Toen ik iets anders in de kelder wilde pakken, stuitte ik op Selma Lagerlöfs Niels Holgersons wonderbare reis. Waardoor ik ineens moest denken aan Juffrouw Van Boesschoten. Zíj leerde me lezen. Via zo'n ouderwetsche letterdoos en middels Oki en Doki waarna ze ons (ik zat natuurlijk niet alleen in die eerste klas) vervolgens al voorlezend liet kennismaken met een écht boek. Jawel, Niels Holgersons wonderbare reis. Wat een mooie plaatjes stonden daar toch ook in....
Recensie: Harry Martinson – Aniara
1 uur geleden