Uit de kast (XXIX): Jozefa Van Houtland

Het blijft een aardige manier om een poëziecollectie te gebruiken: af en toe eens met de ogen dicht voor de kasten te gaan staan en er op goed geluk een bundel uit pakken, en daaruit weer een willekeurig gedicht te plukken. Deze keer kwam Op het terras van de maan van Jozefa Van Houtland (in 1979 verschenen in De Bladen voor de Poëzie te Brugge) te voorschijn. Daaruit, van bladzijde 12, Prehistorie:

Jij hebt de rots bekapt

met je vuistbijl
ik werd idool
van vruchtbaarheid.
Met je vuistbijl
heb je gespeeld
op mijn huid
en de strelingen
werden zigzagband.
Je gaf mij ogen
van zilver
tepeltjes
en een ring.
Ik werd een ding.