Mmmm....

Zojuist op mijn gemakje spruitjes schoon staan maken. Die horen er echt bij als het herfst aan het worden is….

Uit de kast (XL): Jacques Hamelink

Terwijl ik mij met gesloten ogen voor de poëziekast bevond plukte mijn linkerhand volkomen willekeurig Zeegezang inclusief Gesternten van Frederik de Zeeman van Jacques Hamelink te voorschijn. Uit die in 1997 bij Querido verschenen bundel het, eveneens lukraak opengebladerde, gedicht Ambergrijs (bladzijde 52):

Zeemoe is de roerganger

gestadig het begin van god
insturend zo moe de zee
een gestremde meerminnemelk

ambergrijs tot aan de einden

der aarde en tot voor de voeten
van het meisje van Rurutu wil
het hoofd van die roerganger rollen.

Poolshoogte

“Hela, wat gebeurt daar?” hoorde ik Stefke denken toen ik verse hazelnootjes en walnoten op de fruitschaal liet rollen. Daar moest hij natuurlijk even poolshoogte bij komen nemen.

De pedroplan

Bladerend in een oude jaargang van De Stad Antwerpen – Een weekblad voor Vlaanderen trof ik een artikel waarmee ik Leo, immer geïnteresseerd in alles wat met de geschiedenis van de luchtvaart te maken heeft, een plezier dacht te kunnen doen. Over de zogenaamde pedroplan, een met de fiéts aangedreven vliegtuig. “Dmitri Olaczeck vergeet het Antwerpse publiek niet: vandaag nog, dus vrijdag, zal hij een vlucht beproeven boven de terreinen der Berchemse vestinggronden. Bij normale windsterkte denkt Olaczeck omstreeks 6 uur ’s avonds het ‘experiment’ te wagen. Hij zou dan tegen 7½ uur weer willen landen.” Pas toen ik las dat de man dacht met het ding ánderhalf uur in de lucht te kunnen blijven begon ik me vragen te stellen bij de ernst van het stuk. En ja hoor: toen ik de blik naar boven wendde zag ik bovenaan de pagina staan Vrijdag 1 april 1932. Benieuwd hoeveel volk destijds vruchteloos heeft staan wachten op de terreinen der Berchemse vestinggronden….

Tavuk sosis

Vermits ik al jaren principieel geen varkensvlees meer eet maar desondanks een liefhebber blijf van worsten ben ik onze Turkse vrienden bijzonder dankbaar omdat zij er ook van gevogelte maken. Fijn van smaak, die tavuk sosis! Ze worden overigens bij de buren gemaakt, in Keulen….

Gele concentratie

Nou zitten er in het rifaquarium in de Zoo tientallen, zo niet honderden soorten vissen maar rond het nepboegbeeld dat erin is geplaatst zwermen altijd alléén maar deze gele zeilvindoktersvisjes (Zebrasoma flavescens)….

Sterk werk van Jan Scheirs

Kamers voor kunstenaar/Chambres d’artiste is de naam van een bijzondere expositie van Jan Scheirs. Op zes verschillende adressen aan de Mechelsesteenweg in Antwerpen kreeg hij ruimte ter beschikking voor zijn doeken en tekeningen. Schemerzone tussen eeuwigheid en tijd is de omschrijving van deze herfstwandeling langsheen Scheirs veelal nieuwe werk.

Jan Scheirs (bijna 42) is een begenadigd tekenaar, maar het liefst zie ik toch zijn weelderige schilderijen. Dat zijn stuk voor stuk flamboyante expressionistische kijkavonturen, veelal in weelderige kleuren gekonterfeit. Intrigerend is een reeks rond een volwassen Alice in haar Wonderland (hierboven daaruit Alice leest mails). Een lust voor het oog is tevens Het wrak van de Lampedusa (hieronder).

