In onze familieverzameling bevindt zich, dat herinner ik me nu plotsklaps, een foto waarop Vrouwtje Vertel-maar (mét rug!) is te zien. Het is een scène uit januari 1961. Dat weet ik omdat mijn vader dat erbij schreef. Rechts zit mijn moeder te handwerken. Dat moet ostentatief voor deze opname geweest zijn, want ik heb haar dat nooit écht zien doen. Links in de stoel zit mijn broertje Peter. Ik lees hem voor, want in januari 1961 kon ik wel al lezen en hij nog niet. Wat heb ik toch dikwijls lekker met een boek voor die ouderwetsche kolenkachel gezeten. De klok op de schouw maakte mijn vader ooit zelf. Ook het mozaïek daarop is (nou ja, de facto: wás) van zijn hand. De koekjestrommel kan ik me nog zo voor de geest halen. Wat zou er die ochtend uit die radio achter ons zijn gekomen? Marina van Rocco Granata? Ramona van The Blue Diamonds? Apache van The Shadows? Zeeman van Caterina Valente? Misschien wel allemaal....
Paul Bezembinder: Na de dag
3 uur geleden