Geen archeologische vondst

Wanneer ik als stadsmens zo af en toe eens over het platteland struin, slaat mijn fantasie op hol als ik dergelijke bestrating tegenkom. Een oude Romeinse heirbaan? Een restant van een middeleeuws dorpspleintje? Neen hoor. Gewoon scherven die door plaatselijke boeren in het paadje werden gestampt om daar als het flink regent fatsoenlijk over te kunnen steken, zo leerde ik van inboorlingen….

Nabije muzelmannen

Herinner me ineens (waar de associatie vandaan komt is me een raadsel) dat ik al vrij vroeg muzelmannen in de buurt had. In de Plataanstraat vormde een aantal Grote Jongens een band. Buurjongen John van Kooten drumde daarin. We werden als omwonenden wel eens zot van zijn getrommel want hij oefende dikwijls, buiten, voor de drumband waarvan hij lid was (De Artilleristen? Odiles Rapid?). Die band heette aanvankelijk This Generation, en wat later (hier duiken dan de islamieten op) The Moslems. Ik was te jong om naar hun optredens te mogen, maar ze gaven een keer een ‘fanavond’ in het parochiezaaltje waar wij tegenover woonden. Ik herinner me dat ik door een raam een glimp van The Moslems live op kon vangen. Het was een mooie zomerse dag, en ik was nog buiten aan het spelen toen ze begonnen. Ik herinner me zelfs waarmee: Baby Come Back van The Equals….

In het gelid

Was weer eens op bezoek in Galleria Caleidoscopia, waar onder meer deze Vuilnisbakken in het gelid zijn te zien: http://www.galleriacaleidoscopio.blogspot.com

Antwerpse Muur?

Momenteel ligt de Nationalestraat op de schop in het kader van een grote renovatie. Je moet er honderden meters lopen vooraleer je een plek vindt om over te steken. Ook verschijnen er merkwaardige constructies als deze: de nieuwe tramsporen liggen nog op elkaar, en lijken in deze constructie wel een muur die de stad verdeelt….

Doelman in vlucht

O ja, mijn Doelman in vlucht is te lezen op het onvolprezen KEMP=MAG:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-doelman-in-vlucht

Een eervolle plaats

Gisteravond voor het eerst sedert jaren weer samen met Jan Verbraak, Mat Buuron en Ad Verbraak (van links naar rechts) meegedaan aan een quiz. En niet aan zomaar een quiz, maar een quiz die werd georganiseerd door Carnavalsvereniging d’Ossekoppe in Ossendrecht. Zulks doet wellicht een spervuur van slechts voor inboorlingen begrijpelijke lokale vragen vermoeden, maar neen: het was een échte quiz! Het was druk in het MFC (dat staat voor multifunctioneel centrum) De Drieschaar: er deden 25 teams mee. En OK, Prove It! (onze ploeg) eindigde op een eervolle vierde plaats….
(En allez, nog een beetje reclame: http://www.artus.be/auteur.php?auteur=7)

Cinema Trivia

Op de Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie verzorg ik sinds enige tijd de rubriek Cinema Trivia:

http://mededelingen.over-blog.com/article-cinema-trivia-spartacus-geleend-111452171.html

Verschoten

De Antwerpse, de Belgische en de Europese vlag gezusterlijk naast elkaar, en alledrie al even vervaald en gerafeld. Zouden ze op het stadhuis nou echt niet weten dat je gewoon bij de Krak alle vlaggen kunt kopen, en dat ze daar maar 5 euro kosten? Misschien dat de nieuwe burgemeester iets gaat doen aan dergelijke details….

Modelkerk

Deze foto van ons buurtje maakte ik vanuit de panoramazaal van de Boerentoren. Links in het midden een stukje van de Nationale Bank waar we tegenover wonen, en rechts de Sint-Joriskerk. En neen, op de foto hieronder sta ik niet voor de Sint-Joris, maar voor de Sainte-Clotilde aan de Rue de Martignac in Parijs. Het origineel, want deze kerk stond model voor de Sint-Joris.

Nieuwsgierig

Ze hebben dan wel ogen aan de zíjkant van hun hoofd, maar wie durft nog te beweren dat vogels je niet áán kunnen kijken als je deze jonge mus, deze nog donzige passer domesticus, ziet? Het blijft een van mijn favoriete foto’s….

