Cultureel erfgoed!

Helemaal eens ben ik het met het Comité tegen het Verplicht Moderniseren van Liften. Dat verzet zich tegen een Europese richtlijn die het ook België verplicht om tegen 2013 alle oude liften in het land vervangen te hebben. En dat terwijl er prachtige oude liften zijn met van dat fraaie ijzeren traliewerk die bijna een eeuw oud zijn en waaraan nóóit iets mankeerde. Cultureel erfgoed!

Neigende vlammetjes

Waar deze vlammetjes zo deemoedig bogen kunt u lezen op Versindaba:
http://versindaba.co.za/2011/09/14/bert-bevers-neigende-vlammetjes/

Stefke en het motje

Hij kreeg er bijna een stijve nek van. Ons Stefke zag een motje tegen de buitenkant van het raam zitten, maar kon er niet bij. Als hij een 'prooi' in het vizier heeft maakt hij van die vertederende ek-ek-geluidjes. Hem maar even opgetild. Als een razende trommelde hij met beide voorpoten tegen de ruit, maar het motje bleef rustig zitten....Toen gaf onze kleine rosse vriend het maar op.

Stripbril

Mijn bril, of beter: de wijze waarop ik die soms draag, inspireerde Danny Braem tot deze aanvulling van zijn Vintage Antwerpen:
http://vintage.charmantwerpen.be/index.php?showimage=1075

De herkomst van een woord

Opnieuw steek ik iets op uit de Dikke Van Dale. We kennen allemaal het woord kiekje, voor een snapshot. Het blijkt afkomstig te zijn van een heuse fotograaf: Israël David Kiek (1811-1899) was in Leiden fotograaf. Hij legde vaak studenten vast op een ongedwongen manier. Die gingen zijn opnames al snel kiekjes noemen. En die term heeft hen allemaal overleefd....

KEMP=MAG wijst op Expeditie!

http://kempis.nl/mag/bert-bevers-op-expeditie

Rond de Kiosk

Mensen die mij kennen weten dat ik best wel vind dat Bob Dylan een pak leuke liedjes heeft geschreven, maar ook dat ik liever niet heb dat hij die zelf uitvoert. Ik ben allergisch voor zijn stem, en mondharmonica. Gisteren gaf ik uit solidariteit met mijn vriend Frank De Vos mee vorm aan een cover van Dylan's A Hard Rain's Gonna Fall. Daarmee sloot het bijzonder geslaagde poëzie- en muziekfestival Rond de Kiosk in Hoboken af. Op de foto van links naar rechts Fred Schwyvek, musici van Bateau Feu, Frank De Vos, Bert Bevers, Hilde Van Cauteren, Peter Holvoet-Hanssen, Ken Post, Annmarie Sauer en Bart Stouten. Zie ook:
http://mededelingen.over-blog.com/article-casa-louisa-9-11-muziek-en-poezie-rond-de-kiosk-te-hoboken-84002857.html

Bliksems....

Dat onze vroege voorvaderen dachten dat de hemel naar beneden kwam als het onweerde kan ik me prima voorstellen. De mens denkt heel wat te kunnen, maar als moeder natuur haar spieren even aanspant is het toch altijd even slikken. Danny Braem legde vannacht vanaf de bovenste verdieping van onze building een prachtig passerend onweder vast. Rocambolesk, die schicht! Die plaatste hij op zijn http://www.charmantwerpen.be/, waarop wel meer bekijkenswaardigs staat!

There's nothing out there....

Soms verdenk je jezelf ervan dingen éérder te 'weten'. Zaterdag 18 augustus 2001. Ik was een van de dichters die optraden tijdens het kunst- en poëziefestival A(rt)ssenede 2011. Het was broeierig warm. Wijlen Mark Braet las ook voor, en Vera Alexander Beerten, en Wilfried Adams (beatae memoriae), en Lucienne Stassaert, en Roger Nupie. Frank Pollet zou ook, maar was ziek (en is er gelukkig nog). Herman J. Claeys (ook al zaliger nagedachtenis) was er. En Willem Persoon. En Jos Daelman. En natuurlijk plaatselijk poëzieburgemeester Tony Rombouts. Vreemde, drukkende dag. Ik las vanaf het bordes van het stadhuis van Assenede mijn Stadspark voor: 'Kleiner de afstand steeds. Regen valt / tegen vandaag. Door langzame luchten noteert de jonge / George Bush na zijn eerste bezoek aan Europa in het vliegtuig / terug in zijn dagboek There's nothing out there.' Ik moest daar 22 dagen later, het was toen 11 september 2001, herhaaldelijk aan terugdenken....
http://users.skynet.be/proservcenter/poezie2.html

