Daarmee wordt
gezwegen gevolgd door De afdaling van
de regen van Leo Herberghs (Bèta Imaginations, Rotterdam, 2000)
is de bundel die ik ditmaal met mijn ogen dicht uit de kast trok, en willekeurig
open bladerde op pagina 56 waarop het titelloze:
wildernis
is waar ik ben
waar
ik wandel over
graspaden,
ga tussennetelblad en
herfstmossen
waar
blaassiline
blaast
overhet moedergrondse