Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat 12 gedichten voor iedereen van Jan Lanen (Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1975), waaruit ik op bladzijde 11 vader opensloeg:
vader
je zwijgen
het stil respect
voor alles wat men je schonk
is altijd
mijn beste vriend gebleven
toen je
je bruingebrande handen
naar de heldere hemel uitstak
de zingende leeuwerik
hoog in de lucht
voor me aanwees
toen
niet iedere dag
dezelfde was
.jpg)
