maandag 2 september 2019

Uit de kast (LXXXVIII): Bies van Ede


Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Verhinderd te ontvangen van Bies van Ede (Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1982), waaruit ik op bladzijde 46 het gedicht Volmaakte resten opensloeg:

In dit huis kan ik opkijken
van dingen die de mijne zijn.
Het tikken van de hete kachel,
of hoe het venster langs klimop
gaat, in de wind.

Alle vormen van geluk beheers ik;
het wasgoed aan de lijn, een vaas
bloemen op tafel, een boek
dat in zichzelf vertelt als
een oude vrouw.

Zo vredig dit huis, zo van mij
dat ik er woon alsof ik
hier nooit geweest ben.