Eldorado

In Gent vind je tussen de Hoogpoort en de Onderstraat dit steegje. Dat moet voor liefhebbers en vervaardigers van graffiti toch wel de mooiste plek op aarde zijn….

Wegwijzer

Deze opname maakte ik op Schoonselhof, de Antwerpse versie van Père Lachaise. Mooie gelegenheid om nog eens te verwijzen naar Kreunende tijd, de cyclus gedichten die ik er schreef bij foto’s van Joep Eijkens: http://www.kreunendetijd.blogspot.be/

Medico-mechanisch

Blader door de eervorige eeuw, in de jaargang 1897/1898 van Katholieke Illustratie. Kom daarin het artikel Een bezoek aan een medico-mechanisch Zander-Instituut tegen. In die instelling kon je terecht voor het draaien van den voet, voor het zijwaarts strekken der armen en zelfs voor borstverwijding. Er staan prachtige plaatjes bij….

De op een na vroegste

Mijn op een na vroegste herinnering ligt in de Prinses Marijkestraat (op een boogscheut van waar nu Uitgeverij Kleinood & Grootzeer is gevestigd). Op het achteruitje stond een fiets, ter plakking van een band waarschijnlijk, ondersteboven. In een onbewaakt ogenblik ging ik daarmee aan de slag. Interessant, die draaiende ketting. Vermoedelijk uit louter nieuwsgierigheid stak ik daar de middelvinger van mijn rechterhand tussen, en door die proefondervindelijke gewaarwording hing de top daarvan ineens aan een enkel draadje los van de rest ervan.

Ik heb er na de ingreep van de dokter nog maanden met iets wat me nu voorkomt als een condoom omheen gelopen. Dat het mijn rechtermiddelvinger was weet ik zeker, want nog steeds zijn het litteken en de nooit volledig doorgegroeide nagel zichtbaar. Nog helder voor de geest staat me dat pa me troostte met een in mijn jongetjesogen reusachtige speelgoedkiepauto in felle elementaire kleuren. Ik was daar blij mee. Ik droomde nog lang van kiepauto’s, waarin ik dan achter het stuur zat.  Een rijbewijs heb ik echter nooit genomen….

Mijn vroegste herinnering

Dit is een oude foto van Huize Sint-Gertrudis in Bergen op Zoom, in de volksmond ook bekend als d’n Blok. In het hoekje daar rechts achteraan van de Minderbroeder-, Geweldiger- en Goudenbloemstraat ligt mijn vroegste herinnering. Ik was daar in mijn jongste jaren af en toe met pa en ma op visite bij oma Bevers. Herinner me mijn dutjes in de alkoof, terwijl de Grote Mensen verder babbelden. Het geheimzinnig zachtblauwgroenglanzende (nu weet ik dat je dat fosforescerend noemt) handvaatje van het touwtje van haar bedlamp zie ik zo nog voor me heen en weer wiegen…..

Welkom, regen!

Here come the clouds….Wat een indrukwekkende overgang van een helder blauwe hemel naar een smakelijke regenzone. Kom maar op met die herfst!

Synchroon slapen

Kijk Zoeteke en Stefke nou toch eens mooi synchroon liggen slapen. Als er in de dierenwereld Olympische Spelen waren, zouden zij deze discipline met vlag en wimpel winnen….

Mooi olifantenpad

Wat een prachtig olifantenpad zag Hans Mellendijk in Kassel! Het is niet zijn eerste, vermits hij regelmatig bijdragen leverde aan mijn Gebaande paden. Onderaan deze link kunnen belangstellenden daarheen:

http://smelsslems.blogspot.be/2012/10/olifantenpaadjes.html

Stabiliteit

Nederland deed zich vroeger, zeker als het met gefronste wenkbrauwen de elkaar dikwijls snel opeenvolgende regeringen in bijvoorbeeld België en Italië bezag, graag voor als een bolwerk van parlementaire stabiliteit. Het domineesvingertje blijft recentelijk echter opvallend in de vuist gekneld: in heel deze eeuw is er nog niet één kabinet geweest dat de beoogde regeerperiode uitzat in Den Haag: Kok-II viel, de rariteitenkabinetten Balkenende-I, Balkenende-II, Balkenende-III en Balkenende-IV haalden het einde van de rit niet en ook Rutte-I moest er vroegtijdig het bijltje bij neer gooien. Benieuwd hoe lang Rutte-II het volhoudt….

