Vriendschap

Ach, de onvolkomenheid van relaties....Had hij maar vleugels. Toch doet hij zijn best af en toe de lucht in te gaan. En wat de uil betreft: die lijkt soms pogingen te ondernemen om kopjes te geven. Wat een prachtige vriendschap is er te zien in dit filmpje op You Tube:
http://www.youtube.com/watch?v=Iqmba7npY8g&feature=player_embedded

Met eigen ogen

Van 12 juli 526 tot 22 september 530 was Felix IV de 54ste paus. Hij bouwde in Rome twee heidense tempels om tot de chiesa Cosma e Damiano, de kerk van de heiligen Cosmas en Damianus. Op een van de mozaïeken in de apsis is deze Felix te zien. Op zich niet zo bijzonder, maar wel vermeldenswaard is het gegeven dat dit de éérste afbeelding van een paus uit zijn eigen tijd is die de tand des tijds heeft doorstaan. Felix IV heeft dit portret dus nog met eigen ogen aanschouwd....

Drijfkuiken

Wat een dapper kuikentje! Het waterhoen (Gallinula chloropus), dat géén zwemvliespoten heeft, leeft in oevervegetatie. Dit kleine exemplaar weegt nog maar zo weinig dat hij het aandurft over bladeren van waterplanten te kuieren. Er kómt een moment dat hij kopje onder gaat....

Stop the mascara!

Hoewel het artikel een ernstig onderwerp betreft, schoot ik zojuist toch in een smakelijke lach toen ik De Standaard las. Bij een beschouwing over de Syrische troebelen staat een foto van demonstranten die de Verenigde Naties oproepen om actie te ondernemen, omdat Al-Assad nu ook kinderen zou vermoorden. Het bloedbad moet stoppen vinden ze. Maar omdat ze het woordenboek niet zorgvuldig genoeg raadpleegden staat er niet dat er gestopt moet worden met the massacre maar met....the mascara.....!

Een bos dirigeren

Het onderschrift: 'Bernard Lafrouille, de enige man ter wereld die een bos kon dirigeren. Geen plaatopnames bekend.' Altijd de moeite waard is Danny Braems Vintage Antwerpen: http://vintage.charmantwerpen.be/

Rodenbach

Ik ben een grage bierdrinker. Liefst van gewone pintjes. Maar er is één speciaal bier dat ik af en toe eens bestel: Rodenbach. Eerlijk gezegd dacht ik altijd dat dat vernoemd was naar de dichter Albrecht Berten Rodenbach (1856-1880). Maar Alain Delmotte leerde me dat de auteur van De blauwvoet juist uit de brouwersfamilie Rodenbach komt. De brouwerij Rodenbach werd in Roeselare al in 1821 gesticht door zijn oom Alexander Rodenbach....

Mannen onder elkaar

Wat me in het Nationaal Wielermuseum in Roeselare ook trof was de geheel in stijl ingerichte wc....Da's lekker plassen, zo aan zee (tegen de wind in?). Links Leif Hoste, rechts Tom Boonen.

Op de vélocipède

In Roeselare ben ik in dat fraaie Nationaal (voor hoe lang nog?) Wielermuseum overigens op zo'n ouderwetsche vélocipède geklommen. Voorwaar geen eenvoudig karwei. De museumcamera legde me alleszins vast:
http://www.mijnhogebiwedstrijd.be/fotoshoot/foto?file=sites/www.mijnhogebiwedstrijd.be/files/fotogalerij/2011/07/2011_07_09/0023.jpg

Vlaggen en vlaggen

Je kunt vlaggen en je kunt vlággen: in Roeselare pakken ze ter gelegenheid van deze 11 juliviering uit met een exemplaar dat bijna zo groot is als het stadhuis....In Roeselare vond dit weekeinde overigens een bijzonder leuk poëziefestival plaats. Ik maakte voor Versindaba een impressie:
http://versindaba.co.za/2011/07/10/bert-bevers-geslaagde-eerste-editie-poeziefestival-roes/

Stefke in voorraad

Net zo lenig als hij nieuwsgierig is, duikt ons rosse huisgenootje waar mogelijk iedere openstaande deur in. Kwestie van alle hoeken en gaten van zijn territorium te inspecteren....

