Speciaal
voor de uitvoering van zijn suite Langs meanderende stromen ontwierp de
jonge componist Joachim von Waldenfels de slingerhoorn. Het is niet bekend of
hij er patent op heeft aangevraagd.
Nooit
moet je iets wegdoen, want alles komt terug in de moeite. Zelfs deze
su-per-le-lij-ke stoeltjes die in de jaren zestig van de eeuw volop in de mode
waren. Er zijn nu weer jonge mensen die er graag in zitten….
De
eerste keer dacht ik dat ze het tegen iemand anders had, maar ondertussen ben
ik er aan gewend dat mijn lief me begroet met “Goeiemorgen, Paulus!” Nu ik een
baard heb vindt ze me namelijk op Paulus de Boskabouter lijken….
In
het Handelsblad voor Antwerpen stond in 1861 een annonce waarin ‘te
huren’ werd aangeboden een schoon buitengoed gelegen aan de Berchemsen
Steenweg hoek der Molenstraat. Eens gaan kijken hoe die hoek er nu uitziet….
Ik
blijf het fascinerend vinden dat ajuinen al millennia geleden, dus ook al ten tijde van
de eerste Germaanse klankverschuiving, werden geconsumeerd. Sterker:
het is tot nader order het oudst bekende voedsel ter wereld.
Kwam
Een blik in de keuken weer eens tegen, een bijdrage die ik schreef voor Versindaba.
De cyclus Dode dingen zijn langzaam verscheen ondertussen in Eigen
terrein – Gedichten 1998-2013:
Niet
alle onderdanen van Koning Achmed Zogu (later bekender als Koning Zog I) van
Albanië waren monarchisten getuige dit fotobijschrift uit 1934: Koning
Achmed Zogu van Albanië , die vorige week, tijdens een bomaanslag in zijn
paleis, gekwetst werd.
Algerije,
Argentinië, Bangladesh, Burkina Fasso, Costa Rica, Cuba, Dominicaanse
Republiek, Ecuador, Eritrea, Griekenland, Iran, Jemen, Libië, Mali, Marokko,
Mexico, Nicaragua, Somalië, Syrië, Tonga, Tunesië en Uruguay. Dit zijn de
landen die het hun burgers verbieden afstand van hun nationaliteit te doen.
België
is van oudsher een waar wielerland. Ik kan me niet herinneren in Nederland in
een gewone supermarkt voor dagdagelijkse inkopen een afdeling gezien te hebben
met zúlk speelgoed….
In
de prairietuin van de Botanische Tuin hier om de hoek heeft de wind aan een van
de bomen flinke schade aangericht: een van de takken is, je houdt het eigenlijk
niet voor mogelijk bij zulke stevige exemplaren, simpelweg gebroken.
Eens in de maand ga ik voor deze
rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige
bundel uit te nemen. Deze keer is dat Vigor
anorexia – Een Misboek van Norbert De Beule (Uitgeverij Atlas
Contact, Amsterdam/Antwerpen, 2019), waaruit ik op bladzijde 18 het gedicht Zelfportret
als Astor Piazolla opensloeg:
De
Tagesschau die de ARD op 9 november 1989 uitzond zal volgende maand vast
en zeker weer opduiken in de televisieprogramma’s bij onze oosterburen. Dan
wordt ongetwijfeld ruim aandacht besteed aan de val van de Berlijnse Muur
(waarvoor de Duitsers het indrukwekkend compacte woord Mauerfall gebruiken)
die dan drie decennia geleden is:
Minstens zo leuk om voor je beeldscherm mee op reis te gaan als de Führerstandsmitfahrte zijn de Straßenbahnfahrte. Overal ter wereld heb
je wel liefhebbers die het traject van bepaalde tramlijnen online zetten. Deze
keer reed ik met Lijn 3 mee door Warschau:
“Hè, héérlijk!” gnuifden
wij onder onze parapluie. Passanten bekeken ons alsof we toeristen in
Noord-Korea waren. We kunnen er niets aan doen: wij vinden de herfst
fan-tás-tisch….
De herfst levert
dikwijls verrassende beelden op. Zo duiken her en der natuurlijk weer
allerhande paddenstoelen op. Tot welke soort deze behoren? Geen idee! Maar ze
doen sterk denken aan 'japneuzen' (zjappekes),
een typisch snoepje van hier: zwarte rubberachtige bollekes....
