Uit de kast (XXXIV): Clem Schouwenaars

Terwijl ik mij met gesloten ogen voor de poëziekast bevond plukte mijn linkerhand volkomen willekeurig Gedichten 1956-1970 van Clem Schouwenaars (Scriptoria Antwerpen, 1972)  te voorschijn. Uit die bundel het, eveneens lukraak opengebladerde, gedicht Juni 21 uur:

De straat is een huis tweekleurig,

goud en steen. De stad is een huis.
Wij baden in de nu heilige rivier.
Wij luisteren als bijna lotgenoten.

De oude belofte. Dit weiger ik.

Geloof ik het verhaal der broederschap,
vluchten de haviken uit mijn bloed,
en weerloos sta ik, blinder in de morgen.

Onderwateralcohol

Prachtige vondst van Popokabaka! Op A la recherche du Tintin perdu toont hij een oude reclame die Hergé gezien móet hebben. Neem er De schat van Scharlaken Rackham nog maar eens bij….

http://tintinperdu.blogspot.be/2015/04/scheepsberichten-1.html

Vertrouwde favorieten

Ik weet vrijwel zeker dat mijn favoriete supermarkt, waar ik vrijwel dagelijks boodschappen doe, een afspraak met bepaalde rederijen heeft gemaakt. Hemelsbreed is de afstand daarvan tot de Schelde hooguit vijfhonderd meter. In de winkel zie ik, zonder aan de rivier te zijn geweest, wanneer er een cruiseschip aangemeerd ligt. Dan wordt de zaak overspóeld door Japanners op leeftijd die állemaal áltijd naar hetzelfde op zoek gaan. Bier, chocolade (Die zijn vermaard) én (Hetgeen me doet vermoeden dat ook dat bedrijf heeft betaald om in Japanse reisgidsen te staan) de koekjes van Jules Destrooper….

Groen decor

Ze botten al een tijdje, maar eindelijk beginnen de blaadjes van onze paardenkastanjes volwassen te worden. Het begint achter al weer een beetje op een groen decor te lijken.

De terugkeer van de 8

Tot 2012 reed tram 8 door Antwerpen. Sinds dit weekeinde doet hij dat weer, zij het over een ander traject: tussen het Astridplein en het rondpunt Wommelgem (Heb ik altijd prachtnamen gevonden, zowel rondpunt als Wommelgem), door de reuzenpijp die tot nu toe dertig jaar lang ongebruikt onder de Turnhoutsebaan lag. Er is zelfs een nieuw metrostation bij gekomen: Zegel. Fijne ontwikkelingen voor openbaar vervoerders!

Il furore e il pianto

Gisteravond in de Lambertuskerk in Ekeren de wereldpremière bijgewoond van Il furore e il pianto, het nieuwe programma van Graindelavoix. Björn Schmelzer, bezieler van het ensemble, stortte zich deze keer op het werk van Cipriano de Rore. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik nog nooit had gehoord van de 16^de eeuwse uit Ronse afkomstige componist. Het is een van Schmelzers talenten om oud, dikwijls onbekend, materiaal van het stof der tijden te ontdoen en te laten herklinken. Voor de verklanking van De Rore’s fraaie madrigalen bracht Schmelzer de zangers Anne-Kathryn Olsen, Razek François Bitar, Albert Riera, Marius Peterson, Adrian Sîrbu en Tomàs Maxé bijeen. Musici van dienst: Lluis Coll i Trulls (cornetto) en Floris De Rycker (luit, renaissancegitaar en ceterone). Een concert van de bovenste plank!

http://www.252cc.be/graindelavoix

Vijf jaar geleden

Uit nieuwsgierigheid even gekeken wat voor Gemengd Bericht ik vijf jaar geleden postte:
http://gemengdeberichten.blogspot.be/2010/04/geen-weids-klavier.html

Formaatverschil

Fascinerend toch om te zien hoe veel groter dagbladen in de vorige eeuw waren. Ter vergelijking een recente Trouw. Wanneer ik dat Handelsblad van Antwerpen (het exemplaar dateert uit 1904) opengevouwen lees, zijn mijn armen gespreid. Vermoedelijk werd de krant vroeger meer aan tafel gelezen.