Dorpsmentaliteit

“Mede door vertalingen van het Journal particulier, en Le Petit ami – die op stapel staan in Privé-Domein – hopen wij het werk van Paul Léautaud binnen het bereik te brengen van heel wat meer Nederlanders, dan de kleine kring liefhebbers bij wie hij nu reeds zo’n grote bekendheid geniet.” Zo besloot de uitgever zijn nawoord in Onvoltooid verleden tijd van Paul Leautaud [sic]. In 1966 was men er zich bij De Arbeiderspers klaarblijkelijk nog niet van bewust dat er ook in Vlaanderen miljoenen Nederlandstaligen wonen…. Wat een dorpsmentaliteit toch.

Uit de kast (III): Philippe Cailliau

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt De leer van Etymon & Hoe meervoudig dit lieve lichaam van mijn goede vriend Philippe Cailliau (Yang, Gent, 1980), waarin op bladzijde 65 Gekapselde vrouw staat:

Ooit leeft ze. Als heilige en schrijn.

Als zeug.
En ooit verklaar ik me met haar
medeheilig en dood. Machteloos en
mateloos dronken.

De aarde: bezit der moeders. De aarde

waarin vrouw na vrouw
beenderwaarts verdwijnt.

(Moeder. Gisteren het gelaat veelvuldig
met endeldarmen gebalsemd.
Verstenend ingewijd.)

Ja, zó schiet het wel op....

Buivrij

In het begin van de vorige eeuw fantaseerde men er lustig op los hoe het er anno nu uit zou zien. Sommigen verkeerden destijds in de veronderstelling dat we buivrije steden zouden hebben….

Anonieme heilige

In de Wijnegemstraat in hartje Borgerhout trof ik dit gevelopschrift. Nou weet ik wel dat hier tegenwoordig meer moslims (in de volksmond heet de wijk niet voor niets Borgerokko) wonen dan katholieken, maar om je erfgoed nou zó te laten wegkwijnen….De Heilige nn, het lijkt nu wel om een anoniéme heilige te gaan. Toch nog niet zó lang geleden gaven de twee nu ontbrekende a’s trots aan dat dit Gildehuis werd vernoemd naar Anna, de moeder van de Moeder Gods….En mijn goede vriend Ad Verbraak attendeerde me er op dat er óók nog een n ontbreekt vermits er eigenlijk Gildenhuis stond!

Oude mode

Welk een bijzondere verzamelingen stellen sommige mensen toch samen. Ontdekte op Retronaut een collectie foto’s van etalages in het Duitsland van de dertiger jaren….: http://www.retronaut.co/2012/04/german-shop-windows-1934/

50 dichters

Als Uitgeverij Kleinood & Grootzeer zich er mee de schouders onder zet moet het wel een heel mooi boek worden: 50 x Ontmoet de dichter. Het Poëziecentrum Nederland organiseerde vijftig maal een gespreksmiddag Ontmoet de dichter….In de loop van de tijd waren in Bredevoort te gast: Anne van Amstel, Mischa Andriessen, Jana Beranová, Bert Bevers, Pim te Bokkel, Mark Boog, Lenze L. Bouwers, Chrétien Breukers, Tsead Bruinja, Frans Budé,  Ellen Deckwitz, Job Degenaar, F. van Dixhoorn, Kees van Domselaar, Bart FM Droog,  Edwin Fagel,  Johanna Geels, Ruben van Gogh, Piet Gerbrandy, Annemieke Gerrist, Marijke Hanegraaf, Elma van Haren, Sylvia Hubers, Willem Hussum, Joris Iven, Hester Knibbe en (foto hierboven) Anton Korteweg.