Avontuurlijk

Iedere keer als ik over de Vogelenmarkt of in de Wilde Zee loop en er zo veel mensen van zie smullen, moet ik aan een vooralsnog onbekend avontuur van Kuifje denken. Karakollen, en dan vooral karakollen in pili-pilisaus! Karakollen in pili-pilisaus. Klinkt het niet avontuurlijk?

Sportief

Goeie verliezers, die Rotterdamse projectonwikkelaars. Toen vijftien jaar geleden de Beurstraverse werd geopend heette die in de Rotjeknorse volksmond stante pede de koopgoot. Dat wordt ruimhartig vermeld op het straatnaambordje. Chapeau!

AAaRGh

Goed, het wórdt nog gelezen. Da's evident. Maar voor het overige is Spits toch wel hét (gratis) dagblaadje voor laaggeletterden. En tóch blader ik het altijd door, op zoek naar een cartoon van die formidabele AAaRGh. Da's een van de beste spotprenttekenaars die ik ken. Hij verdient een beter podium. Maar: zijn werk wordt gezien. Tant mieux. Neem de prent van vandaag: die omkering van het probleem. Briljánt!

Via via

Kijk toch eens wat er nú weer voorhanden is op het internet: een antieke Google Maps! In Knack staat dat de Tabula Peutingeriana die uit ongeveer 300 A.D. dateert werd verwerkt in Google Earth. Daardoor kun je nagaan wat zeventien eeuwen geleden de afstand en de reistijd was tussen Romeinse nederzettingen. Bononia (Boulogne-sur-Mer) en Colonia Claudia Agripina Agrippinensum (Keulen) bijvoorbeeld. Wie in het jaar 300 van Tvrnaco (Doornik) naar Terracina wilde, moest rekenen op 801.000 passen en er rekening mee houden dat hij wel 54 dagen onderweg zou zijn. Een prachtige speelsite: http://omnesviae.org/nl/

De Reus van Rotterdam

Al kuierend in Rotterdam kwam ik Rigardus Rijnhout tegen. Rigardus Rijnhout, zult u zich afvragen? Wel, Rijnhout (º Rotterdam, 21 april 1922 - † Leiden, 13 april 1959) was in zijn tijd in de Maasstad een fenomeen. Hij mat 2.38 meter, en had schoenmaat.... 62. Ik ontmoette hem natuurlijk niet écht, maar botste op het standbeeld (van de hand van Herman Lamers) dat onlangs in zijn geboortewijk het Oude Westen werd onthuld. De Reus van Rotterdam staat vlakbij het huis in de Gouvernestraat waarin hij zijn ganse leven woonde. Op ware grootte! Ik had er een aha-erlebnis bij!

Dat zit zo: in een van die mooie oude albums in ons familiebezit zit een foto die ik als kind al uitermate mysterieus vond. Die toont mijn eigenste moeder naast een gigantische kerel....Inderdaad dus, de échte Rigardus Rijnhout. Volgens mijn broer Peter is rechts op die geschalodderde opname Holland naast iets onleesbaars en 1954 te zien. Vermits dat meisje dat mijn moeder zou worden zomerse kledij draagt en ik in november van dat jaar ter wereld zou komen, sta ik wat hem betreft dus ook een beetje op deze plaat. Maar volgens mij is ze nog te veel te jong, en staat er 1951....

Laat Maurice maar tekenen....

