Het is niet zo dat we nu niet meer anoniem de straat op kunnen, maar we wáren eventjes in heel Europa (en wie weet ook daarbuiten, in gebieden met koersliefhebbers) op televisie! Kijk maar, daar naast die Cofidis- en die AG2R-kont: de rode pijl markeert Geertje, en ik sta links van haar. De doortocht is in een vloek en een zucht voorbij, maar de aanblik, de geur en - vooral - het geluid van dat zo vlak voor je langs flitsende peloton hebben iets magisch dat de moeite van het wachten op de passage dubbel en dwars goed maakt!
Recensie: Jeroen Derks – Zestig miljoen jaar borrelen
5 uur geleden