Nu piepen ze (al hoor je dat even niet omdat ze in
‘ruil’ voor de splitsing van BHV – waarvoor geen tegenprestatie nodig wás! –
weer zakken met geld uit Vlaanderen hebben weten te peuteren om Freddys
Thielemansen, Philippes Moureaux en andere dorpsburgemeesters in het Brussels
Gewest in het zadel te kunnen houden) om het hardst wanneer de federale
staatsvorm hen niet goed uitkomt, maar de Franstalige Belgen vergeten al te makkelijk
dat zij zélf met het idee op de proppen kwamen. Toen het zwaartepunt van de
macht nog bezuiden de taalgrens lag natuurlijk. De gedachte België te verdelen
in homogene taalgebieden kwam oorspronkelijk van Fránstalige politici. Die
vreesden dat de immigratie van Vlamingen, die in de tweede helft van de 19de
eeuw met honderdduizenden van het verarmde Vlaamse platteland vertrokken om in
de Waalse kolen- en staalindustrie te gaan werken, tot 'vervlaamsing' van
Wallonië zou leiden. En nog in 1960 (!) was het zware crisis: de Waalse
vakbeweging eiste met gewelddadige stakingsacties de omvorming van België tot
een federale staat, omdat de door Vlamingen gedomineerde regering niet bereid
bleek de noodlijdende kolen- en staalindustrie nog langer met miljarden te
steunen. Leve de Nationale Feestdag!