Aanraders zijn voorts Crisis met poppenkast (hierboven) en Koningin blaast bellen (onder). Jan Scheirs’ werk is zeker niet gespeend van humor, zij het hier en daar wrange. Wat vooral verfrissend werkt is dat je haast kunt vóelen met welk een scheppingsdrift de kunstenaar te werk gaat: het schilderplezier spat van de dragers af. Hoewel de expositie zoals gezegd veelal tekeningen en schilderijen omvat zijn er ook een paar aardige zijsprongetjes. De video Hush, hush! No time! bijvoorbeeld houdt je aandacht verrassend strak vast. Voorts heb ik een boontje voor het wassen beeld van een konijn (een dier dat vooral in de Alice-serie regelmatig opduikt). Ook erg mooi vond ik de houtsnede Jan met moeder op weg naar Studio 54. Deze bijzondere expositie is de moeite van de wandeling waard!

Men stappe op de Mechelsesteenweg binnen bij Framecraft (69), Chris Janssens (161), Eeuwfeest Apotheek (181), Marc Lauwers (114), Less is more (102) en Deconamic (38a). De tentoonstelling is te zien tot 25 oktober, op donder-, vrij- en zaterdag van 12.00 tot 18.00 uur.

www.scheirs.com

 

Knotjesweer

Volgens mij zijn de knotjes volop in de mode. Daar ben ik het helemaal mee eens. Leuke haardracht om te zien....

Gevatte oefenmeester

Zit te lezen in citaten uit de voetbalwereld. Geinig: toen een speler van het Schotse Partick Thistle eens even groggy van het veld moest en de verzorger trainer John Lambies zei dat de speler niet meer wist wie hij was reageerde Lambies: That’s great. Tell him he’s Pele and get him back on.

Naamrijke vogel

Ook lijst Weetlust ergens de vele namen op van de Garrulus glandarius rufitergum. Deze mooie maar wrede alleseter kennen we het best als Vlaamse gaai, maar hij heeft meer namen: “Zoo heet hij in ’t Vlaamsche land Roetaard, Rotzak, Roethannen, Hannebroek, Hannewuiter en Bonten Hanne; Meerkol in Limburg en te Esschen elders nog Broekhannik, Hannikbroek, Krijtekster en Broekekster.”

Een zeer grote zeldzaamheid

Weetlust staat boordevol, dikwijls zinloze maar desalniettemin boeiende, weetjes. Dat de maand februari 1866 een maand zonder weerga in de geschiedenis is geweest bijvoorbeeld omdat ze geen volle maan had. Januari en maart 1866 hadden er elk twee, maar februari dus geen. Een zeer grote zeldzaamheid, zo groot dat ze in onze tijdrekening nog niet was voorgekomen: "En wij zullen haar ook nooit meer beleven. Het zeldzame feit kan zich enkel herhalen na twee en half millioen jaren."

Weetlust

Vond op een rommelmarkt in de Eyendijkstraat in Deurne een fikse stapel nummers van het tijdschrift Weetlust, dat in de oorlog verscheen. Geweldige naam, zeker voor iemand als ik die heel zijn leven van weetlust vervuld is gebleven. Fascinerend blad, met allerhande beschouwingen over van alles en nog wat. De ondertitel luidt Maandblad voor vulgarisatie van wetenschap en natuurliefhebberij.

Strijdlustige reclame

Het eerste exemplaar (Augustus 1943) dat ik opensloeg heeft niet alleen als thema De rassenleer maar op de redactiepagina ook de oproep Vlaanderen vraagt Soldaten: Meld U aan voor de Waffen-SS of voor het Vrijwilligerslegioen Vlaanderen bij het Ersatzkommando der Waffen-SS, Koningin Elisabethlaan 22, Antwerpen.

Zomaar benieuwd

Het redactieadres van het blad was aan de Mortselsesteenweg 20 te Deurne, niet ver van waar ik Weetlust vond. “Ge moogt alles meepakken voor € 3, mijnheer,” zei de standhouder. Terwijl ik verwacht had dat het veel meer zou kosten. Waarom verkoopt hij zoiets nu? Is zijn vader overleden? Was die, of diens vader, wellicht redacteur? Op het internet kan ik niets vinden over het blad. Ben eens gaan zien of het huis waar de redactie toentertijd gevestigd was nog bestond. Het is er nog steeds.

Streng

Ik heb zo het gevoel dat er een strenge winter op komst is. We hebben amper een graadje nachtvorst of de stenen vriezen al uit de grond….