Oase van rust

Natuurlijk raast er de ganse dag onnoemelijk veel verkeer door de stad, maar je hébt in Antwerpen toch echt ook nog wel een paar plekken waar je rúst vindt. Het (hier door mij vanuit de hoogte vastgelegde) Begijnhof aan de Rodestraat bijvoorbeeld, ingekneld tussen de immens drukke Italiëlei en de oude stad. Je vindt er een zeer charmante kerk, en een uiterst lieflijk kapelletje. En....je hoort er amper iets van de buitenwereld!

Allebei gelijk

Terwijl ik hier zit te schrijven is in de hal een elektricien ('nen elektrieker) bezig met het vervangen van de lampjes boven de lavabo. Toeval bestaat niet: wélke dichtbundel heb ik hier naast mijn computer liggen? Uier van 't oosten van die onvolprezen Habakuk II de Balker. En met wélk citaat opent die? Met: Elektriciens zijn belangrijker dan dichters (Een elektricien) / Elektriciens zijn belangrijker dan dichters (Een dichter). Waarvan akte....

Zittende watergodin

Wat mij betreft is het MAS echt een schot in de roos. Kuier er regelmatig op mijn gemakje binnen. Met name de afdeling Leven en dood. Over boven- en onderwereld, op de 8ste verdieping, vind ik prachtig. Zie deze schitterende beeldengroep van een krijger met twee honden (Veracruz-cultuur Mexico, 400-900, aardewerk) maar eens! Kan ook echt genieten van de Zittende watergodin uit de Aztekencultuur (Mexico, 1450-1521, witte onyx), die hieronder is te zien.

Nephertog

Hé, ik vind weer een woord voor mijn collectie Phaalangst & Sokofouders. Ik wist niet dat het bestond, maar 'de krant' gebruikt het: nephertog! Ontdekte tevens dat er een blog Alledaagsedagen is, die een link naar mijn verzameling plaatste:
http://alledaagsedagen.tumblr.com/post/6281680714/bert-bevers

Andere zon

Nota voor de Australische markt: Deze bril is niet bedoeld om bescherming te bieden tegen zonnestralen. Geen taalfouten. In het Duits: Anmerkung für den australische Markt: Diese Brille ist nicht zum Schutz vor Sonneneinstrahlung gedacht. In het Engels: Note for the Australian market: These glasses are not intended to provide protection against sun glare. En in nog 21 andere talen dezelfde waarschuwing. Op een soort gebruiksaanwijzing (wat valt er aan te wijzen?) bij een nieuwe....zónnebril! Wat is er anders aan de zon in Australië? Mysterieuze kwestie.

Geen woorden, maar daden

“When you have to shoot shoot, don’t talk.” Legendarische uitspraak van Tuco Benedicto Pacifico Juan Maria Ramirez in Sergio Leone's Il buono, il brutto, il cattivo (hier beter bekend als The Good, The Bad and The Ugly), uit 1966. Wanneer een bandiet hem makkelijk neer denkt te kunnen schieten omdat hij in bad zit omkleedt hij zijn plannen met het nodige geklets, niet in de gaten hebbend dat Tuco zelfs in bad nooit ongewapend is....Denk hieraan nu ik al surfend ontdek dat Eli Wallach, de acteur die The Ugly speelt, nog steeds leeft. Van sommige mensen denk je dat ze al lang dood zijn. Wallach wordt dit jaar Deo volente 96....

Geelzucht!

Geel, groen en bolletjes. En als hij wat jonger was geweest ook nog wit. Wát een start van de 98ste Ronde van Frankrijk voor Belgisch Kampioen Philippe (morgen nog een rit?)! En dan daarna ook nog Wereldkampioen Thor Hushovd in het geel! Welk een mooi begin van de Tour. Die natuurlijk sowieso al de moeite waard zal blijken dankzij Geelzucht. Dichters Patrick Cornillie, Norbert De Beule, Sylvie Marie, Frank Pollet en Paul Rigolle houden de boel nauwlettend in de gaten. Hup: zet gauw bij je Favorieten: http://geelzucht.wordpress.com/

Onafscheidelijk

In mijn aquarium heb ik twee bodemkuisertjes, exemplaren van de Corydoras aeneus, die quasi onafscheidelijk zijn. Waar de een is, is de ander. Dikwijls begeven ze zich en danseuse door het water. Ik kan daar langer naar kijken dan naar een aflevering van FC De Kampioenen....