Laat Maurice Didier maar tekenen! Altijd de moeite van een bezoekje waard:
http://tekeningen.didiermaurice.be/

Rond de kiosk

Op zondag 11 september vindt in het Park Gravenhof aan de Louisalei 7 in Hoboken de muzikale en poëtische happening Rond de kiosk plaats, een organisatie van de Cultuurwerking Casa Louisa. De musici zijn dan het Bateau Feu Trio, Quirilian en Jokke Schreurs. De dichters van dienst zijn Bert Bevers, Leïla Boukhélif, Frank De Vos, Peter Holvoet-Hanssen, Annmarie Sauer, Bart Stouten, Fred Schwyvek en Hilde Van Cauteren (op bijgaande foto: Bert Bevers, Frank De Vos en Peter Holvoet-Hanssen). Aanvang 14.00 uur. Iedereen is welkom.
http://www.kunstdoel.net/nl/11-september-2011-rond-de-kiosk

Maar nog niet helemaal....

Ik ben er mee opgehouden omdat de treurnis over de verloedering van onze moedertaal gaandeweg groter werd dan het plezier om het vinden van wéér een joekel van een taalfout, maar nu ik de blog eens opnieuw bekijk vind ik het toch wel een amusant geheel: http://www.maarnogniethelemaal.blogspot.com/

Expeditie

Een nieuwe Fidele Castor Productie: na Levitatie voltooide Maarten Bevers nu ook zijn filmische bewerking van mijn gedicht Expeditie:
http://www.youtube.com/watch?v=LXt1Xa8f34g
Dat is, net als Levitatie overigens, na te lezen op:
http://www.verklaringen.blogspot.com/

Kleine tovenares

Ze heet Mchawi, hetgeen in het Swahili tovenaar betekent. Kijk eens hoe de nieuwe jonge okapi groeit als kool! Hier is ze met haar mama te zien. Het is dankzij dier aanwezigheid dat je kunt zien dat Mchawi nog klein is, want een kleine okapi oogt al onmiddellijk als een ókapi. Bij veel andere soorten duurt het geruime tijd vooraleer de boreling op zijn volwassen familie begint te lijken. De okapi is een ernstig bedreigde diersoort. Om het voortbestaan van de beeldschone girafachtige te helpen verzekeren is er een internationaal kweekprogramma opgericht waarvan de Antwerpse Zoo wereldwijd de stamboekcoördinator is.

No Bills

Danny Braem attendeerde me op deze grappige blog:
http://www.happyplace.com/4286/brilliantly-sarcastic-responses-to-completely-well-meaning-signs

De gave wang van Cheyenne

Hé, na al die jaren en na al die kijkbeurten valt me nu in Once Upon A Time In The West pas een slordigheidje van regisseur Sergio Leone op. In de finale van de film snijdt Cheyenne (Jason Robards) zich bij het scheren als hij het schot hoort waarmee Harmonica (Charles Bronson) Frank (Henry Fonda) doodt. Als hij even later echter afscheid neemt van Jill (Claudia Cardinale) heeft hij een gave wang. Foutje, maestro!

Slim

Slimme Belgische bierreclame in 'Holland': Voor alle mannen die 'n pint verkiezen boven een biertje. Gruwelijk woord: biertje. Bah. Je zou nog liever een bruiswater nemen dan een biertje van Heineken. Je drinkt geen biertje. Je pakt een pínt. Jupiler krijgt steeds meer voet aan de grond boven de Moerdijk. In zuidelijke Nederlandse steden als Bergen op Zoom en Breda moest je sowieso al lang zoeken naar cafés met een uithangbord van Heineken. Prima ontwikkeling!

Een snor voor iedere dag

Don't be caught in public with a naked upper lip! Geweldig wat voor dingen er worden geproduceerd en - naar alle waarschijnlijkheid dan toch - ook nog worden verkócht. Ik heb een echte snor, dus hier heb ik niets aan maar mannen met een naked upper lip kunnen hier voor een paar euro toch mooi hun voordeel mee doen....