Klasgenoten

Hoeveel van deze jonge klasgenoten zullen elkaar over tien jaar nog ontmoeten? Dat vroeg ik me af toen ik dit groepje in de middagpauze aanschouwde. Zwoeren ze elkaar eden van trouw? Gaan ze de wereld herinrichten?

Nog immer verse bloemen

Op de fraaie begraafplaats Silsburg zijn nog steeds verse bloemen te vinden op het graf van Constant Ockers. Stanneke werd wereldkampioen wielrennen in 1955, maar verongelukte het jaar daarop smartelijk. Na meer dan een halve eeuw nog verse bloemen. Ik vind dat ontroerend….

Uitnodigend

Hè, wat ziet die Bar Saint Antoine er uitnodigend uit. Een ouwe baas die aan een tafeltje de krant zit te lezen, een poes die op de vensterbank slaapt….Zou er graag binnen stappen en een lekkere borrel bestellen.

Tunnelkunst

Toen ik het tunneltje tussen de Van Oostenstraat en de Cuperusstraat in fietste stuitte ik op deze merkwaardige wegmarkering die me onwillekeurig deed denken aan de Wegdekdroedels van Hans Mellendijk:

http://smelsslems.blogspot.be/2015/09/wegdekdroedels.html

Wereldvreemd

Gelezen op Fleurs du mal: Vincent Berquez is a London–based artist and poet. He has published in Britain, Europe, America and New Zealand. His work is in many anthologies, collections and magazine(s) worldwide. Om maar weer eens te illustreren hoezeer men in Londen nog immer denkt dat het Verenigd Koninkrijk een continent op zich is. In elk geval iets anders dan Europe….

Herfstsieraad

Je kunt ze natuurlijk ook in de gft-zak gooien, maar Geertje bedacht een aardig herfstsieraad: ze deed de kastanjes in een glazen vaas.

Naambordjes en naamborden

Toen ‘onze’ trein halt hield op het station van Lier viel het me op hoe compact het naambordje was, en dat de NMBS daar klaarblijkelijk geen standaardformaat voor heeft. LIER. Vier letters. Snel klaar. Er schoten me nóg kortere in gedachten: ANS en ATH. En trouwe lezer Leo tipte ook nog MOL. Dan maar eens gaan denken aan ‘lekker lange’. Geertje kwam gelijk al met een mooie: SINT-KATELIJNE-WAVER. Hebben bijvoorbeeld ook een bredere plaat nodig: MARCHIENNE-AU-PONT en LOUVAIN-LA-NEUVE-UNIVERSITÉ.

Terug naar het origineel

De komende maanden worden er 36 bomen gekapt in het Stadspark. Het Stadspark, dat erkend is als monument, is een typische Engelse landschapstuin, die in 1867 werd ontworpen. Het groen zal op heel wat plaatsen worden uitgedund omdat in de loop der jaren heel wat acacia’s, esdoorns en kleine platanen in het wild zijn opgekomen, en andere bomen belemmeren om tot monumentale omvang door te groeien. Nu oogt het park hier en daar als een stuk bos, terwijl de oorspronkelijke bedoeling was om op heel wat plekken juist doorkijkjes te hebben.

Dichters in beeld

De Groningse auteur annex enthousiaste blogger Coen Peppelenbos stelde, voor de colleges die hij geeft aan de NHL Hogeschool, een aardig overzicht samen van filmpjes van dichters op het internet. Hij vond voor deze inventarisatie materiaal op onder meer Holland Doc, Lees Mij, Poetry International, Tresoar, Vimeo en YouTube. Het zijn stuk voor stuk filmpjes waarin (in ieder geval de stem van) de dichter zelf opduikt. Zo kun je kijken naar onder meer Serge van Duinhoven, Paul Gellings, Ingmar Heytze, Peter Holvoet-Hanssen, Ramsey Nasr, Esther Naomi Perquin, Paul Rigolle (met wie ik op bovenstaande foto sta) en Stijn Vranken. Ook mijn Avondklok en Sprookjes zijn er te vinden:

http://coenpeppelenbos.blogspot.com/2010/07/dichters-en-schrijvers-op-internet.html

 

Jong geleerd

Interessant gegeven in de rubriek Zinloze weetjes: in Armenië is schaken verplicht als schoolvak….

Wie we daar hebben....

