Na de laatste ijstijd bestond gáns Duitsland uit woud, maar ook nu nog mag het land er zijn qua bosbeheer. Wettelijk heeft iédere burger er toegang tot welk bos dan ook, zelfs als dat privéeigendom is. Momenteel bestaat 32% van het Duitse grondgebied uit bos (ter vergelijking: in België is dat 22,7%, in Nederland slechts 10%). Indrukwekkend is er vooral dat veel steden letterlijk op wouden aansluiten: München (boven) op het Forstenrieder Park bijvoorbeeld, en Frankfurt op het Stadtwald. Het Grünewald van Berlijn (onder) is zelfs het grootste stadsbos van heel Europa!

Leuke woorden

Achterhoorn, braakstok, fermoor, graspoep, springmeester, totelaar, vetzweet, zwambiet.

Poëzie op tournee

Binnen de schaal reeds vermetele…., het gedicht dat ik schreef voor het Omsmedersproject Enghuizer Dialogen VIII in Hummelo, heeft een nieuwe bestemming gevonden: Hans Mellendijk en vormgever Jan Opdam verplaatsten de reeks verzen in ei-vorm naar het idyllische landgoed Hackfort in Vorden, waarop een schattig kasteeltje staat:

https://smelsslems.blogspot.be/2017/06/ondertussen-op-hackfort.html

Een handvol leven

In een handvol bosgrond bevinden zich meer levende wezens dan er mensen zijn op aarde, leerde de documentaire Unsere Wälder van het onvolprezen ZDF-programma Terra X me. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Een mooi compliment

Ter voorbereiding op een artikel over mijn betreurde kameraad Henri-Floris Jespers struin ik nog eens door zijn Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie, waaraan ik (net als Guido Lauwaert, op de foto rechts van HFJ) jarenlang mee mocht werken Op 16 februari 2010 – dat was ik vergeten – had hij het daar over Gemengde Berichten: “Ik ben verslaafd aan zijn blog. Dagelijks publiceert Bert immers berichtjes die ik niet wil missen. Uit het leven gegrepen, zonder omhaal van woorden, schijnbaar banaal maar altijd gestut door een scherp onthullende visie.” Zeg dat Henri-Floris Jespers het gezegd heeft….

Moeder en kroost

Het liefst heeft ze ze alle vier bij elkaar, hetzij in het water hetzij er buiten. Maar eentje wil steeds niet mee en bezorgt moeders het nodige organisatiewerk….

Liefhebber

De held in een modelauto, de duikboot in de vorm van een haai, twee verschillende modellen van de door professor Trifonius Zonnebloem ontworpen maanraket: neem van mij aan dat zich hier een liefhebber van Kuifje gaat vestigen….

En hoppa!

Met het oog op De Knip heeft De Lijn ook een aantal tramlijnen gewijzigd. Zo komt Tram 8 voortaan weer aan het transferium bij ons om de hoek. Die onderhoudt voortaan de verbinding tussen Wommelgem en Zuid, en rijdt vrolijk onder de afgesloten Leien door nu de tunnel daarvoor gereed is. Vandaag doken we daar voor het eerst mee onder de grond. Hoppa….

Cinema Trivia: Het goede voorbeeld

Een van de meest hilarische voorbeelden van een droglogica die ik ken komt uit de Marx Brothers-film Monkey Business uit 1931, waarin Groucho het goede voorbeeld geeft: Well, I realise it’s a penny here and a nickle there but look at me: I worked my way up from nothing to a state of extreme poverty!

De Knip!

Grote paniek onder automobilisten! Deze maandag, 5 juni, wordt De Knip een feit. Gedurende anderhalf jaar mogen er dan geen wagens meer van noord naar zuid en vice versa over de Leien rijden. Het Antwerpse Operaplein wordt volledig autovrij gemaakt en daarvoor is deze ingreep noodzakelijk. Het is op dat plein altijd druk geweest. Zie de foto (uit 1957) hieronder maar eens. Benieuwd wat voor sluipwegen er gezocht gaan worden. De Jezusstraat, hierboven in 1953, is ondertussen gelukkig al lang autovrij dus een dergelijk beeld hoeven we daar niet te vrezen. Hoop ik dan toch….

Familiewoord

Toen ik daarstraks een documentaire bekeek waarin ook jakhalzen voorkwamen moest ik ineens aan een gerecht denken. Een van de favoriete maaltijden ten huize Bevers was de jachtschotel (aardappelen, gehakt, juin en appelmoes in een ovenschotel). Mijn zusje vond dat als klein meisje ook al heel lekker maar verstond jachtschotel om nog immer onduidelijke reden als jakhals. Daar moesten pa, ma, onze Peet en ik smakelijk om lachen maar het gerecht veranderde vanaf dat moment wel van naam: het is altijd jakhals blijven heten. “Wat eten we vanavond?” “Jakhals.” “Mmmm, lekker!”

