Schluckauf. Dat is het Duitse woord voor hik. Het treft me dat het Nederlands voor deze krampachtige samentrekking van het middenrif een onomatopee heeft, en het verwante Duits niet. Hoe zit dat met andere nabije talen? Het Engels heeft ook een onomatopee: hiccup of hiccough. Bij het Frans twijfel ik: daar heet een hik een hoquet. Is dat de klank? Italianen en Spanjaarden hebben een gans andere term, ofwel maken ze (Ik heb er nooit op gelet hoe Italianen en Spanjaarden hikken) een ander geluid: respectievelijk singhiozzo en singulto. Tot zover dit Gemengd Bericht.
.jpeg)
.jpeg)
