In Belgische gemeenten wordt de voorzitter van de
grootste coalitiepartij quasi automatisch burgemeester. Ik vind het goed dat
een burgermoeder of -vader politiek verankerd is in haar/zijn gemeente. Dat
parachuteren van burgemeesters in Nederland zadelt mensen steevast met een
eerste burger op om wie ze niet gevraagd hebben. Het zorgt ook voor
merkwaardige situaties. Anno 2017 telt de joodse gemeenschap in Nederland zo’n
40.000 zielen. Maar voor de Tweede Wereldoorlog bestond van de Amsterdamse
bevolking alleen al 10 procent uit joden, zo’n 79.000. Dat aantal was in 1945
gedecimeerd. Ineens was er na de oorlog een eerste joodse burgemeester, Ivo
Samkalden. Vermoedelijk door een soort politieke hyperesthesie droegen er
nadien nog drie jarenlang de ambtsketen: Wim Polak, Ed van Thijn en Job Cohen.
Tot zover dit Gemengd Bericht.
.jpg)
