Goh, had ik terwijl ik alleen het
groene licht maar op wilde roepen toch bijna de wereld zoals we die kennen naar
een vorige versie gedrukt….
zondag 7 oktober 2018
De schuld van alles
Moest lachen om Patrick Conrad,
die ter gelegenheid van de herdenking van onze vriend Henri-Floris Jespers uit
de Vaucluse over was gekomen. Toen we aan de rand van het gezelschap artistiek en literair volk wat
stonden te babbelen vroeg hij of ik wist waar het graf van Paul van Ostaijen (op
de foto achter ons) was. “Jazeker, hier vlak achter de hoek.” “Kom, dan gaan we
hem eens een goeiendag zeggen,” zei Patrick. “Hij is per slot van rekening de
schuld van alles…..”
zaterdag 6 oktober 2018
In memoriam Henri-Floris Jespers
Vanmorgen is op de begraafplaats
Schoonselhof het graf ingewijd van Henri-Floris Jespers (1944-2017), naar een
ontwerp van Renaat Ramon en (centraal op de foto) Jan Scheirs. Er waren
verheugend veel van Henri’s goede vrienden bij aanwezig. Matthijs de Ridder (op
de foto hieronder) duidde de betekenis van het oeuvre van HFJ, die vandaag jarig zou zijn geweest.
Leuke woorden
Brui, jadder, kevie, loggerbom, nakkedikker,
opvolgmelk, priemel, teffteler, vlaszwingelaar, zuiliep.
vrijdag 5 oktober 2018
Cinema Trivia: Figurerende bassist
Het eerste echte concert dat ik,
samen met wat schoolkameraden, bezocht was er een van The Byrds. Op zaterdag 22
mei 1971 waren we in Het Turfschip in Breda getuige van hun optreden. De bassist van
de groep was toen Skip Battin. Ontdekte net dat hij ooit ook even figurant in
een film was: zag hem naast Albert Popwell (die later in een aantal Dirty Harry-films zou opduiken) tegenover
Clint Eastwood in Coogan’s Bluff uit
1968. Een piepkleine rol, maar keurig op de aftiteling vermeld!
donderdag 4 oktober 2018
Uit de kast (LXXVII): René De Clercq
Eens in
de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan
om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer Daar is maar één land van René De Clercq (Heideland, Hasselt, 1964),
waaruit ik op bladzijde 67 het gedicht Bede
opensloeg:
Neem van mijn hart mijn haat, o God,
en laat mij vroom vergeten
wat mij aan leed wordt toegemeten,
aan laster, smaad en spot.
Op aarde weegt een schuld.
De ganse mensheid boet.
Het grauw, met rauwe kreten,
eist zuivering door bloed.
Neem van mijn hart, o God,
Mijn toorn en ongeduld,
Gij die alleen kunt weten
en nimmer spreken zult.
woensdag 3 oktober 2018
Over de brug
Sinds lijn 70 in gebruik is kun je
ook met de trám over de Londenbrug. Het heeft even geduurd om de sporen passend
op de brug te krijgen maar het is gelukt.
dinsdag 2 oktober 2018
Ander panorama
Ik moest in een kantoorgebouw aan
de Brouwersvliet zijn, op de eerste verdieping. Maar er zijn er daar tien. Toch
ook maar even de lift naar de hoogste genomen om te kijken wat daar het
uitzicht is. En dat leverde een nét weer ander panorama op de skyline van ’t stad op.
maandag 1 oktober 2018
Met waterval
Engelsche
en Fransche gemakken met waterval.
Daarmee werden in de dertiger jaren wc’s, toentertijd nog geen vanzelfsprekend
onderdeel van een woning, aangeprezen.
zondag 30 september 2018
De Verborgen Hoek over OverBuren
In De Verborgen Hoek besteedt Albert Hagenaars in een recensie
aandacht aan OverBuren – Poëzie tussen de grenspalen 269 en 369,
de bloemlezing die ik mocht samenstellen:
Oefening in zelfbeheersing
Veel te lang zijn ze veel te duur
geweest, maar dankzij de warme zomer zijn er volop en dus zijn ze weer te koop
aan katholieke prijzen (ik betaalde € 2,95 voor 250 gram ongepelde): met veel
plezier voor op de middagboterhammen garnalen zitten pellen. Dat is een
oefening in zelfbeheersing, want ik zou ze het liefst stuk voor stuk in mijn mond steken....
