Couragewater

Pjeroo Roobjee schrijft net zo beeldend als hij schildert. Amuseer me met zijn jongste boek Niets te vieren. Ik ben dol op zijn archaïsch taalgebruik. Een boven-Moerdijkse schrijver zou stellen dat de hoofdpersoon toe is aan een borrel. Niet zo bij Pjeroo: “Hij snakt naar een vol glas couragewater. Als hij niet terstond zijn lever en bijnieren met een beker foezel kan benatten, zal hij vergaan waar hij zit.”

http://www.roobjee.be/

Momentopname

Film, lectuur en muziek die ik momenteel bij de hand heb: Zazie dans le métro van Louis Malle, Niets te vieren van Pjeroo Roobjee, Verzamelde gedichten 1973-1986 van Gery Florizoone en Requiem van Orazio Vecchi door Björn Schmelzers Graindelavoix.

Heldenoverschot

Wat me bij het bekijken van overlijdensberichten van mensen die hoogbejaard zijn geworden dikwijls opvalt is het verbazende aantal Nederlanders dat in de Tweede Wereldoorlog ondergedoken is geweest, of in het verzet heeft gezeten. Natuurlijk is dat na al die jaren niet meer fatsoenlijk na te gaan, maar somtijds krijg je de indruk dat er toen in Nederland meer mensen ‘helden’ zijn geweest dan er destijds überhaupt woonden. 

Masoeureke

Een zuster noem ik een zuster, en ik spreek haar aan met Zuster of Ma soeur. Uit die laatste aanspreektitel is in Vlaanderen een substantief ontstaan: daar wordt een zuster een masoeureke genoemd. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Vespaloos

Toen we zaten te eten in dat fijne Italiaanse restaurant Dal Dottore viel me deze smaakvolle reclame voor een Vespa op. Een reclame zonder onderwerp want er is nota bene géén Vespa op te zien….

Uit de kast (LIX): Christina Guirlande

Deze keer pakte ik, terwijl ik met gesloten ogen voor de bundelkast stond, Sporen in een holle weg – Nieuwe en ongebundelde gedichten van Christina Guirlande (Uitgeverij Het Punt, Dendermonde, 2016) van een plank. Daaruit bladerde ik met nog steeds de ogen toe bladzijde 50 tevoorschijn, met daarop Dromend meisje:

Zit ze gevangen in een onbewoond moment,

of tilt ze iets, te zwaar voor kinderhanden?

Wie naar haar kijkt tracht tevergeefs

te denken wat zij denkt,

te horen hoe ze lacht en of ze zo

nog lang zal zitten zwijgen.

Misschien wacht ze op wolken

en een wens er middenin, of zoekt ze

woorden voor een ongekend verhaal

in broze kindertaal, verloor ze

plots de tel, of houdt ze doodgewoon

een pauze in haar spel?

Stilleven voor het slapen gaan

102 jaar geleden

De Groote Oorlog woedde in volle hevigheid, maar op 21 juli 1915 werd in België gewoon de Nationale Feestdag gevierd. Vond in de archieven een foto van festiviteiten van die dag, die genomen werd op een tachtig meter van de plek waar ik dit zit te tikken: aan de voet van het standbeeld van Leopold I.

Mooie lettertypes (53)

Contrast

Welk een merkwaardig contrast tussen deze twee knotwilgen (tenminste, ik meen dat het knotwilgen zijn): de een fris groen, de ander nog volledig bladloos….

460 strepen

In 1823 werd door Gedeputeerde Staten (waar die zich al niet mee bezig hielden/houden) de dekhengst van Jacobus Somers uit Leest toegelaten tot de A-categorie. Het paard was oud drie jaren, zwart van haar, groot 1 el, 460 strepen, inlandsch gewin. Wat zouden die 460 strepen betekenen?

Verleden dreiging

Op de radio komt Terug naar de kust voorbij, een hit van Maggie MacNeal uit 1976. Ik neurie ’k Wil terug naar de kust. / Heel ongerust zoek ik de weg naar de kust. / Bijna niet bewust van de dreiging / dat daar mijn jeugd voorbij ging. mee, maar stoor me tegelijkertijd opnieuw aan  deze regels. Ik snap best dat dreiging lekker rijmt op voorbij ging, maar iets dat voorbij is kan natuurlijk niet meer dreigen. De tekst is van Theun de Winter, een dichter nota bene. Het gitaarwerk in dit nummer vind ik erg sterk.

Onderwaterwerken

Vlaamse wijngaarden

Je verwacht eigenlijk niet dat er benoorden de Somme zijn, maar – of dat te maken heeft met de opwarming van de aarde weet ik niet – je vindt in onze contreien steeds meer wijngaarden. Zelfs op de flanken van de toch eerder van de Vlaamse voorjaarskoersen bekende Kemmelberg….