En Onno Kosters, Astrid Lampe, Jane Leusink, René van Loenen, Hans Mirck, Thomas Möhlmann, Fred Penninga, Ester Naomi Perquin, Francis De Preter, Jaap Robben, Hannie Rouweler, Willem M. Roggeman, K. Schippers, Patty Scholten, Margreet Schouwenaar, Thom Schrijer, Ilse Starkenburg, Hans Tentije, Wim van Til, Victor Vroomkoning (foto), Hans van de Waarsenburg, Menno Wigman, Co Woudsma en B. Zwaal. Telkens verscheen er een bibliofiele uitgave van een gedicht van een van hen én een prent van Gerrit Westerveld. Die worden nu gebundeld. Het boek wordt op 10 november voorgesteld, als het Poëziecentrum de Gelderse Pauwenveer krijgt uitgereikt.

http://www.poeziecentrumnederland.nl/PDF/Gedichten-Prenten.pdf

Aanwinst of niet?

Benieuwd als ik er naar was in Gent de nieuwe Stadshal bekeken, de open luifelconstructie (een ontwerp van de Gentse architectenbureaus Robbrecht & Daem en Marie-José Van Hee) op de Poeljemarkt die ik nog niet met eigen ogen zag. Eén ding is zeker: het ding laat de gemoederen niet onberoerd. Ik heb met verschillende mensen staan praten, en allemaal hadden ze andere dingen op te merken.

Eén constante: niemand is er echt blij mee. Stedenbouwkundig is het beslist een gedurfd project, in se ziet het er niet slecht uit maar ik vraag me er toch voornamelijk het nút van af. Bovendien vind ik het een Fremdkörper zo in het verlengde van Klein Turkije tussen de Sint-Niklaaskerk en het Belfort (en in het verlengde daarvan natuurlijk die immer ontroerend mooie Sint-Baafs).

De langste

Wij zitten graag op de kusttram. Op bepaalde delen van het traject, dat van Knokke in het noorden naar De Panne (tegen de Franse grens aan) loopt, rijd je pal naast het strand en heb je vanuit je zetel een fraai panorama op de Noordzee. Vandaag (we leren altijd bij) las ik dat de kusttram met een lengte van 67 kilometer de langste tramlijn ter wereld is!

Op de hoge bi

In het Nationaal Wielermuseum te Roeselare las ik afgelopen weekeinde, bij de voorstelling van Patrick Cornillie’s jongste boek De cups van Hanka Kupfernagel, voor vanaf een heuse hoge bi. Dat is zo’n ouderwetsche vélocipède met een hoog voor- en een laag achterwiel. Het was even balanceren…. Naar het schijnt zijn er nog jaarlijks Belgische Kampioenschappen hoge bi! Het was een leuk evenement. Behalve uw dienaar (links op de onderste foto) traden ook (uiteraard) Patrick Cornillie zelve, Yella Arnouts, cabaretier Karel Declercq (de trotse vader van neoprof – hij tekende onlangs een contract bij Topsport Vlaanderen! – Tim Declercq) en Frank Pollet voor het voetlicht.
http://www.wielermuseum.be/het-wiemu-in-beeld/boekvoorstelling-de-cups-van-hanka-kupfernagel/

Boos takje

Volgorde

Eerst de linkse, dan de rechtse. In die volgorde doe ik al sedert deze handeling tot mijn zelfstandige kunsten behoort mijn schoenen aan. Nóóit zal ik eerst de rechtse aantrekken. Vermoedelijk omdat ik links ben ga ik er dan maar van uit dat de meeste mensen eerst hun rechtse schoen aan doen. Zouden er mensen zijn die het niks kan schelen, en die gewoon willekeurig een van de twee als eerste pakken?

Zilveren favorieten

Bij het gelijknamige schilderij van Sir Lawrence Alma-Tadema schreef ik het gedicht Zilveren favorieten. Nu op KEMP=MAG:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-zilveren-favorieten

Zo deden ze dat dus....

Mensen die, als ze naar de originele Godzilla (uit 1954) kijken, denken dat er écht dergelijke monsters bestaan zullen dit wel een ontgoochelend Gemengd Bericht vinden: zó deden die Japanners dat dus….

