Blader wat door oude
fotoalbums. Een foto uit 1955. Pa houdt me stevig vast, ik doe net of ik al kan
staan. Op de achtergrond het alkoofje waarin ik later als jongetje graag
snuffelde. Er stonden en lagen allerhande interessante dingen: een beeld van
Antonius van Padua, ingebonden jaargangen van de Eva en de Katholieke Illustratie en
een piepklein zwartwit stripalbumpje (zo’n oblong boekje) waarin ene Lex Brand
ergens in Midden-Amerika bij een offerritueel van een oerwoudstam terechtkomt.
Voor de grap eens gegoogeld of er iets over die Lex Brand te vinden is. Nou en
of! Er zijn vele verzamelaars van diens avonturen. Het merkwaardige is dat die
albumpjes helemaal niet oblong waren, zoals ik me tot nu toe herinnerde. Dat
zullen dan andere beeldverhalen zijn geweest. Vanaf 1945 verschenen er van de
hand van Ben Abas in totaal 45 Lex Brand-avonturen. Het vlammende woud, dat
aangekondigd werd als deel 23 van de tweede serie, is nooit verschenen. Tempelstad klinkt het
meest naar het ene avontuur dat ik ooit las, maar dat kan niet want dat speelde
zich in Midden-Amerika af en op de omslag van Tempelstad prijkt een
olifant en in de Nieuwe Wereld komen geen olifanten voor. Waarschijnlijk was
het dan nummer 19, De
Groene Hel, of nummer 20, Inca. De boekjes kostten 35 cent. Zou er best
eentje willen lezen.
Recensie: Noëlle Michel – Schaduwen van morgen
3 uur geleden