Cinema Trivia: Acterende bekerwinnaar

Raf Vallone (1916-2002) acteerde in heel wat respectabele rolprenten. Zo speelde hij een van de hoofdrollen (naast Silvana Mangano en Vittorio Gassman) in Riso amaro van Giuseppe De Santis uit 1949. Ook had hij de hoofdrol in La venganza van Juan Antonio Bardem (1958). Voorts was hij, met Charlton Heston en Sophia Loren, te zien in El Cid van Anthony Mann (1961), in The Cardinal van Otto Preminger uit 1963 (naast onder meer John Huston en Romy Schneider) en in The Godfather Part III van Francis Ford Coppola uit 1990 (met Andy Garcia, George Hamilton, Eli Wallach en nog heel wat sterren). Voorwaar grote acteurs en regisseurs om mee samen te werken! Maar toen Raf, eigenlijk Raffaele, Vallone begon te acteren had hij er reeds een carrière op zitten. Eerder was hij namelijk voetballer! En niet zomaar een amateurtje in een onderafdeling, neen: hij kwam uit voor Torino waarmee hij speelde in de Serie A. In het seizoen 1935/1936 won hij met de Turijnse ploeg zelfs de Coppa d’Italia! Ik vraag me af waarop hij op zijn oude dag met de meeste trots terug heeft gekeken….

Verdwenen ingang

In het kader van de grootscheepse herinrichting van het Operaplein en de ondertunneling van d’n Boulevard in de omgeving daarvan is nu ook de ingang naar het metrostation Opera op de De Keyserlei verdwenen. Het lijkt wel of er een bom op is gegooid….

Dubbel

Trof al snuffelend in de traditionele schoenendoos vol foto’s deze snapshot die Frans Budé ooit van me maakte. Hij vond het geinig dat ik er met mezelf op sta: achter me is op deze tentoonstelling immers het portret te zien dat Mart Franken van me schilderde.

Mooie lettertypes (52)

Stevige productie

Uit het Zoo Magazine steken we altijd wel iets interessants op. Nu raak ik onder de indruk van het gegeven dat olifanten behoorlijke drollen draaien: ze kakken er dagelijks zo’n….35 kilo van. Da’s op twee dagen mijn gewicht!

Gebroederlijk naast elkaar

GB-685-Z naast GB-687-Z. Hoe vaak zie je twee zulke nummerplaten naast elkaar? Volgens mijn broer een kans van een op de …..

Leuke woorden

Askaks, duuk, gewelfrib, huidgang, kombof, roerfluit, sambok, tuimelgeest, zetling.

Contraproductief?

Ik denk dat mijn broer, die deze merkwaardige situatie vastlegde in Broek in Waterland, gelijk heeft en dat zo’n bord passanten er eerder toe brengt juist wél te toeteren dan om gehoor te geven aan het verzoek….

Kruisdood

Besefte op de rommelmarkt hoe schrikbarend snel de secularisatie eigenlijk om zich heen heeft gegrepen: deze kruisbeelden hingen nog niet zo heel lang geleden boven huiskamerdeuren. Wat een wrange aanblik.

Weg ermee!

Een panorama van onze buurt, dat ik vastlegde vanaf de politietoren aan Oudaan toen daar een open dag was. Centraal de Bourlaschouwburg, met dat groen koperen dak. Wat me iedere keer wanneer ik het monstrum zie weer stoort is die Antwerp Tower. Wie heeft toch ooit toegestaan dat een dergelijk gedrocht op die plaats mocht verrijzen? Weg ermee!

Te verdwijnen bosje

Ook dit voorjaar vraag ik me af waarom dit toch eerder heuse bosje van jonge paardenkastanjes weer zal verdwijnen in de schaduw van de grote broers. Wanneer wordt één van die jonkies nou eens een échte boom?

Zalig Pasen

Fijn uitzicht

Het gaat (april doet immers wat hij wil) nog fris worden deze week, maar Geertje zorgde met verse tulpen toch maar voor een hartverwarmend uitzicht….

Routemaster

Er viel me zomaar ineens iets op aan deze foto die in het vorige decennium in de hoofdstad van het nog steeds Verenigd Koninkrijk werd gemaakt: er reed toen nog een Routemaster! Deze iconische en wereldbekende dubbeldekker is ondertussen uit het openbaar vervoernetwerk van Londen verdwenen. De Routemaster werd geïntroduceerd op 8 februari 1956. De serieproductie startte in 1958 en liep tot 1969. De Routemaster, waarvan er 2876 gebouwd zijn, is gebruikt tot eind 2005. 

