Ik ben dol op de redeneertrant en
de heerlijke schrijfstijl van Midas Dekkers: “Herken je een god aan zijn
volmaaktheid, als je een mens wilt maken moet je voldoende onvolkomenheid
inbouwen. Mensen maken is dan ook niet moeilijk. Iedere vruchtbare soortgenoot
kan het. Maar een god? Hoe maak je een god? En waarvan? Toch maar niet door
vervolmaking van een mens. Dat is de omgekeerde weg. Goden moeten mensen maken,
mensen geen goden – wat zou zijn als water dat omhoog stroomt.” Zomaar een
prikkelend fragment uit Het menselijk tekort, weer een smakelijke uitbreiding van ’s mans
oeuvre.
De blob, een recensie
2 uur geleden