Gedichten verfilmd

Dit is Maarten Bevers, mijn neef. De man achter de camera. Nadat hij eerder mijn Sprookjes en Avondklok al verfilmde (drie jaar geleden ondertussen), stortte hij zich nu op de gedichten Levitatie en Expeditie. Hij had een uitgebreide storyboard gemaakt, waarover we op onderstaande foto overleggen. Levitatie rondde hij al af. Het filmpje is te zien op:
http://www.youtube.com/watch?v=AJ4E884INqM

Van Heflin maait het gras

Mijn gedicht Van Heflin maait het gras maakt voortaan onderdeel uit van Jef van Kempens wonderbaarlijke magazine KEMP=MAG:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-gedicht-van-heflin-maait-het-gras

Vuile Dijle

Riviertjes die door een stad stromen zijn veelal klaarhelder. Vooral in de Ardennen (waar ze overigens eerder door dorpen dan door steden gaan) is het een genot naar het vlietende water te kijken. In Leuven (door Derk-Jan Eppink ooit treffend Tobbackgrad genoemd) echter viel het me op hoe vies de Dijle daar is, gewoonweg modderkleurig. Bah....

Uit het archief

Zo af en toe verrast je eigen archief je: kwam in een zelden bezocht hoekje daarvan een foto tegen van een kunstwerk dat Jan Nederveen ooit bouwde rond een foto die hij van me maakte. Werd destijds geëxposeerd in Gemeentemuseum Het Markiezenhof in Bergen op Zoom. Potdomme, wat was mijn snor toen nog donkerros....Jan Nederveen is de man achter de blog Siemprecasa: http://siemprecasa.blogspot.com/

Onaangekondigde visite

Hier midden in de stad zul je zo'n visite niet makkelijk krijgen, maar in de voorsteden wil er nog wel eens een vos op bezoek komen in je tuin. Leo Spiessens maakte in Hoboken, en in de gauwigheid, deze snaphot van het beeldschone dier. Hetgeen me deed denken aan een gedicht van mezelve, Afgemat vosje:

Ha, wat schudde hij die stomme honden
toch weer makkelijk van zich af. Zijn tong
glanst vochtig als deze bessenstruik.

Hoe trilt de weke flank na van die straffe
draf, de angst nog in z'n buik. Het gezin
liet hij stil in een hol vol slaap, de jongen

zacht tegen zijn wijfje aan. Wat verlangt de rekel
naar haar warme lijfje. Maar in avondschemer
houdt het verre meutejanken hem voorlopig in

dicht kreupelhout. Dit is mijn woud, dit zijn míjn
bomen. Blijf van al mijn mooie holle wegen weg
toch, denkt de vos. En snakt naar lange rosse dromen.

Afgemat vosje is in boekvorm verschenen in de door Emma Crebolder en Albert Hagenaars samengestelde bloemlezing Die felle....Die is nog steeds verkrijgbaar:
http://www.deslegte.com/boek/die-felle-9789077970027/

Leerzaam boek

Wat is de Van Dale toch een leerzaam boek. Zo wist ik niet dat waal zoveel betekenissen heeft. Niet alleen is het woord met een hoofdletter een noordelijke Romaan en een rivier, met een kleine letter heeft het nóg 7 betekenissen: een diepe waterkolk; een met palen omgeven ruimte waarbinnen schepen in een zeehaven veilig kunnen liggen; een vormplaat; een binnenvaartuig met platte bodem zonder kiel; een meikers; een soort paling en een zweel. Er gaat geen dag voorbij of ik steek wel iets op....

Smakelijk eten

Beslist een onvervreemdbaar onderdeel van de Belgische volksaard zijn de ouderwetsche frietkoten. Geen cafetaria, geen eethuis maar een frietkót. Zo'n houten bouwsel met de achterdeur veelal open, en een schoorsteentje aan de zijkant waarlangs de bakwalmen weg kunnen. In Antwerpen zijn er minder en minder, maar elders in het land worden ze in ere gehouden. We aten een smakelijk pak frieten bij Frituur Nekkerspoel, naast het gelijknamige station in Mechelen.