Een
foto met dit decor zal ik niet meer kunnen laten maken. Je gelooft het of niet
maar in Wallonië deinzen ze er niet voor terug een monument uit de 13de
eeuw te….slópen. De Pont des Troux over de Schelde in Doornik / Tournai (kijk
maar eens op YouTube) is af-ge-bro-ken. Dat zoiets zomaar mag. Op YouTube
is ook een aardige reconstructie van de oorspronkelijke brug te vinden:
Altijd een genoegen om een stielman aan het werk te zien. Onze
Vedette Veritable, waarvan zo het mechanisme eens zichtbaar kwam, werd grondig
nagezien door Peter De Klerk, een meester-uurwerkmaker die een zaak heeft op de
Paardenmarkt en de kunst voor een klant tijd te maken verstaat. Ik vind
dat een aardige slagzin.
zijn
er natuurlijk voldoende. Welke juist doet even niet ter zake. Geen chinezerij:
ik vond Antwoorden uit Antwerpen vooral gewoon even lekker klinken….
Een
Nederlander denkt bij het woord drielandenpunt spontaan aan Vaals, waar
België, Duitsland en Nederland samenkomen. Een Belg vraagt zich bij hetzelfde
woord af “Welk?”. België heeft immers drié drielandenpunten: behalve het
hierboven genoemde dat bij Ouren (waar België, Duitsland en Luxemburg elkaar
treffen) en bij Aubange (België,Frankrijk
en Luxemburg). Overigens zijn er landen met nog veel meer drielandenpunten.
Oostenrijk heeft er 9, China niet minder dan 16.
Hoe
gezagsgetrouw vroeger de pers toch was. Op 14 Oogst 1914 nam de krant
voetstoots aan dat ‘het Nederlandsche leger eene sterke macht waarmede af te
rekenen valt’vertegenwoordigde. Een
bericht om smakelijk om te lachen als de omstandigheden niet zo navrant waren.
Wie de gezagsgetrouwheid van de toenmalige redactie betwijfelt doet er goed aan
ook het stukje erbóven te lezen….
Boeiend
artikel, in Neerlandistiek – Online tijdschrift voor taal- en
letterkundig onderzoek, van Peter Alexander Kerkhof waarin hij belicht
welke taal Karel de Grote vermoedelijk dagdagelijks gesproken heeft:
Eigenaardig: je kunt niet
zeggen (Allez: je kunt het natuurlijk wel zeggen maar het is niet correct) “De
lidwoord het”
maar wel “Het lidwoord de”.
Tot zover dit Gemengd Bericht.
Wat buitenlanders in
Nederland altijd opvalt is het feit dat de gordijnen er des avonds niet
gesloten worden: wie des avonds door de straten van een Nederlandse stad loopt
kan inderdaad bij de meeste mensen dwars door het huis naar binnen kijken, tot
in de achtertuin toe.
Het
was niet eens twaalf uur daar in 1962, maar de soep leek ons al prima te
smaken. We hadden er geen idee van dat er nog een zusje zou komen. Mijn broertje
viert vandaag zijn verjaardag. Dat er nog maar vele mogen volgen.
Huidige
generaties, gewend aan draadloos allerhande, vragen zich bij het bekijken van
een foto als deze af waarvoor al die rommel in de lucht toch ooit diende….
Als
het aan Vlaams minister van toerisme Ben Weyts ligt wordt Het Steen, het
kasteel in Elewijt dat in diens laatste levensjaren de zomerresidentie van
Pieter Paul Rubens was, opengesteld voor publiek. Het kasteel nabij Zemst was
in privéhanden maar is nu aangekocht door Toerisme Vlaanderen. Rubens kocht het
in 1635 als buitenverblijf en schilderde er enkele fraaie landschappen van de
omgeving.
Gewend
als we zijn aan snelle nieuwsverspreiding is het aardig af en toe stil te staan
bij de tragere van vroeger: van 16 tot 19 oktober 1813 vond de Slag bij Leipzig
plaats, waarbij de geallieerden het leger van Napoleon versloegen. Op 27
oktober 1813 zwoer de gemeenteraad van Amsterdam nog onwrikbare trouw aan
Napoleon. Diens nederlaag bij Leipzig werd in Nederland officieel bekend op 3
november. Dat nieuws heeft er dus…. 16 (lees: zéstien) dagen over gedaan om in
Neerlands tweede hoofdstad (Parijs was toen nog de eerste) te geraken!