Waar niemand alleen woont....

Ik stel me zo voor dat de naam van de straat waarin je woont invloed kan hebben op je welbevinden. Het lijkt me voor neerslachtige zielen alleszins niét bevorderlijk om te wonen in de Eenzaamheidsstraat....

Blogger bij Versindaba

Sinds kort ben ik, op uitnodiging van Marlise Joubert, medewerker aan de rubriek Wisselkaarten van Versindaba. Die wordt behalve door mij gevuld door Chris Coolsma, Edwin Fagel, Stefaan Goossens, Luuk Gruwez, Astrid Lampe, Delphine Lecompte, Roel Richelieu Van Londersele, Thomas Möhlmann, Alfred Schaffer, Yves T'Sjoen, Vrouwkje Tuinman en Elly de Waard. Voorwaar schoon gezelschap!
http://versindaba.co.za/2011/06/30/bert-bevers-een-blik-in-de-keuken/

De bidder van Larsa

Op KEMP=MAG vanaf heden mijn gedicht De bidder van Larsa:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-gedicht-de-bidder-van-larsa

Drukkerij in literair café

Ontdekte al snuffelend tussen oude aanplakbiljetten dat in het literair Café Den Hopsack aan de Grote Pieter Potstraat 24 hier in Antwerpen vroeger een drukkerij was gevestigd. Toch in elk geval in 1869. Op 18 december (zie onderaan de afbeelding) van dat jaar had Drukkerij Guil. van Merlen als adres Groote Pieter Potstraat 24!

Fantastisch gewas

In de Kruidtuin blijf ik echt regelmatig stilstaan om met verwondering te aanschouwen hoe merkwaardig sommige planten bloeien. Neem nu, in het cacteeënperk, de Aloe aristata (uit de familie der Aloeaceae). Kijk toch eens naar die rood met gele bloemetjes. Ze hebben beslist iets weg van een fallus, maar ook van een torpedo, en van een ijslolly.

Met en zonder

Wat het schrijven van plaatsnamen betreft is het een Belgische eigenaardigheid om overal streepjes tussen te gooien: Heist-op-den-Berg, Mortsel-Oude-God, Sint-Job-in-'t-Goor, Zichen-Zussen-Bolder....Gevolg hiervan is dat ik een geboortestad heb wier naam op twee manieren geschreven wordt: Bergen op Zoom benoorden, en Bergen-op-Zoom bezuiden de grens.

Komische humor

Smakelijk gelachen toen ik in een wachthuisje langs de Schelde de graffiti bestudeerde. Daar had een duidelijk door testosteron aangedreven adolescent trots geschreven: Mijne piet = 22 cm lang. Hij had er ook nog trots aan toegevoegd dat die een diameter van 4,5 centimeter heeft. Een concurrent met gevoel voor humor plaatste echter een komma tussen die 2 2en, waardoor er nu staat Mijne piet is 2,2 cm lang....

Voorlezen op de Festina Lente

Stadsdichter Peter Holvoet-Hanssen week gisteren in in Hoboken met De Inwijkeling, het gedicht dat hij samen met Frank De Vos en mij schreef ter gelegenheid van het 875-jarig bestaan van Hoboken. We togen daarheen met het fraaie schip Festina Lente. Het was voor het eerst dat ik voorlas uit eigen werk op een boot.... http://www.deinwijkeling.blogspot.com/

Première

Op KEMP=MAG is mijn gedicht Première te lezen. Ik wist op het internet zelfs een programma te vinden van de avond in kwestie:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-gedicht-premiere

Stomme nummers

O, wat heb ik toch een hekel aan I Just Called To Say I Love You. Voor een willekeurige eendagsvlieg zou het een monument zijn, maar ik kan er met mijn verstand maar niét bij dat Stevie Wonder dit kleffe lied schreef. Dat einde, met die drie kermisnoten. Bah! Terwijl de man toch échte muziek maakte. Superstition bijvoorbeeld, of héél Songs In The Key Of Life. Ook Van Morrison (de man van onvergetelijke popnummers als Brown Eyed Girl en Jackie Wilson Said) schoof wat mij betreft lelijk uit met Have I told You Lately (That I Love You), en Eric Clapton helemáál met dat plakkerige Tears In Heaven. Ik zal het er maar op houden dat ze die dingen vrijgaven in een vlaag van verstandsverbijstering. Brrr. Gelukkig brengt de radio nu weer iets fatsoenlijks....

