In Tot in de verste hoeken besluit
K. Schippers Op afstand, een interessant essay over zangeres Nico, met
‘De schaarse toonverschillen leiden je naar de plek waar het minst gebeurt, een
gang in een gebouw, twee, drie mensen lopen elkaar voorbij, enkele blikken in
een café, een terloopse aanraking in een winkel, auto’s die naast elkaar voor
het stoplicht wachten.’ Ik begreep exact wat hij bedoelde, hield van de beelden
en tóch zat me iets niet lekker maar ik wist niet onmiddellijk wát. Uren later
schoot het me te binnen: auto’s kunnen immers niet naast elkaar voor het
stoplicht wachten. Auto’s kunnen naast elkaar voor het stoplicht stáán.
Automobilísten kunnen voor het stoplicht wachten….