Nooit op maandag

Kees Pruis, zo leerde YouTube me, leeft niet alleen voort door zijn versie van Mariandel. Ik ontdekte dat hij, reeds in 1926, ook een grammofoonplaat opnam met daarop een lied met de Sjef van Oekel-achtige titel Eet nooit rooie kool op maandag! Daar komt ruzie van: Wie op maandag rooie kolen stooft, krijgt de potten en pannen naar zijn hoofd. http://www.youtube.com/watch?v=1ZtUH7k788Q&feature=relmfu

Kleine blonde Mariandl

Een van de eerste liedjes die ik kende was Kleine blonde Mariandel. Mijn vader zong dat dikwijls. Dankzij de wondere wereld van het internet vond ik de opname van Kees Pruis. Die verscheen in 1949 als Mariandel op het label Odeon: http://www.youtube.com/watch?v=ZR3Yc4M02qA Mariandel moet er volgens mij zo’n beetje uit hebben gezien als Waltraut (práchtnaam!) Haas, die overigens het origineel zong, in de film Der Hofrat Geiger uit 1947: http://www.youtube.com/watch?v=UuGPVLmiOO8&feature=related

Writer's block

Je hebt zo van die steden waar ze hun best doen om poëzieroutes te realiseren in de openbare ruimte (zoals in Bergen op Zoom - tik op Google maar eens Stenen Strofen in), en je hebt er zo waar ze dichters hun writer’s block gunnen….

Hoog niveau

“En toen kwam het moment dat er een akkoord moest worden gesloten.” Gewéldig onderschrift bij dit plaatje. Ik schoot er spontaan bij in de lach. Waar de Blogbaas ze vandaan blijft halen weet ik niet, maar Het Vliegend Eiland haalt al jaren een hoog niveau…. http://vliegendeiland.blogspot.be/

De grote strijd

Voelde me weer even het jongetje dat verlangend uitkeek naar de nieuwe aflevering van zijn stripweekblad. Wat las ik daarin destijds de avonturen van Toenga graag. Vond in een antiquariaatje De grote strijd van Toenga (uit 1967). Ik liet me weer helemaal meeslepen door de belevenissen van de Ghmoers: Toenga, zijn manke broer Noen en diens sabeltandtijger Aram….

Een halve eeuw geleden

Ondertussen razen er dagelijks ontelbare auto’s over de Kastanjelaan, maar toen we daar in de buurt opgroeiden waren er amper auto’s. Wel een mooie wagen trouwens, daar op de achtergrond. Volgens mij reden striphelden Piet Pienter en Bert Bibber in zo’n model. Er waren andere voertuigen. Links het achterwiel van een grote bakfiets. Op de kleine triporteur zit mijn jonge ik, op het driewielertje mijn broertje. Wie het meisje links is kan ik me niet herinneren. Dat met de witte strik in het haar ernaast is ons buurmeisje Corrie Prinsen. Overigens: mijn ondertussen weledelzeergeleerde broer is vandaag jarig. Dat hij maar heel oud moge worden!

Laat ontdekt

Beslist een aanrader is Instants de vie, een tentoonstelling met foto’s van Jacques Henri Lartigue, in de charmante Gallery 51 in Antwerpen:

http://mededelingen.over-blog.com/article-het-eigenzinnige-universum-van-lartigue-110368595.html

Prachtige bloeiwijze

Zag in de Kruidtuin welk een prachtige bloeiwijze de kattenstaartamarant (de Amaranthus caudatus L.) er zo laat in de zomer nog op nahoudt. Overigens heet die op het bordje nog de kattestaartamarant, maar dit geheel terzijde.

Hoe zal dat aflopen?

Een Egyptische weduwe

Vandaag verscheen mijn gedicht Een Egyptische weduwe op de wonderschone website KEMP=MAG: http://kempis.nl/mag/bert-bevers-een-egyptische-weduwe

Verwend

Schorpioen zijnde heb ik, verwekt in de winter én geboren in de winter immers, een zwak voor de donkere jaargetijden. Wat dat betreft word ik dit jaar eerder dan in andere jaren verwend, vermits onze building (die werd onlangs gekuist en wordt dezer dagen opnieuw in de verf gezet) in de steigers staat. Reeds meer dan een maand moet ik naar het achterterras om te zien of het misschien regent, want het zicht op de Bourlastraat is al die tijd gewoon….wég.