Nog steeds kan ik er met mijn onmodieuze verstand niet bij dat mensen geld betalen om een broek met kapótte pijpen te kopen. Toen die ‘hip’ werden vond ik het een beetje sneu omdat ik in de veronderstelling verkeerde dat de dragers ervan zich geen hele broeken konden permitteren. Ondertussen ben ik er aan gewend, en neurie ik bij de aanblik haast automatisch al I love my shirt, wat mij betreft een klassieker van de onvolprezen Donovan, met daarin ook het couplet
Ones that you feel so groovy in?
You don't even mind if they start to fray
That only makes them nicer still.
I love my jeans, I love my jeans,
My jeans are so comfortably lovely.