Maar niet hier....

De herfst komt eraan....

Onze paardenkastanjes staan ieder jaar vroeg in het blad. Nadeel van dat enthousiasme is ook dat ze verhoudingsgewijs vroeg uitvallen. In september is het meestal gedaan met het groen. En nu, de zomer moet nog beginnen, beginnen ze de herfst al aan te kondigen: de eerste bolsters zijn reeds nedergedaald....

Meetbaar geluk

"Aangezien geluk meetbaar werd bevonden dienden er apparaten ontwikkeld om het te meten en proefpersonen om ze testen. Van geen van deze ongelukkigen werd nadien nog iets vernomen. Misschien zijn zij er gelukkig van geworden? Dat is een hypothese. Van de apparaten zelf is mij geen producent bekend. Maar mijn leven nam zo'n wending dat ik zonder kan." Zomaar weer een geweldige combinatie van plaatje en tekst op Het Vliegend Eiland, een van mijn favoriete blogs. Neem er maar eens een kijkje: http://www.vliegendeiland.blogspot.com/

Kruisweg van de stilte

In de jaren 1978 en 1979 schilderde Armand Demeulemeester (1926-2002) voor de Abdij van Sint-Sixtus in Westvleteren de Kruisweg van de stilte. Vermits het klooster momenteel wordt verbouwd maken de schilderijen een rondreis door het land. Momenteel is de Kruisweg van de stilte te zien in die toch al uitbundig geornamenteerde Sint-Pauluskerk in Antwerpen. Een aanrader van jewelste! Demeulemeester weet echt te ontroeren met zijn doorvoelde expressionisme, dat hier en daar stilistisch enige verwantschap vertoont met de krachtige werken van Permeke. Bekijk beslist ook de kruisweg in houtsnijwerk in de gang die haaks staat op die waarin het werk van Demeulemeester is opgesteld. De expositie is elke dag van 14.00 tot 17.00 uur te bekijken, en de toegang is gratis!
Zie: http://www.sintsixtus.be/nl/kruisweg2.htm

TractorTracks

"Waer iemant duisent vreugden soek. Mijn vreugt is in dees' achterhoek" dichtte de Eibergse dominee Willem Sluyter in de 17de eeuw. Die vreugde vinden ook Hans Mellendijk, Louis Radstaak en Bert Scheuter in hun geboortestreek. De dichters, die allen het levenslicht zagen in de gemeente Wisch, vormen het Het instituut Praktische Poëzie (HiPP). In de fraai vormgegeven bundel TractorTracks en ander landbouwwerkkundig tuig bezingen zij liefdevol de schoonheid van wat er in de Achterhoek zoal aan agrarisch materiaal bestaat. Dat doen ze in het Nederlands, maar ook in dat prachtig zangerige Nedersaksisch: Wat hei'j ow nów weer bi-j de vore ehaald? / Is't 'n stoomfoekepot? Nea, 't is 'n Hanomag. / R420. Tweecylinder, diesel, 1959, 19 PK / bouwen vore an vore, de Achterhoek in cultuur, dicht Hans Mellendijk bijvoorbeeld.

Verderop: Kiek de trekker krig vleugels, / trök 'n mooie spräönevlóg (= Kijk de trekker krijgt vleugels, / trekt een mooie spreeuwenvlucht). TractorTracks bevat 15 gedichten, waarin een Bolinder-Munktell, hoefsmeden, knalpijpen, plakhakke en schrapers figureren. Mooie regels, zoals bij Bert Scheuter: Dit oude land bevliegt de havik traag. Het boek is onder meer verlucht met Massey Ferguson met 'kouzak'. een mooie ets van Louis Radstaak (zie hierboven). Achterhoekers houden van hun land, zoveel is duidelijk. Graag gelezen.
http://www.hipp.bz/

Uitro

Op de radio wordt Octopus' Garden van The Beatles gevolgd door You Can't Change That van Raydio. Het intro daarvan sluit perféct aan op het ja wat eigenlijk? van een van Ringo's pensioennummers. Het Nederlands kent wel het woord intro, maar uitro bestaat niet. Merkwaardig eigenlijk. Hoewel het in het Engels officieel evenmin bestaat bevat het album Gorilla van de legendarische Bonzo Dog Band (hop: YouTube op!) overigens wel het nummer The Intro And The Outro....