Uit de kast (LX): Erick Kila

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer Bericht van de modernen van Erick Kila (Uitgeverij Kleinood & Grootzeer, Bergen op Zoom, 2017), waaruit ik bladzijde 24 met Middeleeuws opende:

zuilengang

weerzien

een nacht

een maar

dan het onthouden

stappen naar donkerste hoek

kruisbeeld

nis vol duivelschijn

een slaaplichtje

zo onschuldig, het kwaad

besterft

god van de woorden

zwijgt

al bijna duizend jaar

Mooie lettertypes (56)

Hommage aan Rogi Wieg

Gisteren werd in Rotterdam tijdens Poetry International In de kring van menselijke warmte, de door Peter de Rijk samengestelde Hommage aan Rogi Wieg (1962-2015) ten doop gehouden. Daarvoor schreef ik Selfie van Rogi Wieg. Onder de andere dichters die meewerkten: Mark Boog, Chrétien Breukers, Frans Budé, Emma Crebolder, Ellen Deckwitz, Albert Hagenaars, Jan Lauwereyns, Delphine Lecompte, Sylvie Marie, Thomas Möhlmannn, Roger Nupie, Ester Naomi Perquin, David Troch, Peter De Voecht en Menno Wigman. Het boek verscheen bij uitgeverij In de Knipscheer in Haarlem.

Niet meer voor zichzelf

Van Fleurs du mal maakt vanaf heden mijn voor de Enghuizer Dialogen VIII geschreven gedicht Niet meer voor zichzelf deel uit:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-niet-meer-voor-zichzelf

Die ochtend op de redactie

Neuriënd had de hoofdredacteur de deur achter zich gesloten. Het meningsverschil tussen de redacteuren had hij toch maar mooi opgelost, vond hij. En wat constructief dat ze nog even na wilden blijven kletsen. Dat was gisteravond. Toen hij de burelen vanochtend betrad overviel hem toch de behoefte zijn herinnering wat bij te stellen.

Slimme mannetjes

Er wonen minder koolmeesmannetjes in de paardenkastanjes op onze cour dan ik dacht. Het blijkt dat koolmeesjes in de stad op één tak een deuntje zingen en op andere takken afwijkende liedjes aanheffen. Daardoor denken concurrerende mannetjes dat het territorium al dichtbevolkt is, en verlaten ze het gebied. Slim!

Cinema Trivia: Low budget

Ik vermaak me graag met peplums, ook wel bekend als sandalenfilms. Ik weet dat het veelal geen A-films zijn, maar ze appelleren aan de smaak van het jongetje dat ik in de Roxy was. Deze keer bekeek ik L’Incendio di Roma. Dat was écht wel een low budgetproductie: Rome is in de optiteling en in de slotscènes wanneer de ‘stad’ in de fik staat zo overduidelijk een maquette dat het lachwekkend is….

https://www.youtube.com/watch?v=phr9q29F96M

Bravissimo, Tom! Bravissimo!

Vanuit de hoogte

Een slimme zakenman, die oog heeft voor zijn doelgroep! Op het platteland zul je niet rap een camionette aantreffen met reclame op het dák….

Lijnenspel

Welk een aangenaam lijnenspel leveren die door het zomerse ochtendlicht aangestreelde paaltjes met hun schaduwen….

Leuke woorden

Adderwortel, bloedgras, dopluis, hulft, langsnaad, noordkromp, oorblazer, pluiter.

Madame

Ria Pacquée fotografeert niet alleen, ze láát zich ook fotograferen. Ik was destijds hoogst gecharmeerd van haar typetje Madame. Vermomd als doorsnee-huisvrouw was ze de hoofdfiguur in Madame visiting the National Garden Festival in Newcastle hoping to see the Princess. Uit die performance deze opname: links in groen Princess Anne, centraal met beige jas en blonde pruik Ria Pacquée. Geinig. De hele reeks (wel even scrollen) is te zien op haar website www.riapacquee.com.

Klein maar fijn

Een van de meest interessante Belgische kunstenaars vind ik al heel lang Ria Pacquée. In haar geboorteplaats Merksem is momenteel in het Cultuurcentrum aan de Nieuwdreef een reeks nieuwe werken van haar hand te zien, veelal foto’s. De publieke ruimte blijft voor haar een onuitputtelijke inspiratiebron. Haar snapshots zijn zo eenvoudig dat ze vervreemdend werken. Mooie, kleine expositie.