Enghuizer Dialogen VIII

Tot Pinksteren is op het Landgoed Enghuizen in Hummelo weer de Kunstwandelroute te bezoeken. Ook voor de Enghuizer Dialogen VIII mocht ik werk bijdragen. Het thema is ditmaal Het Ei. Hans Mellendijk maakte er alvast wat foto’s.

https://straatpoezie.nl/gedicht/ei/#single-container

Baas boven baas

1978, ik kan me dat nog goed herinneren, was het Driepausenjaar. Paus Paulus VI werd opgevolgd door Johannes Paulus I (die in functie was van 26 augustus tot zijn schielijke overlijden op 28 september) waarna Johannes Paulus II (die het langer zou volhouden) aantrad. Je hebt echter baas boven baas, want was 1978 het Driepausenjaar dan was 1276 het Viérpausenjaar met Gregorius X (overleden 10 januari), Innocentius V (paus van 21 januari tot 22 juni – zie hierboven), Hadrianus V (van 11 juli tot 18 augustus) en Johannes XXI (vanaf 8 september, maar slechts tot 20 mei 1277).

Een platte

Ik ben er mee opgehouden in de Zoo ouders (of grootouders, maar meestal zijn het ouders die de fout maken) te corrigeren wanneer ze kinderen vertellen dat ze hier bevers zien. Het zíjn geen bevers. Het zijn beverratten. Die hebben een spitse staart. ‘Wij’ hebben een platte….

Kaarsjes

Het is nog steeds begin april, maar in onze paardenkastanjes zitten al weer kaarsjes hoor….

I.M. Henri-Floris Jespers (1944-2017)

Hij heeft lang gevochten tegen een ernstige ziekte, maar gisteren is schrijver-dichter Henri-Floris Jespers dan toch overleden. Hij blies thuis te Antwerpen zijn laatste adem uit. Dit jaar zou hij 73 geworden zijn. Henri-Floris laat een ruime literaire erfenis na. Hij schreef essays, poëzie en proza en was een uitmuntend kenner van het werk van Paul van Ostaijen. Jespers, een groot kattenliefhebber, was onder veel, veel meer Pink Poet, redacteur van De Tafelronde en het Nieuw Vlaams Tijdschrift en voorzitter van de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen. Voorts was hij voorzitter van de jury van De Diamanten Kogel, de door hem opgezette prijs voor de beste Nederlandstalige thriller. De laatste jaren was hij vooral actief als hoofdredacteur van Ça Ira en van de Mededelingen van het Centrum voor Documentatie en Reëvaluatie. Ik denk met heel veel genoegen terug aan de urenlange gesprekken die ik met deze erudiete man mocht voeren. Henri-Floris Jespers zal gemist worden. Adieu, maestro....

De maat der voeten

Voeten in Antwerpsche Maat staat er op dit oude bouwplan. Tiens: Antwerpsche Maat? Werd er hier anders gemeten dan elders? En (we leren iedere dag wel weer iets) inderdaad: een kleine zoekactie levert op dat de Antwerpse voet 0,2868 meter is (onderverdeeld in 12 Antwerpse duimen). Ter vergelijking een paar willekeurige andere maten: de Brusselse voet is 0,2758 meter, de Kortrijkse 0,2976, de Nijvelse 0,2770 en de Veurnse 0,2728. In Nederland meet de Amsterdamse voet 0,2831 en de Rotterdamse 0,2823 meter. Merkwaardig genoeg worden die niet in 12, maar in 11 duimen verdeeld. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Mooie lettertypes (51)

Jawohl!

Ik kom in de Zoo graag in het vogelhuis. Daar ontdekte ik dat de Roodoorbuulbuul in het Duits Rotohrbülbül heet. Dat klinkt identiek! Gerbrand Bakker zal er (zie de link hieronder) ongetwijfeld blij mee zijn. Het fraai gekuifde vogeltje heeft overigens ook in andere talen een vergelijkbare naam: Red-Whiskered Bulbul in het Engels, Bulbul orphée in het Frans.

http://meergemengdeberichten.blogspot.be/2017/03/begrijpelijke-frustratie.html

Bretzels!

Kijk toch eens welk een aangename verrassing Geertje me vanmiddag bezorgde: vermits die hier in tegenstelling tot bij onze oosterburen (waar ze om quasi elke hoek te krijgen zijn) amper bestaan ondernam ze een geslaagde poging ze zélf te bakken! Mmmm….

Propaganda

Moest grinniken toen ik al snuffelend in mijn archief deze fraaie reclamemontage van mijn vriend Ron Scherpenisse weer eens tegenkwam. Het kan geen kwaad af en toe wat propaganda te bedrijven: mijn boek Eigen terrein – Gedichten 1998-2013 is nog steeds verkrijgbaar….

http://www.bertbevers.com/bestanden/HedwigSpeliersoverBertBeversinPoeziekrant.pdf

Leuke woorden

Arkenijl, bolsterturf, desoxyribonucleïnezuur, guichelheil, holkeel, kilkeper, noodopening, sassenier, vingerling.