De
nabije cultuurdragers zijn hic et nuncStijn! – Berichten uit
Lijsternest en Letterenhuis, Lekbloed – Gedichten & brieven
uit de oorlog van August Stramm, Jules Verne Impact van Les
balayeurs du desert en Transit van Christian Petzold.
Omdat
ik ‘van beneden de grote rivieren’ ben is het me nooit zo opgevallen maar als
katholieken zijn wij net als de Vlamingen gewend om iemand met zijn of haar
verjaardag of andere heuglijke gebeurtenis Proficiat te wensen. Dat
schijnt dus een Brabants / katholiek / Vlaams gebruik te zijn. Boven-Moerdijks
/ protestants is Gefeliciteerd gebruikelijker.
Het
huidige is nog niet vol, maar van dit fijne model had ik er geen meer op
voorraad. Geertje attendeerde me op een winkel waar ze hetzelfde soort opschrijfboekjes,
weliswaar anders getint, verkopen. Ik kan er dus weer even tegen aan.
Vermoedelijk
voldeden reguliere verkeersborden niet in dit buurtje, reden waarom ouders van
kinderen die in deze straat naar school gaan maar zelf actie hebben ondernomen.
Het ziet er wel ludiek uit.
Een uitzonderlijk mooie
kerk vind ik die van Sint-Gertrudis in Nijvel. Het is een oude romaanse, al
bijna dúizend jaar oud. Toen arduin en zandsteen er nog naar mortel roken was
de Duitse keizer Hendrik III hier in 1046 bij de inwijding present. Heel, héél
erg mooi is er het polychroom eiken beeld van Maria. Dat dateert van ongeveer
1480 en geldt terecht als een van de meesterwerken van de laatgotische beeldhouwkunst
in Brabant.
….waarom
gebruiken Nederlanders als adjectief van Nieuw-Zeeland eigenlijk wél gewoon Nieuw-Zeelands
en niét Nieuws-Zeeuws? Wie het weet mag het zeggen.
Een
echt taalverschil zou ik het niet noemen, eerder een onbekendheid met het in
Nederland gebruikelijke adjectief, maar het valt me weer eens op dat Vlamingen
geen Zeeuws bezigen maar Zeelands.
In
Nederland wordt beleg meestal erg dun gesneden, en dan echt niet alleen het
rookvlees. In België gaat het er guller aan toe. Hier gaan er dus weliswaar
minder schellen in honderd gram, maar ze zijn wel lekker dik….
Leo
XIII was gedurende 25 jaar en vijf maanden het staatshoofd van Vaticaanstad.
Toen hij op 20 juli 1903 stierf was hij 93. Daarmee is hij nog steeds de paus
die de hoogste leeftijd haalde. Tot zover dit Gemengd Bericht.
Graag
kom ik voor bepaalde gerichte boodschappen bij Sun Wah, en iedere keer weer
verbaas ik me over het exotische aanbod daar. Er zijn klanten die net zo
vanzelfsprekend tumicuni pakken als wij ajuin. Ik weet niet eens waar de Boesenbergia
rotunda (L.) toe dient. De groente wel wassen voor je haar gaat koken!
Godfried
Bomans herkende (getuige dit fragment uit Adviezen van een oude rot)
jargon wanneer het zich manifesteerde: ‘De Zwaagse punter is een eerlijke
Hollandse schaats. De aardigheid is, dat je er zowel overnaads als tuitelings
mee rijden kunt, wat je bij de Friese doorloper wel uit je hoofd zult laten. En
dan: de slag zelf is veel korter. Voeg daarbij, dat de riemen kruiselings aan
de kiepnok bevestigd zijn en dan is het wel duidelijk dat het Zwaagje bij
strenge vorst veruit de voorkeur verdient. Op zacht ijs echter neme men de
Harlinger schansloper.’
Nick
Lowe had in 1978 een hit met I Love The Sound Of Breaking Glass. Ik
neurie het nummer vaak wanneer ik de glasbak aan de Sint-Jorisspoort geleegd
hoor worden. Toen het liedje een hit was kenden wij echter de glasbak nog niet.
De eerste officiële werd in Nederland weliswaar ook in 1978 geplaatst maar in
Den Bosch. In Vlaanderen verscheen de eerste glasbak in 1981.