Frappante overeenkomsten

Of je er nu in gelooft of niet, het zégt iets dat een engel in veel talen quasi hetzelfde heet: engel in het Deens, Engel in het Duits, angel in het Engels, ingel in het Fries, αγγελος in het Grieks, angyal in het Hongaars, angelo in het Italiaans, engel in het Nederlands, engel in het Noors, anioł in het Pools, ангел in het Russisch, anjel in het Slovaaks, anjil in het Sloveens, angel in het Spaans, ängel in het Zweeds....Frappant.

Nooit eerst de rechtse

Eerst de linkse, dan de rechtse. In die volgorde doe ik al sedert deze handeling tot mijn zelfstandige kunsten behoort mijn schoenen aan. Nóóit zal ik eerst de rechtse aantrekken. Vermoedelijk omdat ik linkshandig ben ga ik er dan maar van uit dat de meeste mensen eerst hun rechtse schoen aan doen. Zouden er mensen zijn die het niks kan schelen, en die gewoon willekeurig een van de twee als eerste pakken?

Dezelfde afstand

Zo af en toe verlaat uw dienaar zijn redactieruimte om zich er van te vergewissen of de afstand van Europa tot de Verenigde Staten van Noord-Amerika nog immer dezelfde is. En ja hoor: 7.789,59 kilometer. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Zinloze hoogte

Dit is een braille-instituut annex blindengeleidehondenschool. Belangrijk dat dergelijke instituten er zijn. Waar ik evenwel helemaal niets van begrijp is, daarom maakte ik deze foto, waarom men die op de gevel op een hoogte van twee meter in bráille benoemt....Welke blinde kan daar bij? Wat is daarvan in ’s hemelsnaam het nut?

Drie koningen

Drie foto’s uit jaren dat koningen nog iets voorstelden. Ah, dat waren nog eens tijden. Van boven naar beneden Koning George VI van Groot-Brittannië in 1937, Koning Zog van Albanië in 1939 en Koning Frederik IX van Denemarken in 1948. Zog lijkt wel model te hebben gestaan voor Kolonel Olrik, de aartsvijand van Blake en Mortimer.

Ook lekker in het Duits

Zelfs The Beatles werkten in het begin van hun Blitzkrieg mee aan de gewoonte om Engelstalige nummers voor de Duitstalige markt te bewerken. Niet zo veel mensen als nu verstonden toen Engels. Ook Cliff, die met zijn schaduwen jarenlang perfecte popliedjes maakte ontkwam er niet aan. Hun I Could Easily Fall In Love With You werd destijds door Carl-Ulrich Blecher van een Duitse tekst voorzien en ook Es war keine so wunderbar wie Du (waarin Cliff ineens in Parijs, op Java en in Rio geweest blijkt te zijn) is een heerlijk deuntje:

https://www.youtube.com/watch?v=6KMQApAAQU0

Augustus herbekeken

De wonderlijke lotgevallen van Heinz mis ik zeer. Jammer dat Windig  &  De Jong, wat een bizarre humor hadden die gasten toch, stopten met de avonturen van deze eigenzinnige rosse kater. Ben een aantal albums ervan aan het herlezen. Daarbij schiet ik opnieuw regelmatig in de lach bij het merkwaardige taalgebruik van Heinz’ vriend Augustus. Plaatsen hebben zijn woorden zinnen aparte in. 

Wat je kunt

Wanneer er een schoolklas passeert klatert de straat van het zwembadachtig geluid dat al die jonge stemmen samen genereren. Ik blijf het mooi vinden dat kinderen op scholen als het nabije Onze-Lieve-Vrouwe- en Sint-Lutgardiscollege een uniform dragen. Het gaat om wat je kunt, en niet om wat voor kleren je ouders kunnen betalen. Van de mensen die iets tegen die uniformiteit hebben dragen er overigens meestal negen van de tien een spijkerbroek….

Even het rund uitlaten....

Op een foto als deze kan ik lang turen. Gemaakt in Amiens, in 1918. Vóór 11 november? Na 11 november? Waarom zit er niemand in die automobiel? Wat doet die mevrouw met dat rund (mijn bovine kennis is te gering om te kunnen duiden of het hier een koe dan wel een stier betreft) in de stad? Kijkt ze vrolijk, of juist triestig? Vragen, vragen, vragen….

De Schicht

Bekeek een documentaire over Sparta, de oudste professionele voetbalclub van Nederland. Ik ben dan wel aanhanger van Feyenoord, maar voor Sparta heb ik altijd een zwak gehad. Al was het alleen maar voor dat prachtige tenue. Een van de oer-Spartanen was Jules Deelder. Toen Tonny van Ede (1924-2011), sterspeler van de ploeg die in 1959 landskampioen werd, overleed schreef Deelder De Schicht. Dat vind ik nou in al zijn eenvoud een ontroerend supportersgedicht:

We noemden hem ‘de Schicht’
en droegen hem op handen
Hij flitste sneller dan het licht
en schoot uit alle standen

Vaak was hij onnavolgbaar
en soms ook wel eens niet
omdat ‘de Schicht’ ook maar een mens was
al dachten wij van niet

Hij was Spartaan bij leven
Hij blijft het in de dood
Nooit zal hij zijn vergeten
Meneer van Ede U was groots!

Hoe zit het nu?