zaterdag 29 september 2018
Te gast bij Meander
De redactie van het literaire
magazine voor Nederlandstalige poëzie Meander
vroeg me om een bijdrage. Vanaf vandaag zijn daar drie gedichten van me te
lezen:
vrijdag 28 september 2018
donderdag 27 september 2018
Uit oude albums
Ontelbare foto’s van The Beatles
behoren tot het collectieve geheugen, maar er zijn nog veel méér opnames van
The Fab Four die geen iconografische waarde hebben gekregen. Vaak, toen ze nog
niet beroemd waren, genomen door fotografen van plaatselijke kranten en later
door fans en medewerkers van de zalen waar ze optraden. Die twee brave
huismoeders op de foto hieronder zullen zich in dat toentertijd hypermoderne
winkelcentrum niet hebben gerealiseerd dat die vier springerige jongemannen
niet veel later wereldfaam zouden verwerven. En die vier hadden er op de foto
uit januari 1963 uit The Cheshire
Observer (editie Ellesmere Port) zelf ook nog geen vermoeden van wat hen te
wachten stond, van hoeveel verder ze het zouden schoppen dan The Whitby Ward
Trio, Cassandra Simpson, Lynn Goldstein of Susan McClure…. Veel meer van dit
soort foto’s is te vinden op de rijkelijk gevulde website Meet The Beatles For Real: http://www.meetthebeatlesforreal.com/
woensdag 26 september 2018
Miljaar....
Lees in de nieuwsbrief van het
genootschap Onze Taal dat Nederlanders als enigen schelden met ziektes. Dat de
jeugd van tegenwoordig niet meer weet dat in “Krijg de klere!” klere staat voor cholera (en evenmin wat dat dan wel is) kan ik me nog voorstellen,
maar bij kankerhoer, teringlul of tyfuslijer zou er toch een belletje moeten gaan rinkelen. In België
wordt in het Nederlands niét met ziektes gescholden.
dinsdag 25 september 2018
Het zit van binnen....
Natuurlijk hoeft niet alles een
aanwijsbaar nut te hebben. Ik heb dan ook een zwak voor mensen die schoenen als
de mijne ontwerpen: er zit een charmant ruitjespatroon in de binnenkant
daarvan. Aan de bínnenkant! Wie ziet dat behalve degene die zulke schoenen
aantrekt? Fabelhaft!
maandag 24 september 2018
In volle werking
Op Jef van Kempens onvolprezen website Fleurs
du mal is vanaf heden mijn gedicht In
volle werking te lezen: https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-in-volle-werking-gedicht
zondag 23 september 2018
Momentopname
De nabije cultuurdragers: Duitsland – Biografie van een natie van Neil MacGregor, Vloedlijnen van Piet Gerbrandy, Beauty van Ryuichi Sakamoto en 7UP van Michael Apted.
zaterdag 22 september 2018
Voor de Rur
Hier sta ik voor die kolkende Rur
met mijn broer, de enige die ik heb. Hij is ondertussen reeds grootvader, maar
vandaag toch eerst en vooral jarig. Van harte, Bruderlein!
vrijdag 21 september 2018
Zonder h
Veel mensen vergissen zich en
denken dat de Ruhr door het schilderachtige stadje Monschau stroomt. Betrapte
zelfs Hendrik Carette, nog immer jong van geest, erop in het gedicht Monschau in zijn jongste bundel Panorama’s en portretten. De naam
klínkt weliswaar exact hetzelfde maar de Ruhr is een zijrivier van de Rijn.
Door Monschau loopt de Rur, een zijrivier van de Maas.
donderdag 20 september 2018
Enige straten
Echt onderzoek heb ik er niet naar
gedaan, maar volgens mij wonen veel mensen in een straat waarvan er elders nóg
zijn. De meeste straten waarin ik woonde hebben meerdere ‘dubbelgangers’. In
Bergen op Zoom woonde ik echter (mijn goede vriend Albert Hagenaars woont er
nog steeds) in de Moeregrebstraat en daarvan is er maar één. En nu wonen we
hier al weer lang in de Bourlastraat, de enige.
woensdag 19 september 2018
dinsdag 18 september 2018
Uitbundig
Het gaat slechts om de anemoon die
in ons balkontuintje staat dus ik hoef er de DOVO niet bij te roepen, maar deze
plant staat werkelijk op ontplóffen. Daar zit natuurlijk ook deze mooie nazomer
voor iets tussen. Ze heeft nu zeven bloemen, maar er staan er nog zeker zo’n
twintig op ‘uitbarsten’….
maandag 17 september 2018
Wie Die Zeit....
Wie
die Zeit zwei Dichter verbindet! Die
boodschap stuurde Frans Budé me zojuist, mét een foto van het exemplaar van Die Zeit dat hij zat te lezen….
Heimwee
Gaandeweg zijn we gewend geraakt
aan de huidige formaten van de dagbladen. De tabloid heeft beslist voordelen maar af en toe heb ik heimwee naar
de broadsheet die vroeger ook bij ons
usance was. Helemaal verdwenen is die nog niet: Die Zeit verschijnt nog op ouderwetsch formaat!
zondag 16 september 2018
zaterdag 15 september 2018
Welkom 70
Af en toe veranderen er wel eens trajecten, maar per saldo
breidt het tramaanbod in Antwerpen al jaren alleen maar uit. Er zijn sinds we
hier wonen al diverse nieuwe tramlijnen in dienst genomen. Vanaf vandaag,
zaterdag 15 september, heeft de stad er weer een nieuwe tramlijn bij: lijn 70
spoort van de Luchtbal over de Noorderlaanbrug naar de Kempenstraat. Van daar
takt hij aan op de Londenstraat en spoort hij over de Londenbrug naar de
Bataviastraat bij het MAS. Later komt er ook een tramlijn naar het nieuwe
Havenhuis, en er wordt ook nog gewerkt aan een trambedding op de Italiëlei.