De beste

Zat te piekeren wie er naar mijn smaak nu toch de beste voetballer is die ooit in de Lage Landen speelde. Romario? Ronaldo? Ik houd het toch maar op Luc Nilis, op bovenstaand verzamelplaatje uit 1986 nog piepjong als voetballer van Winterslag. De club waar zijn talent volledig ontbolsterde, PSV, stelde op de eigen website een mooi overzicht samen van enkele van Nilis' onloochenbaar prachtige doelpunten. Let aan het eind vooral op die virtuoze hakbal....
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=EZ49ZlOOirs

Post voor de poezen

Omdat ik ooit mee heb gewerkt aan een enquête van dat bedrijf, valt er regelmatig post voor de poezen in de bus. Deze keer zomaar een zakje knabbels van In-Home. En of ze die lusten. Het is grappig om te zien hoe anders onze beide huisgenootjes omgaan met zo'n opengescheurd zakje. Stefke stak er een keer of vijf zijn poot in om er even zo vele keren met zijn nagel een knabbel uit te halen. Na het verorberen daarvan ging hij tevreden slapen (zie rechtsboven). Zoeteke echter kent minder gevoel voor maat: hup, die dook met kop en al de zak in....

Antonius Abt

Kwam, al surfend, een overzicht tegen van auteurs die gepubliceerd werden door Uitgeverij Achterland in Zeist. Moest diep nadenken wat er dan van mij bij Achterland het licht zag, maar ineens wist ik het weer. Schreef speciaal voor Brabant dichterlijk belicht, een bloemlezing die verscheen in 2000, Antonius Abt. Niet veel later werd dat gedicht vereeuwigd in die Antonius Abt, een kerk in Nieuw-Borgvliet die ondertussen verbouwd is tot wijkcentrum. Alleszins een mooi rijtje namen om onderdeel van uit te maken:
http://www.achterland.nl/Partners/partnerauteurs.htm

Een vak apart

Propaganda is een vak apart. Bekeek via YouTube wat journaals uit de Tweede Wereldoorlog, uit 1940. Uit Frankrijk. Matigjes. Weinig om over op te scheppen ook natuurlijk. Uit Engeland. Geloofden de toeschouwers die? Eerlijk is eerlijk: de Duitsers waren er goed in. Leni Riefensthals werk werd ook door Goebbels propagandamensen goed bestudeerd. Wie in die dagen de Duitse Wochenschau bekeek zal niet hebben kunnen geloven dat het Duitse leger een half decennium later ineen zou stuiken. Zie deze overwinningsparade over de Avenue Foch maar eens....
http://www.youtube.com/watch?v=FwDM4EHuK2Y

Cabinet Collectif revisited

Wat een inspirerende foto heeft mijn goede vriend Ron Scherpenisse hier toch weer op een van zijn blogs staan. Wanneer je als fotograaf het commando Cheese geeft, kun je van zo'n snapshot toch alleen maar drómen? Zie meer op: http://www.cabinetcollectif.blogspot.com/

De Grootste

Iedere keer weer als ik er ben vind ik Sint-Niklaas, de hoofdstad van het Waasland (door Frank Pollet dikwijls aangeduid als Dwaasland), een charmant stadje. En telkenmale ben ik onder de indruk van de ruimtelijke werking van de Grote Markt daar. Ter informatie: die meet 3,2 hectare en is daarmee de Grootste Markt van gans België!