Ten zuiden van Samber en Maas waren er al eerder opgemerkt, maar nu is er ook een familie wasberen opgedoken in Vlaanderen. Dat gebeurde in Schepdaal. Volgens deskundigen is het zeer wel mogelijk dat de wasbeer zich ook in Vlaanderen in het wild voortplant en dus vestigt. Ook in de Limburgen doken er onlangs ‘Duitse’ exemplaren op. Van oorsprong komt de Procyon voor in grote delen van Amerika en in het noorden van Scandinavië.

Voor en na

In het herfstnummer van Stripgids een boeiend stuk van Jan Smet over de censuur die in Europa werd uitgevoerd op Amerikaanse strips. Schrikt men in de Nieuwe Wereld tegenwoordig van een blote tepel, vroeger mocht het er al iets bloter dan in de Oude. Bekijk deze voorbeelden van voor en na uit Flash Gordon (boven) en Prince Valiant maar eens….

Eindelijk

Zon op om 7.30 uur, zon onder om 19.39 uur. Vandaag begint de herfst. De weerspreuk op de kalender: Valt ’t loof vroegtijdig van de bomen, dan is de winter niet te schromen….

Verrijking

Dat graffiti per definitie lelijk zouden zijn is natuurlijk zever in pakskes: zie maar eens hoe mooi deze muur in de Lange Ridderstraat is beschilderd. Een verrijking voor de Sint-Andrieswijk.

Strakke kapsels

Welk een fantastisch strakke kapsels hadden mijn broertje en ik (bij ons zusje is daar anno 1963 nog geen sprake van) destijds eigenlijk. Ik de haren naar rechts, hij naar links. Wunderbar. Hij wordt vandaag 58. Van harte, Bruderlein!

Ouderwetsche krachttermen

Zou De Jeugd van Tegenwoordig nog uitdrukkingen als Deksels!, Duivels!, of Verdraaid nog an toe! gebruiken? Om maar van Potverdriedubbeltjes en Te droes! te zwijgen?

Spoorloos

Zeeuws-Vlaanderen is het enige stuk Nederland (wat de Waddeneilanden betreft valt daar nog enig begrip voor op te brengen) dat door de geschiedenis heen schromelijk door de Nederlandse Spoorwegen is verwaarloosd gebleven: spoorloos….

Computerloos

Goh, kwam deze computerloze foto tegen uit 1985. Drie decennia geleden al. Ik ken mensen die er toen nog niet eens waren die zich af kunnen vragen wat dat toch voor een rare platte machine is die ik daar in de Moeregrebstraat in Bergen op Zoom (het raam zag uit op Het Markiezenhof) voor me had, met een blad papier erin. Geen kabels, geen beeldscherm. Ik probeer me soms te herinneren hoe het was zonder het wereldwijde web, maar: we schréven….

Uitgebreid vocabulaire

Omdat zijn moeder een siamees was heeft ook Stefke eens per dag de behoefte om even luidop klaaglijk te miauwen, een soort huilen naar de maan. Meestal rond hetzelfde uur, en altijd in de keuken. Raadselachtig. Voor het overige is hij de meest mededeelzame van de vele poezen die we hadden. Hij is een echte babbelkont, met een uitgebreid vocabulaire. Ik herken zijn: “Goeiemorgen!”, “Mijn eten is op.”, “Mag ik nog wat?”, “Ben je weer thuis?”, “En nu wil ik spelen!”, “Wat hebben we het hier gezellig, hè?”, “Nou heb je lang genoeg naar die pc zitten kijken.” en “Tijd om op te staan, joh.” Wist u overigens dat poezen alléén tegen mensen miauwen, en nóóit tegen elkaar?

Sterk anagram

Knap anagram dat Gerrit Komrij zaliger nagedachtenis van zijn eigen naam wist te maken: Ik rijm erg rot!

Met sprongen

Naar aanleiding van het vorige Gemengde Bericht valt me overigens op hoezeer de strijdwijze van voetbalelftallen is geëvolueerd. In Buysse’s tijd was het nog gebruikelijk om in een 1-2-3-5-opstelling te spelen. Ik zou er niet van staan te kijken als het huidige voetbalkijkplezier er met sprongen op vooruit zou gaan mochten we terugkeren naar voorhoedes met (v.l.n.r.) linksbuitens, linksbinnens, midvoors, rechtsbinnens en rechtsbuitens.

