Uit de kast (X): Huub Beurskens

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt Op eigen schaduw hurken van Huub Beurskens (Uitgeverij Meulenhoff, 1978) waarvan ik bladzijde 44 opsloeg, met daarop (grotschildering):

weerbarstig met fakkels de rots te lijf:

de mens in het holst van de tijd met de
bontleren muts rond het brein geeft met wat oker

alle macht uit handen: hoefslags ontspringt

rendier de lijn en de woedende spies van zijn
wraakzuchtige maker, de eeuwig jagende slager.