Weinig

De kennis in de Angelsaksische wereld omtrent de wereld voorbij de eigen grenzen schreit ten hemel, dat wisten we al. Wij zouden soms vergeten hoe ruim onze blik op de, toch op zijn minst westerse, wereld is. Gerbrand Bakker ergert zich in zijn jongste boek Knecht, alleen tijdens een literair symposium in Norwich aan de hardnekkigheid waarmee Amerikaanse, Engelse en Gemenebestschrijvers Dickens, Keats en Shakespeare als literaire referentiepunten blijven gebruiken. Hij vraagt zich er af of ze in Engeland wel doorhebben dat er elders op de wereld óók boeken worden geschreven. En stelt dat je ook Thomas Mann kan aanhalen als voorbeeld van het eenofander, of Fernando Pessoa of Arto Paasilinna. Enig idee hoe groot het aandeel vertaalde boeken in het complete (lees: com-ple-te) Britse en Amerikaanse boekenaanbod is? Niet schrikken: 3%! Drié procent….