Passagieren

Wanneer zo’n schip aan wal ligt, mogen de bemanningsleden natuurlijk ook even passagieren. Steevast tref je in de supermarkt waar ik graag boodschappen doe dan keurig geüniformeerde zeemannetjes aan die zich onmiddellijk (zoals ook Japanse toeristen massaal doen) gaan verdiepen in het aanbod aan Belgische chocolade.

Op de Kruzenshtern

Wat is het toch een betoverend mooi zeilschip. De Kruzenshtern meerde weer eens af in Antwerpen. Uiteraard ging ik opnieuw een kijkje nemen, waardoor ik technisch gesproken op Russisch grondgebied ben geweest. Ik schreef ooit een gedicht over de Kruzenshtern:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-op-de-kruzenshtern

Jeugdsentiment

Lang geleden dat ik Guinnevere van Crosby, Stills & Nash nog eens hoorde. Het liedje passeerde zojuist op de radio. Ik vind het nog net zo mooi als toen ik 15 was, toen ik een snor begon te krijgen die op die van David Crosby ging lijken….

When she’d walk down

Through the garden
In the morning after it rained
Peacocks wandered aimlessly
underneath an orange tree 
Why can’t she see me?

Succes, kerel!

Ik ben al sedert zo’n twee decennia Nederbelg, dus ondertussen wel gewend aan de verschillen tussen boven- en beneden-Moerdijkse mores. Maar soms vallen dingen erg op. Ik hoop écht van ganser harte dat (beneden-Moerdijker!) Tom Dumoulin de Giro wint, maar een Vlaamse krant zou nimmer, maar dan ook nóóit, een kop plaatsen als die van de Nederlandse Metro van vandaag: Waarom Dumoulin de Giro gaat winnen. Zoiets dóe je niet als er nog een week te fietsen is met allerhande enge hoge bergen op komst. Hier dénken ze zoiets, maar ze schrijven het niet op. Ik voel me hier thuis….

Wachtend op regen....

Komische humor

Ik ben dol op de eerder absurde humor van Mark Retera. Vermaakte me met het jongste album (nummer 21 al) van diens creatie Dirkjan, die daarin onder meer als wielrenner optreedt….

Uit de oude doos

Vond in de spreekwoordelijke schoenendoos een oude still uit een programma over een literaire avond waaraan ik mijn medewerking mocht verlenen. Was die vrijwel vergeten. Van links naar rechts Jan G. Elburg zaliger, Nico Scheepmaker zaliger, Ton van Reen en uw dienaar. We schrijven 1987.

Mooie lettertypes (55)

Führerstandsmitfahrt

Je vindt de meest fantastische bijdragen op het wereldwijde web: ben sinds een tijdje regelmatig aan mijn eigen werkplek op reis dankzij de Führerstandsmitfahrt. Prachtig woord. Machinisten monteren een camera in hun cabine waardoor je hele trajecten kunt volgen zoals zij die waarnemen. Nu keek ik mee op een rit langs de rechter Rijnoever, van Koblenz naar dat charmante Bonn:

https://www.youtube.com/watch?v=H8T84Wbv6Vk

Leuke woorden

Blafhert, donderroede, huikeling, keuzeheer, moederkoren, oezemoeze, purperkapel, spotboringen.

Lang stadhuis

Steek over het Antwerpse stadhuis, waarvan vorig jaar de 450^ste verjaardag werd gevierd, iets aardigs op uit een interview met burgemeester Bart De Wever: “Het is bij mijn weten het enige gebouw van deze omvang ter wereld en in ieder geval in Europa dat onafgebroken dienst heeft gedaan als stadhuis.”

Het vordert gestaag

De tunnel onder het toekomstige Operaplein is nagenoeg gereed, en zelfs al voor het eerst getest voor het tramverkeer. Als alles volgens planning verloopt rijden daar vanaf volgende maand trams via verdieping -3 onder de stad door.

Eindelijk!

Achttien jaar geleden was het, áchttien jaar. Maar eindelijk veroverde Feyenoord vanmiddag, na vanaf dag 1 van deze competitie bovenaan te hebben gestaan, weer eens de titel. Een jaar lang kampioen van Nederland!

Aftiteling

Bekeek De veer van César weer eens. Wat een mooie film maakten Minske van Wijk en Oscar Spierenburg toch. Ben er nog steeds trots op dat ik erin mocht figureren (net als later in Oscars Vanitas). Leuk om je naam op de aftiteling te zien! 

Weelderig

De kou is nu echt uit de lucht, hetgeen in de Kruidtuin resulteert in weelderige bloemengroei. Altijd een genot om eventjes door de Botanieken ’Of te kuieren….