Luttele uren vooraleer ik op een
terrasje neerstreek voor een espresso had ik in mijn opschrijfboekje (dat
dragen dichters bij zich, mensen!) treurige
matrozen genoteerd. Toen ik na een eerste slokje wat rondkeek trof me de
naam van deze nachtwinkel. Achter treurige matrozen kwam nachtroer te staan. Dat komt nog wel eens van pas. Wat een
merkwaardig woord….