Een neus van Henri

Dat is Henri die me daar een neus komt geven. En dat is heel complimenteus, want eigenlijk is Henri eerder schuw en moet hij niets van vreemden hebben. We waren in het landelijke Puivelde (er zijn ook nog naambordjes met Puyvelde op), waar we gastvrij werden ontvangen door collega-dichter Frank Pollet en Moniek Vermeulen. Sinds enige tijd hebben zij Henri en Victor in hun gaard, twee charmante Nubische kruisezels (Equus africanus africanus) die het uitstekend met elkaar kunnen vinden. Vermits Frank en Moniek allebei ook kinderboeken schrijven lijkt het volgens mij onvermijdelijk dat we nog eens De avonturen van Henri en Victor mogen verwachten....

Verdwenen deuren

Mijn schoonbroer Chris bemerkte een verdwenen deur voor me. Danke schön! Omdat de blogruimte voor dit project bijna opgebruikt is, voeg ik er geen meer toe maar het blijft natuurlijk een interessante verzameling, de Verdwenen deuren en ramen:
http://www.vanisheddoors.blogspot.com/

Ronkende namen

De namen van de Antwerpse cinema's in 1935: Alhambra, Allsopp's Palace, American, American Palace, Anvers Palace, Astoria, Cameo, Capitole, Coliseum, Dixi, Eden, Empire Theater, Eska, Forum, Geant, Kinox, Kursaal, Lido, Majestic, Maxim, Modern Palace, National, Nova (2 x: een aan de Sint-Bernardschesteenweg en een aan de Dixmuidelaan), Odeon (ook 2: een aan de Antwerpschesteenweg en een aan de Frankrijklei), Pathe, Plaza (ook 2: aan de Gallifortlei en aan de Breydelstraat), Poccardi, Reo, Rex, Rialto, Rix, Roma, Roxy (ook 2: aan de Meir en aan de Kioskplaats in Hoboken), Trocadero, Scala, Tokio, Trianon, Victoria, Winterpaleis en Zoologie. Welk een schone namen. Wat de Odeon aan de Frankrijklei betreft: daarin zit nu (zie foto) een boetiek. Maar als je goed kijkt zie je op de luifel, zij het wat vergeeld, de naam nog staan....

De schoonste projectie

Natuurlijk zijn er nu de megacomplexen Metropolis en UGC, en heb je Cartoon's en wat kleinere filmhuizen als Klappei, maar wat ís het toch zonde dat al die cinema's met ronkende namen verdwenen zijn. Bedenk dat bij het bladeren in een stadsgids voor Antwerpen uit 1935. Toen waren er nog....44 afzonderlijke bioscopen! Met Steeds werkelijk uitgezochte Superfilms!, had je De grootste zaal der stad: 2000 zitplaatsen en prees men zich aan als Het paleis van het confort met De schoonste projectie en De eenigste aangename verluchte zaal. Zie maar:
http://www.odeonenco.blogspot.com/

Eindelijk bloemen

Ook vorig jaar groeide de Oost-Indische kers die we in ons balkontuintje hadden geplant als een tierelier, maar bloemen? Ocharme: op een hele zomer één. Waarom de Tropaeolum majus dit jaar nu ineens wel scheutig is met die oranje bloemen (die overigens eetbaar zijn) is ons echter een waar raadsel....

Gemengde Berichten!

Hé, leuk: Hans Kleiss, trouw lezer van deze blog, stuurt me een ouderwetsche hoofding van een rubriek met dezelfde naam. Uit de jaargang 1935 van het tijdschrift Reinaert. Hans Kleiss onderhoudt overigens een interessante website over de door hem hooglijk gewaardeerde Antwerpse auteur Maurice Gilliams: http://www.mauricegilliams.nl/

Abendmahl/Avondmaal

Het werk van de Duitse kunstenaar Michael Triegel, het was ook al in Antwerpen te zien overigens, boeit me. Zijn schilderij Abendmahl inspireerde me tot het gedicht Avondmaal. En dat is vanaf heden te lezen op KEMP=MAG:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-gedicht-avondmaal

Ga weg!

Het is de mens eigen om zijn territorium af te bakenen. Dat doen dus ook volkstuinders. Maar ik trof een wel erg eigenaardig exemplaar. Pas gezaaid goed wordt veelal afgedekt, en ook met vogelverschrikkers worden potentiële rovers op afstand gehouden. Maar hier lijkt het wel of iederéén weg moet blijven. Dat lijkt deze piratenvlag toch wel te suggereren....