Nieuwsgierig

Een nieuwsgierige adelaar komt een kijkje nemen bij een paar poezen. Ze zijn allemaal zo ontspannen als maar zijn kan....:
http://www.youtube.com/watch?v=X1baqLbmqaQ&feature=related

Kapitein Rolmops

Plots jeugdsentiment. Kom via Rye, dat beeldschone stadje aan de zuidoostkust van het Verenigd Koninkrijk, terecht bij de auteur John Ryan. Die creëerde de piraat Captain Pugwash, met wie generaties Engelsen opgroeiden. Ook bij óns in huis was hij, als Kapitein Rolmops. Die had zich echt in een achterkamertje van mijn geheugen verstopt. Vond op het internet dat die (ene?) vertaling uitgegeven werd door Van Dishoeck, in 1957. Ik herkende het plaatje van de zeerover na al die decennia metéén....

Mooie afdruk

De muur in de werkkamer kreeg een fris nieuw laagje verf. Bij dergelijke karweitjes wordt soms wel eens wat gemorst. Wat verf, wat stof. Maar dat levert even zo vaak ook aardige effecten op: kijk eens welk een fraaie voetafdruk mijn Geertje heeft....

Obrecht op KEMP=MAG

Op KEMP=MAG is mijn gedicht Obrecht te lezen:
http://kempis.nl/mag/ber-bevers-gedicht-obrecht

Bier zonder gebruiksaanwijzing

Goed nieuws voor de bierdrinkers: wie er aan mocht twijfelen of hij na aankoop van een pintje nog zelf aan de slag moet met hop, mout en water schaft zich bij voorkeur een Jupiler aan. Dat merk plaatst voortaan de boodschap Prêt à boire / Drinkklaar op het blik. Verdraaid handig....

Boomhoofd

Mijn broer maakte op reis door Canada deze wonderlijk mooie foto. Het lijkt, als dat woord al mocht bestaan, wel een boomhoofd. Het is de Siwash Rock of Slah-kay-ulsh in Stanley Park in British Columbia, nabij Vancouver. Ik kan me zeer goed voorstellen dat deze bizarre rots een magnetiserende werking had op de plaatselijke indianen....

Een eigen toets

Het is bekend dat de Fransen veel moeite doen om hun taal vrij te houden van Engelse invloeden. Ze proberen voor nieuwigheden een éigen woord te vinden. Soms echter heb je de indruk dat ze zich daar met een Jantje van Leiden vanaf maken. Ontdekte dat een walkietalkie in het Frans een talkie-walkie is. Da's toch niet écht creatief....

Bijna uitgestorven

Ook in kookboeken kunnen interessante verhalen staan. Zo lees ik zojuist over de Double Gloucester. Dat is een Engelse kaas die oorspronkelijk gemaakt werd van de melk van Gloucesterkoeien. Maar die zijn nagenoeg uitgestorven. Nu wordt hij gemaakt van volle melk van koeien uit het naburige Dorset, Somerset en Wiltshire. In de Tweede Wereldoorlog werd er een productiestop ingevoerd. Toen men die nadien ophief was de kennis van de traditionele bereidingswijze bijna verloren gegaan. De kaas kon alleen van de ondergang worden gered doordat een arbeider uit de kaasfabriek een oude boerin op het spoor wist te komen. Die kon hem vlak voor ze stierf haar kennis nog net doorgeven....

Luchtacrobatie

Ik blijf het uiterst verbazingwekkend vinden hoe spinnen webben bouwen. Waar beginnen ze in vredesnaam? En hoe kan het dat ze in het niéts van die draden kunnen spannen? Ik zie ook nooit spinnen begínnen met weven. Zo'n web ís er gewoon ineens....

Een blik van buiten

In het zeer charmante gehuchtje Humelgem een fraaie hagioscoop gezien in de zijgevel van de Sint-Katarinakerk, een bijzonder mooi gerestaureerd Romaans bedehuis waarvan de eerste delen reeds in het jaar 950 werden opgetrokken. Een hagioscoop werpt niet alleen mooi licht op het altaar, hij had in de barre middeleeuwen ook een praktisch nut: pestlijders mochten de kerk niet in, maar konden op deze manier van buiten af toch een blik op het altaar werpen.