Kijken naar niets

Via de blog van Leen Huet ontdekte ik dat Joseph Cornell (1903-1972) niet alleen talloze kijkdozen maakte, maar ook wat filmpjes heeft gedraaid. Ik vind ze zeer bijzonder. Nymphlight en Angel? Er gebeurt (je gaat je wel afvragen wat gebeuren eigenlijk betekent) niets, maar je blijft kijken. Dat geldt ook voor het gespiegelde Gnir.RednoW uit 1955:

https://www.youtube.com/watch?v=bhk8jrt4dfU

Heel apart is beslist ook Jack’s Dream:

https://www.youtube.com/watch?v=qLxwJ24-tr4#t=248.868472

Kruiswoorden

Aanstaande zondag brengt het Oost Nederlands Kamerkoor in de Catharinakerk in Doetinchem het concert Die Sieben letzten Worte van Joseph Haydn, gedirigeerd door Rob Vermeulen. Op verzoek van het Oost Nederlands Kamerkoor schreven De Omsmeders, het dichterscollectief waarvan ik ook deel uit mag maken, hiervoor speciaal Kruiswoorden. Die worden zondag in Doetinchem ook ten gehore gebracht. Ze zijn nu al te lezen op de blog Dichtersbankjes:

https://hans-mellendijk.blogspot.be/2017/04/dichtersbankje-de-omsmeders_5.html

Kijk hem eens groeien....

De klimop op de cour voelt zich daar senang. Kwam een foto tegen die ik vorige zomer maakte. Kijk maar eens hoe de Hedera helix gedijt….

De Rijke Buit

Ook dit jaar maak ik onderdeel uit van De Rijke Buit. In de Groninger Forum Bibliotheek in de Oude Boteringestraat 18 in de hoofdstad van Nederlands noordelijkste provincie is van 6 april tot en met 18 mei die Rijke Buit te zien, ‘een expositie met expressionistisch, abstract, figuratief, grafisch, kleurrijk, impressionistisch en hartstochtelijk werk van dichters en schrijvers die hun beeldende kant tonen’. De derde editie van deze expositie van dubbeltalenten omvat werk van onder meer Karel Appel, Armando, Theo van Baaren, Bert Bevers, Herman Brood, Frans Budé, Hugo Claus, Jan Cremer, Remco Ekkers, Annemieke Gerrist, Elma van Haren, Wim Hofman, Kamagurka, Freda Kamphuis, Dirkje Kuik, L. Th. Lehmann, Lucebert, George Moormann, Heleen van Royen, Rense Sinkgraven, F. Starik, Andrea Voigt, Hendrik de Vries, Hans Wap, Rogi Wieg en Titi Zaadnoordijk.

https://www.groningerforum.nl/events/derijkebuit/alle-dubbeltalenten-op-een-rij

Zonovergoten

Nu het zomertijd is wordt juist op het moment dat ik daar aan het begin van de avond neer wil strijken mijn hoekje van de bank overvallen door de zon. Daar blijf ik dan maar even weg.

Uit de kast (LVIII): Roger Rennenberg

Iedere maand pak ik een keer op goed geluk een bundel uit de poëziekast, waaruit ik dan met gesloten ogen een bladzijde ‘kies’. Deze keer vielen mijn vingers op Kapmantels van tijd van Roger Rennenberg (C. de Vries-Brouwers, Antwerpen-Rotterdam, 1993) en op bladzijde 12 waarop Afscheid en ontmoeting:

Ik verkoop u de kleuren

die vandaag mijn dromen verven.

In mijn gestolen woning

sterft een bloem

ondersteund door de schragen der uren.

De dag breekt langzaam af,

ik woel door mijn haar

en zoek een duidend woord,

het recht om in uw gedachten te zijn.

Ramscheut

Toen ik tegen Geertje zei dat de bladeren van de paardenkastanjes nou echt een ramscheut aan het nemen waren vroeg ik me ineens af of dat woord wel in de Van Dale staat. Neen dus. We kennen elkaar al zo lang dat ook ik klaarblijkelijk af en toe Tilburgs bezig, want dat is het: Hè naam unne ramscheut èn ge zaagt um nie mir is het resultaat wanneer je op het internet ramscheut opzoekt….

https://www.youtube.com/watch?v=PzW4W8KsGYk

Vastenavend

Op Fleurs du mal is nu ook mijn Vastenavend te lezen. In mijn geboorteplaats Bergen op Zoom heet carnaval zo. Die is achter de rug, maar Fleurs du mal wordt geredigeerd door Jef van Kempen uit Tilburg, en daar wordt het begrip – vermits het immers nog steeds vasten ís – klaarblijkelijk anders geïnterpreteerd….

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-vastenavend