Hervertoning

Zomaar, omdat ik dit nog steeds zo’n fantastisch verhelderend plaatje vind. Geen enkele concrete aanleiding.

Nu weer de kermis gloeit....

Dit gedicht van Delphine zou ik graag opnemen in een volgende druk (Je weet maar nooit!) van de bloemlezing Nu weer de kermis gloeit met duizend lichten, die ik samenstelde voor het Nederlands Centrum voor Volkscultuur te Utrecht:

http://versindaba.co.za/2015/04/09/delphine-lecompte-als-de-dood-spaans-is-dan-is-het-leven-natuurlijk-pools/

Kwam in dit bericht op de website van mijn  vriend Albert Hagenaars ook het interview weer tegen dat ik over dit boek gaf aan de Wereldomroep:

http://www.alberthagenaars.nl/laatstenieuws/kermis.htm

 

Een lama die?

Kwam een foto tegen die ik maakte in de Zoo van Maubeuge. Vind dit een merkwaardige opname. In de eerste plaats omdat je een lama nou toch niet echt zo vaak trap ziet lopen, in de tweede omdat niet duidelijk is of hij dat omhoog of omlaag doet….

http://traplama.blogspot.be/

 

Verdwenen uitzicht

Zag in de stad weer eens een paar dichtgemetselde ramen. Daardoor moest ik weer denken aan de blog waarop ik lange tijd verdwenen ramen en deuren verzamelde:

http://www.vanisheddoors.blogspot.be/

Uitgestorven?

Ziet u nog wel eens iemand (Dat is een bezigheid die ik me van ons ma, ons oma en van álle buurvrouwen uit mijn jeugd kan herinneren) mattenkloppen? Zomaar een overpeinzing in een jaargetijde waarin het vroeger gebruikelijk was Grote Kuis te houden….

nstsm

Kunstsmid. Dát is met die nstsm en a noch e nou nog eens een mooi woord voor galgje….

Een heel nest

Twaalf stuks tel ik er. Deze moedereend heeft haar best gedaan. Een dozijn pielen moet ze in de gaten houden….

Opzij, opzij, opzij

Toen we hier kwamen wonen stond het standbeeld van de eerste koning der Belgen nog op de plaats waarop het op de oude opname is te zien. Toen de trams echter weer door de Bourlastraat moesten stond het ding in de weg, en werd het opzij gezet. We zijn er ondertussen al lang aan gewend.

Vandaar

Een standbeeld van admiraal Michiel de Ruyter aan de Boulevard in Vlissingen? De normaalste zaak van de wereld. Maar hoe komt een gedenknaald te zijner ere terecht in het stadscentrum van Debrecen, de tweede stad van Hongarije (nota bene een land zonder kust)? Er is daar ook een straat naar hem vernoemd: de Ruyter Utca. In 1676 bevrijdde Michiel zesentwintig Hongaarse gereformeerde dominees, die door de Oostenrijkse keizer tot de galeien waren veroordeeld, uit de slavernij. Vandaar.

Niet schokkerig

Voor aanvang van de koers stond ik nabij Sporza-verslaggever Renaat Schotte, wiens stem me aangenaam verraste. Normaliter geeft hij immers commentaar vanaf de motor, waardoor hij vaak wat schokkerig klinkt….

Oudste klassieker weer in de stad

Vanmorgen de start van de Scheldeprijs bijgewoond. Da’s de oudste Vlaamse wielerklassieker, vandaag beleeft die de 103^de editie. Veel volk weer bij het MAS, om de renners te bekijken. Onder de deelnemers twee oud-winnaars: Alessandro Petacchi en Tyler Farrar. Marcel Kittel, die de laatste drie keer won, moest jammer genoeg afmelden omdat hij ziek was. Het wordt straks in Schoten zoals gebruikelijk vast weer een massasprint. Nu ga ik de rechtstreekse uitzending op televisie bekijken.

