, Wim Rijsbergen, Wim Suurbier en Willy van de Kerkhof die natuurlijk óók een Wilhelmus is. Hoogstwaarschijnlijk speelde dat geen rol, maar de Duitse spelers droegen wél allemaal andere namen: Bernd, Berti, Franz, Gerd, Hans-Georg, Jürgen, Paul, Rainer, Sepp, Uli en Wolfgang….

Rinkeldekinkel

Toch wel een paar keer per week worden ‘onze’ glasbakken geleegd, en iédere keer weer neurie ik dan I Love The Sound Of Breaking Glass van Nick Lowe, die zich voor dit nummer liet inspireren door het geluid van een glasbak die van inhoud ontdaan wordt.

Haartjes alom

Haartjes op de gele bloem, bruine haartjes op de hommel, haartjes op het groene blad: er zijn hier in het Stadspark op de kleuren na vele overeenkomsten te ontdekken voor wie zorgvuldig kijkt.

Ongeziene verdwijning

O wat heeft Geertje er een hekel aan wanneer ik (zo af en toe) mijn baard laat staan. “Wanneer gaat hij er nu eindelijk weer af?” hoor ik dan slag om slinger, terwijl ze me dan ook soms nog Paulus noemt, omdat ze vindt dat ik met baard op Paulus de Boskabouter lijk. Het merkwaardige is nu, en dat zeg ik haar dan ook steeds, dat ik iedere keer wéét (= zéker weet) dat het haar niet op zal vallen wanneer ik me weer geschoren heb. Ook nu was dat weer zo. Ik had me ’s morgens geschoren, en wanneer zag mijn liefhebbende en teerbeminde levensgezellin dat? Toen we al  weer bijna gingen slapen….

Cinema Trivia: Helena

Honderd jaar geleden draaide Manfred Noa (1893-1930) Helena, zijn verfilming van Homerus’ Ilias. Lang werd gedacht dat de volledige film verloren was gegaan maar op basis van een afdruk in het filmmuseum van Lausanne kon met behulp van toevoeging van fragmenten uit Belgische, Italiaanse, Russische en Spaanse kopieën tot quasi volledige restauratie over worden gegaan. Het is een stomme film, maar ik kan daar gefascineerd naar kijken. Wat een indrukwekkende productie, welk een visuele weelde!

https://www.youtube.com/watch?v=d85hF5HFZi8

Reisverschil

Grappig klein taalverschil: Een Nederlander die op reis gaat pakt zijn koffers, een Vlaming die op reis gaat maakt zijn valiezen.

Bloemrijk proza

Jonge sportjournalisten zouden er goed aan doen Jaarboek No. 1 – Topclub Feyenoord, dat verscheen in 1969, te lezen. Als trouw supporter haal ik dat nog wel eens uit de kast . Welk een bloemrijk proza werd er toen toch geschreven. Wat te denken van dit fragment uit het wedstrijdverslag van NAC-Feyenoord (3-1): toen Kindvall 0-1 scoorde ‘leek de Rotterdamse toekomst zo rozerood als de kleur van een bedeesde maagd die plots ten huwelijk wordt gevraagd. Maar te drommel, Feyenoord verzuimde door te drukken, meende op de lauweren te kunnen  rusten, doch zat twee minuten later met de billen op de blaren [….].’ Wat een stilistische souplesse. Feyenoord werd dat seizoen, waarin doelmannen niet zomaar reddingen verrichtten maar snode plannen van de vijandelijke midvoor verijdelden, overigens kampioen.

Grappige taal

“Hoe vond je haar haar, zo kort?” “Best aardig, maar had ze het niet al lang kort?” Potztausend, wat een grappige taal hebben wij eigenlijk hè, dat die twee tegengestelde woorden samen tóch betekenisvol zijn: al lang kort....

Uit de kast (CXLV): Gerrit Achterberg

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Verzamelde gedichten van Gerrit Achterberg (Uitgeverij Querido, Amsterdam, 1984), waaruit ik op bladzijde 992 Geologie opensloeg:

Koude is tussen ons
als een ijstijd, mens.
Gij zijt rotssteen.
Ik ben alluvium.

Gij zijt wet en staat.
Ik verander dagelijks,
om eenmaal ergens
nieuw land te zijn,
buiten de kaart.

Cinema Trivia: 1 Mark

Dankzij het bekijken van Zwei in einer großen Stadt, een charmante Fronturlauberfilm uit 1942 van Volker von Collande met Claude Farell en Karl John, kunnen we onthouden dat een toegangskaartje voor de Berlijnse Zoo toentertijd 1 Mark kostte. En 50 Pfennig voor wie nog geen 10 was.