Het enige strijdperk

“Een grote, internationale wedstrijd heeft plaats gehad en de vertegenwoordigers van een heel klein land hebben de vertegenwoordigers van een heel groot en machtig land verslagen. De verslaggever van mijn courant noemt het een historische gebeurtenis. Hij heeft mensen gezien die vreugdetranen schreiden; anderen die van ontroering een flauwte nabij waren.” noteerde Cyriel Buysse in zijn dagboek. Maar wat later komt hij verderop in zijnen gazet tot de ‘gewone ontstemming’: “Ik lees van een kleine, nietige mogendheid, die, desnoods met kracht van wapenen, haar heilige, traditionele, nationale rechten, tegen de aanslagen ener zeer sterke, grote mogendheid zal verdedigen!”

“Komaan, heren, wees nu toch verstandig en leert voetbal spelen: Vijf ministers als ‘forwards’, drie als ‘half-backs’, twee als ‘backs’ en uw koning in de ‘goal’. [….] Heus: het sportterrein is nog het enige strijdperk, waar een kleine natie haar ‘heilige, traditionele, nationale rechten’ tegen de aanvallen ener grote mogendheid met kans op zegevieren kan verdedigen.” Buysse, de kortstondige baron, schreef dit op 25 maart 1913. De Groote Oorlog liet nog meer dan een jaar op zich wachten. Was het een kinderlijke gedachte? Of een wijze?

Agram

Weer iets opgestoken (raakte wel eens in verwarring bij het lezen van kranten van zo’n eeuw geleden): de oude Duitse naam voor Zagreb, de hoofdstad van Kroatië, is Agram.

Deelstaateuro

Trof in mijn beurs een stuk van 2 euro dat uitgegeven werd door Badem-Württemberg. Ik wist niet dat er deelstaatmunten bestonden.

Niemandsmaïs

Tussen Zuiddorpe en Overslag ligt echt een stukje niemandsland. Op deze tweesprong is de linkse weg Belgisch, en de rechtse Nederlands. Van wie zou die maïs zijn?

Popperig gemeentehuis

Een burgemeester, een gemeentesecretaris, een schepen en misschien zelfs nog een raadslid of wat. Veel meer zal er niet in gekund hebben. Zag dit voormalig gemeentehuis in de mininederzetting Overslag. Wat een poppenhuisje eigenlijk. Veel kleinere zullen er niet zijn.

De grens langs

Werk reeds een poos aan een bloemlezing gedichten over nederzettingen langs de grens tussen Zeeuws-Vlaanderen enerzijds, en West- en Oost-Vlaanderen anderzijds. Vandaag een bijzonder plezante studiereis gemaakt langs genoemde grens met een deskundige gids, Sankie Koster. Maakte zo kennis met plaatsjes waar ik normaliter vanwege geen rijbewijs niet zo makkelijk kom. Boekhoute, vissersdorp zonder haven bijvoorbeeld. Op de foto hieronder staan Sankie en ik letterlijk láp op de grens tussen Nederland en Vlaanderen, in Overslag. Links (met de grenspaal) ligt Nederland, rechts Vlaanderen. Mooie bijkomstigheid: het was nog zomer!

Clementinetijd

Hèhè, ze zijn er weer: de heerlijke clementines die de komst van de herfst begeleiden. Vroeger hoorden die echt bij de Sinterklaastijd, maar dankzij de mondialisering zijn ze er vroeger en vroeger.

Grote aantrekkingskracht

Waarschuwing! Dit pakketje heeft een grote aantrekkingskracht op katten. Geertje dacht dat ik een grapje maakte toen ik dat oplas van de doos, maar even later sprong – hop! – Stefke erin. Quod erat demonstrandum. Ach, de arme poezen die verdwaald raakten omdat ze met verpakking en al van huis verwijderd zijn geraakt. Zo’n bedrijf zet zo’n bericht er natuurlijk niet voor niets op. Geen zorgen: Stef slaapt ondertussen al weer op zijn vertrouwde plekje in de huiskamer….