Slordige journalistiek

O, wat heb ik een hekel aan slordige journalistiek. Neem dit artikeltje, waarin wordt gemeld dat Tilburg de jaarlijkse kermis op de lijst van beschermd immaterieel erfgoed van de Unesco wil. Daarin wordt gesteld dat de Tilburgse kermis is uitgegroeid tot het op een na grootste evenement van Nederland met jaarlijks een miljoen bezoekers. Maar er staat dan weer niét wat dan dat grootste evenement wel is. Zoiets wil ik dan weten. Bah, de sloddervossen....

(later) Attente lezers vervolledigen dit bericht. Hans Mellendijk laat weten dat het grootste evenement de Vierdaagsefeesten in Nijmegen zijn. Ad Verbraak levert zelfs de bijbehorende cijfers: vorig jaar 1.988.000 bezoekers in Nijmegen, en 1.500.000 in Tilburg. Daarbij steekt het bloemencorso van de Bollenstreek met 1.200.000 belangstellenden maar bleekjes af. Muchas gracias!

Mooie solo

Toen Ian Dury in volle punkperiode een hit scoorde met Sex And Drugs And Rock And Roll was hij voor velen een nobele onbekende. Ik kende hem echter al, van zijn groep Kilburn And The High Roads. En hun magistrale lp Handsome. Dankzij YouTube weer beschikbaar! De sympathieke Dury zaliger kon zo lekker rijmen. Neem: I could touch her, I could tell her, I'm a very lucky feller uit Crippled With Nerves. In dit nummer speelt Davey Payne een van de mooiste saxofoonsolo's die ik ken: http://www.youtube.com/watch?v=TgoS_B45x4E

Eindelijk!

Vlaanderen heeft een aantal dorpen met waarlijk práchtige namen. Als voorbeeld geef ik altijd Gijzelbrechtegem, Herk-de-Stad, Sint-Joris-ten-Distel en Zichen-Zussen-Bolder. Maar óók Erps-Kwerps! En daar passeerde ik nu tijdens een mooie fietstocht voor het eerst! Ten bewijze fotografeerde ik het bordje dat ernaar verwijst....

Bijen houden van de stad

Ons balkontuintje verrijkt met zonnehoed (Echinacea mistral) en hemelsleutel (Sedum Herbstfreude). Dat zijn bijvriendelijke planten. We hadden ze amper geplant of er streek al een bij op neer. Om de hoek in de Kruidtuin staat voortaan een bijenhotel. Het diertje gedijt goed in de stad, en da's uitstekend nieuws want op het platteland heeft het 't erg moeilijk omwille van de vele pesticiden. Denk niet dat dit onbelangrijk is: als de bij uitsterft, is de mens gezien....Parijs geeft het goede voorbeeld: in die stad is sedert 10 jaar het gebruik van pesticiden verboden. De hitte die door alle bedrijvigheid in de stad hangt zorgt ervoor dat bijen zich eerder voortplanten. En de belangrijkste reden voor het succes zijn....bloemen! Die vandaag de dag veelvuldiger voorkomen in de stad dan op het platteland! Antwerpen probeert het goede voorbeeld te volgen. En wij doen kleinschalig ons best met ons Bourlastraattuintje....
http://ecohuis.antwerpen.be/Ecohuis/Publicatiekanalen/Stad/Ecohuis/Startpagina-Ecohuis/Startpagina-Ecohuis-Hoofdnavigatie/Bewoners/Bewoners-Natuur-en-dieren/Bewoners-Natuur-en-dieren-Soort-van-het-jaar/De-bij.html

Een tuin vol verleden

In Steenokkerzeel is amateurgeschiedkundige annex streekgids Willy Vranckx dusdanig begeesterd door zijn geboortegrond dat hij daarvan een maquette maakte in zijn voortuin. Die vervaardigde hij op schaal naar de kadasterkaart uit 1845. Steenokkerzeel zelf, bossen, vijvers, het Kasteel van Ham, het charmante gehucht Humelgem en verspreide hoeves in de buurt zijn er liefdevol op nagemaakt. Vranckx deed er in totaal drie jaar over om het werkstuk af te ronden. Er zullen niet veel plaatsjes zijn met vergelijkbare publiekelijk te bekijken privé-initiatieven. Steenokkerzeel anno 1845 ligt aan de Bruyneelstraat in het gelijknamige dorp.