Gesprekken onder de hemel

In het verre Stellenbosch werd door de redactie mijn kleine cyclus Gesprekken onder de hemel gepubliceerd op Versindaba:

http://versindaba.co.za/2015/04/07/bert-bevers-gesprekken-onder-de-hemel/

Neerhofzwervers

Zo af en toe loop je tegen een woord op dat als het al niet verdwenen is toch ernstig in onbruik is geraakt. Trof op een al wat oudere menukaart neerhofzwervers. Dat hoor je toch niet vaak. Vroeger werd dat ten zuiden van de Moerdijk gebruikt voor scharrelkippen.

Enghuizer Dialogen

In de Achterhoek is aan een eeuwen oude dode arm van de Rijn voortaan een object van kunstenaar Jan Opdam te vinden met daarop mijn gedicht Teles kijkt teleurgeteld maar bewonderend toe, dat ik schreef in het kader van het Sirenenproject voor de meest recente editie van de Enghuizer Dialogen. Hans Mellendijk maakte er een clipje bij:

https://www.youtube.com/watch?v=hJGFItsQjRs&index=14&list=PLkr0AG30SbTrkOV2cMR4qMw-V-nI94kuu
Voor meer informatie over het project:
http://enghuizerdialogen.blogspot.nl/2015/03/sirenengang-sirenenzang.html

Tjonge....

Je begrijpt werkelijk niet dat mensen die zo’n bord maken zelf niet zien hoe lachwekkend hun boodschap is. Met dank aan mijn broer Peter.

Zalig Pasen

Beperkt intellect

Het Nieuwsblad heeft vandaag in De Rondekrant een geweldige pagina: de krant vroeg 33 ex-winnaars van Vlaanderens Mooiste naar hun Top 5 van meest indrukwekkende Flandriens. Ik ben mijn bewondering voor hem al lang kwijt, maar Johan Museeuw stelt me nu helemaal zwaar teleur. Hij is de énige van de deelnemers (waaronder echte helden als Leman, Merckx, Boonen en Cancellara) die zichzélf op één zet. Bah. Wie doet zoiets? De man moet een beperkt intellect hebben, dat kan niet anders…..

Beweging

Mijn zusje stuurde me een foto, waarop rechts ons pa staat, die ik nog nooit gezien had. Merkwaardig effect heeft dat: natuurlijk blijven de herinneringen aan hem levend, maar ik betrapte me erop dat hij toch steeds meer de foto werd die ik iedere ochtend even groet, dat hij zó en niet anders heeft geoogd. Onzin, dat wist en weet ik best, maar die onbekende opname bezorgde me een bijzondere sensatie. Alsof hij even weer bewóóg….

15

Op 3 april 2000, vandaag exact 15 jaar geleden, wandelden we door de Stefaniestraat om daar het exemplaar van mijn poëzietijdschrift De Houten Gong in de bus te steken bij Eddy Van Vliet zaliger. Toen zagen we achter een raam de mededeling dat er in het huis waar dat raam in zat gratis poezen af te halen waren, en terwijl we die mededeling lazen stak een klein ros katertje zijn neus aan het venster. Hij is ondertussen al vijftien jaar ons huisgenootje, naar de Stefaniestraat Stefke genoemd. Wat was hij klein….

Wachtend op lijn 3

Op Fleurs du mal is vanaf heden mijn gedicht Wachtend op lijn 3 te lezen:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-wachtend-op-lijn-3

 

Even wennen

Toen ik mijn Geertje pas kende en we in haar Tilburg kuierden, zei ze op zeker moment bij een winkel dat ze even wat jodenvet wilde kopen. “Oei, jódenvet! Wat is me dat nu toch?” dacht ik. Gelukkig bleek het om een soort druivensuiker in brokken te gaan. In Bergen op Zoom kenden we (allez: ik dan toch niet) het woord jodenvet voor dat soort snoepgoed niet. Elders heet het blijkbaar borsthoning. Het woord schijnt afkomstig te zijn van een populaire drogist die het veel verkocht. En die man heette…. Jo de Vet!

Het zitten beu

Hier moet een behoorlijk aantal mensen het zitten hartgrondig beu zijn geweest….

A propos

Hendrik-Ido-Ambacht zou in vroeger dagen overigens zelfs Hendrik-Ido-Oostendam-Schildmanskinderen-Groot-en-Klein-Sandelingen-Ambacht hebben geheten waarmee het plaatsje volgens Wikipedia  de langste plaatsnaam van geheel Europa zou hebben gehad.

