Uit de kast (XXXII): Y. Né

Terwijl ik mij met gesloten ogen voor de poëziekast bevond plukte mijn linkerhand volkomen willekeurig Hier mag niets af zijn van Yvonne Né te voorschijn. Uit die in 2009 bij De Geus in Breda verschenen bundel het, eveneens lukraak opengebladerde, gedicht Simulatie (bladzijde 260):

Opruimen wat achter je ligt

is je onbewaakte stem bevrijden,
haar onderscheiden in de kakofonie.

Ze zal de steen wegnemen

die tegen de uitgang steunt,
wie doodgedacht is buitenroepen.

Tik op stenen, maak haar los, hoor

het klakken met jouw tong, geef
antwoord, doe of ze al spreekt.