Rommelig mooi
Een beetje rommelig is het al met
al wel, maar tóch vind ik het briefhoofd dat de Antwerpse ondernemer Jean
Limberopoulos in de dertiger jaren voerde eenvoudigweg prachtig. Dat komt
misschien ook door die duiker, die me aan Het
geheim van de Eenhoorn en De schat
van Scharlaken Rackham doet denken….
vrijdag 14 september 2018
Am Klavier
Altijd fascinerend om je eigen
werk in een andere taal te zien. Op verzoek van Kees Godefrooij schreef ik voor
de Rilkehommage Als ik jou eenmaal
verlies / Einmal wenn ich dich verlier (Uitgeverij Spleen, Amsterdam, 2018)
het gedicht Aan het klavier, dat
door Janet Blanken naar het Duits werd vertaald.
donderdag 13 september 2018
woensdag 12 september 2018
Frei!
Mijn soort muziek is het nooit echt
geweest, maar de punk leverde wel erg veel originele bandnamen op. Bad Astronaut, Brand New War,
Humble Gods, Napalm Death en Vatican Commando’s bijvoorbeeld. Ik vond ook The Dead Kennedy’s érg sterk. Misschien is er een
bescheiden revival op komt. Mijn broer spotte op Clara’s Pad in Heinkenszand de
aankondiging van een festival waarop ook Aardbei Macht Frei op zal treden. Er
zullen vast übergevoelige geesten moeite hebben met die naam maar ik vind hem
lekker: Aardbei Macht Frei!
dinsdag 11 september 2018
Kostelijk
Ik kan nog net zo lachen om The Young Ones als begin jaren tachtig.
De serie wordt hier herhaald, en daar ben ik iedere week blij mee. Vind nog
steeds dat ouwe hippie Neil de door mij ongetwijfeld verkeerd begrepen Leonard
Cohen trefzeker wegzet: “I feel so lonely. Nobody ever listens to me. I feel
like a Leonard Cohen-record.” En wanneer Rick
vertwijfeld is heeft hij het niet over For
God’s Sake of For Christ’s Sake,
maar over For Cliff’s Sake.
Kostelijk!
maandag 10 september 2018
Extra Eddy Ausloos
Kwam het eerste nummer van het Tienjaarlijks Tijdschrift weer
tegen. Was toch een leuk idee van Eddy Ausloos en Tony Rombouts. Bijdragen van
onder meer Wilfried Adams, Maris Bayar, Nic Van Bruggen, Patrick Conrad, Gust
Gils en Henri-Floris Jespers. Ik heb overigens een heus unicum heb: dit nummer
1 bevat als portfolio Plezanten
meungdag, triestigen destdag, een suite van 16 originele
linosneden van Eddy Ausloos. De zevende litho zit er in mijn exemplaar echter
twéé keer in!
zondag 9 september 2018
Een verbetering
Max Amann (1891-1957), in de
Eerste Wereldoorlog sergeant van korporaal Adolf Hitler, hielp de latere Führer
bij het uitwerken van diens boek Mein
Kampf. Amann suggereerde zelfs de titel! Geef toe, die is stukken sterker
dan degene die de auteur in gedachten had: Viereinhalb Jahre Kampf gegen Lüge, Dummheit
und Feigheit….
zaterdag 8 september 2018
Leuke woorden
Brandslanghaspel, crag, knechtebrakke, omoel,
pieremachochel, rikkepaal, stokroossnuitkever, tarlatan.
Verloren kop
Pointe
tête homme acier zingué is Frans voor Spijker met verloren kop gegalvaniseerd.
Het is maar dat u het weet voor het geval u die eens ergens in Franstalige
gewesten moest willen kopen.
vrijdag 7 september 2018
Selfie van Rogi
Aan Fleurs du mal – Magazine for Art
& Literature is vanaf heden mijn
gedicht Selfie van Rogi Wieg toegevoegd: https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-selfie-van-rogi-wieg-gedicht
Tjongejonge....
Het blijft verbijsterend hoe
hardnekkig veel mensen zich met de auto laten vergroeien. Dat je zo’n machine
nodig hebt als je op het platteland woont wil ik geloven, maar in de stád?
Aanschouwde vanmorgen vanaf ons terras weer eens hoeveel wagens het centrum in
komen. Waarbij het me opnieuw trof dat in quasi ál die voertuigen één mens zat.
Tjongejonge. Hoe sneu….
Zeker van invloed
Ik ben opgegroeid in de schaduw van de Gevangenpoort, en kan
me amper voorstellen wat het zou betekend hebben om groot te worden tussen
nieuwbouw. Wel weet ik zeker dat je karakter mee bepaald wordt door de omgeving
waarin je het leven leert kennen.
Abonneren op:
Posts (Atom)