Mooie namen

Nog steeds vind ik de naam van mijn geboortestad wonderschoon: Bergen op Zoom. Vroeg me ineens af of er nog meer gemeenten zijn met namen die uit drie woorden bestaan. Daarbij sloeg ik gemeenten die beginnen met Onze-Lieve-Vrouw (bijvoorbeeld Onze-Lieve-Vrouw-Waver) en  Sint (bijvoorbeeld Sint-Job-in-’t-Goor) over, alsook gewone samentrekkingen (als Son en Breugel). In Nederland heb je dan Alphen aan den Rijn, Capelle aan den IJssel, De Friese Meren, De Ronde Venen, Hendrik-Ido-Ambacht, Hof van Twente, Horst aan de Maas,  Loon op Zand, Valkenburg aan de Geul en (ook een mooie!) Wijk bij Duurstede. In Vlaanderen heb je Heist-op-den-Berg, Herk-de-Stad en Kapelle-op-den-Bos (Onze Vlaamse vrienden schrijven ook Bergen-op-Zoom en Loon-op-Zand). In het Brussels Gewest zijn er geen.

In Wallonië zijn ze dan weer rijk gezaaid:  Braine-l’Alleud, Brain-le-Château, Chapelle-les-Herlaimont, Comblain-au-Pont, Court-Saint-Étienne, Fexhe-le-Haut-Clocher, Fontaine-l’Éveque, Fosses-la-Ville, Frasnes-les-Anvains, Ham-sur-Heure, Jemeppe-sur-Sambre, Leuze-en-Hainaut, Marche-en-Famenne, Meix-devant-Virton, Merbes-le-Château, Mont-de-l’Enclus, Montigny-le-Tilleul, Mont-Saint-Guibert, Pont-à-Celles, Vaux-sur-Sûre, Villers-la-Ville, Villers-le-Bouileet en Vresse-sur-Semois.

Momentopname

De cultuurdragers in de onmiddellijke nabijheid zijn vandaag Gregoria of een huwelijk op Elseneur van Maurice Gilliams, Michael Apteds onvolprezen documentairereeks (vanaf) 7 Up, Vandaar dat ik ween van Marijke Boon en het Te Deum van Krzysztof Penderecki.

Dat wel natuurlijk....

Sfeervol donker

Het is, als je je zou willen scheren bijvoorbeeld, soms wel onhandig maar dat Earth Hour zonder lampen aan levert je thuis ook onverwacht sfeervolle beelden op….

Komische humor

Het is, realiseer ik me nu ik die – zoekend naar iets anders – op nota bene mijn eigen website weer tegenkom, al verdomd lang geleden dat ik nog eens grapjes tekende. Allez: wat ík denk dat grapjes zijn. Deze vind ik zelf alleszins nog steeds leuk. Wie er meer wil zien kan naar

http://www.bertbevers.com/stripscartoons.htm

 

Mooie dagen voor de boeg

Wielerliefhebbers hebben mooie dagen voor de boeg. Wielerliefhebbers die ook nog eens af en toe graag een gedicht lezen kunnen terecht op Pen & Pedaal:

http://penpedaal.weebly.com/

Doen ze het expres?

Dat het met de staat van het onderwijs in Nederland al gedurende decennia tenenkrommend slecht gesteld is behoeft nog amper nadere uitleg. Maar soms vraag je je af of ze dat niet exprés uithollen....

Gesloopt verleden

Het huis in Bergen op Zoom waarin ik en drie jaar later mijn broertje het eerste levenslicht aanschouwden is er nog. Later verhuisden we naar de Plataanstraat 113. Achter het raam op de eerste verdieping op de foto hieronder kwam ons zusje ter wereld. Haar geboortehuis is jaren geleden reeds gesloopt. En nu ook de woning aan de Vijverberg, waarnaar we in 1968 verhuisden. Ze stuurde een foto van de huidige situatie ter plekke. Weer een stuk verleden weg geknipt. Gelukkig hebben we alle drie naar genoegen nog een dak boven ons hoofd….

België

Wonen wij in België of niet? Moest bij deze eenvoudige doch voedzame maaltijd alleszins denken aan Marcel Broodthaers….