Af en toe kun je in verwarring raken door de stelligheid waarmee iets wordt beweerd. Zo meldt Wikipedia dat de uitdrukking ‘de tien geboden’ in de Bijbel niet voorkomt. Dat vond ik verrassend. Stenen tafelen. Check. Tafelen der Wet. Check. Maar de tien geboden als zodanig? Ho maar, volgens Wikipedia. Maar wanneer je dan in de Bijbel zelf Deuteronomium 10:4, waarnaar wordt verwezen, opslaat zie je daar onmiddellijk de tien geboden staan….

https://nl.wikipedia.org/wiki/Tien_geboden

Op de planken

Het was, en is, even wennen nu ze in de Bibliotheek Permeke de boel hebben heringericht. Onder de vanzelfsprekendheid waarmee ik me naar de afdelingen geschiedenis, strips, films en poëzie kon begeven zijn de poten weggeslagen want alles heeft voortaan een ander plekje. Zo liep ik, gewoontedier dat ik ben, naar de kasten die de poëzie niét meer herbergen maar toen ik bij de even vergeten nieuwe poëziebehuizing kwam zag ik tot mijn groot genoegen wel dat mijn bundels Eigen terrein en Bedekte termen er uit de kast waren gehaald en zichtbaar op de planken prijkten!

Met hartjes

Kijk eens hoe nieuwsgierig hij me aankijkt. Eigenlijk best een mooie vogel, de spreeuw. Vaak denk ik op een afstandje dat het een notenkraker is maar de Sturnus vulgaris is eigenlijk zeer herkenbaar, vooral aan die typerende hartvormige spikkels op zijn voorlijf.

(Links)handig om te weten?

Een steelpan voor linkshandigen. Zo zetten ze tegenwoordig een steelpan met aan twee kanten een schenktuitje in de markt. Alsof je als linkshandige aan een gewone steelpan schenktuitjes nodig zou hebben.

Onbekende stadgenoot

Van Godefroid Camauër hadden mijn kameraad Albert Hagenaars noch ik ooit gehoord. Nochtans betreft het een stadgenoot, die net als wij het levenslicht zag in Bergen op Zoom. Het is wel een oude stadgenoot, want hij werd geboren op 31 mei 1821. Hij was componist en werd kapelmeester en muziekleraar in Hoei, waar nog immer een kiosk naar hem is vernoemd. Het zal niet meevallen een plaquette op zijn geboortehuis aan te brengen vermits niet meer is na te gaan welk dat dan wel was. Navraag leerde dat in een Bergs register uit 1826 staat dat hij gewoond heeft in Wijk I, huis 171 en in Wijk F (wijk 6) huis 35 maar nadat er diverse omnummeringen plaatsvonden zijn de wijk- en huisnummers van vóór 1914 helaas niet te herleiden naar huidige adressen. Camauër schreef onder meer een aantal missen. Ik was benieuwd of er iets van hem op het wereldwijde web te vinden is. Jawel, één vondst. In 2018 voerde L’ensemble vocal de Bruxelles op het koorfestival van Montreux ’s mans L’hymne de la nuit uit:

https://www.youtube.com/watch?v=GWAPvQNM99k

Bijna aaibaar (79)

 

Mooie achterkant

Iedereen kent de iconische Onze Lieve Vrouwekathedraal met haar zo kenmerkende anderhalve torens van Antwerpen wel. Bijna niemand echter weet hoe de achterkant oogt. Dat komt omdat die in de loop der tijd ingebouwd is geraakt. Wie door de Sint-Pieterstraat of over de Melkmarkt loopt heeft meestal geen idee van het majestueuze achterwerk dat achter de bebouwing staat…. 

Braaf

Welk een braaf hondje. Het ziet er wel niet al te snugger uit. Het moet klaarblijkelijk nog leren dat het eten niet in zijn bek hoeft te bewaren, maar dat je dat ook op kunt eten.

Schot in de roos

Je kunt je Antwerpen haast niet meer voorstellen zónder die vele stations met en voor de Velo, het zo succesvol gebleken stadsfietsje. In het begin was het voor een ieder wat wennen, maar ondertussen zijn de rood-witte velokes niet meer uit het straatbeeld weg te denken. 

Meesterlijke finesse

Had ik in 1520 in Antwerpen geleefd, dan was ik op 2 augustus van dat jaar des Heren ook naar Albrecht Dürer gaan kijken. Die werd hier die dag namelijk als een beroemdheid onthaald. In Museum De Reede is momenteel een smaakvolle uitstalling te zien met een ruime keuze uit ’s mans grafiek. Het werk van Dürer, die destijds overigens ook in mijn geboortestad Bergen op Zoom verbleef, is nog immer van een adembenemend meesterlijke finesse.

https://museum-dereede.com/d%C3%BCrer

(Wordt vervolgd)

Dit zouden mijn broertje en ik geweest kunnen zijn. Wij droegen ook wel zo’n petje. En we lazen, al was de kleine op deze foto vermoedelijk alleen nog maar aan plaatjes kijken toe, ook graag de stripbladen. Vol belangstelling volgden we de vele avonturen in de Sjors, Kuifje en Pep waarvan de episodes (op de slotaflevering na natuurlijk) werden besloten met (Wordt vervolgd). Ik moet eens nagaan of er anno nu eigenlijk nog wel wekelijkse stripbladen bestáán….

Stripland

Met enige regelmaat ga ik op mijn gemakje de etalages van de stripwinkel bij ons om de hoek staan bestuderen. België is echt een stripland, dat talrijke wereldwijd vermaarde papieren helden voortbracht. In deze zaak vormen voornamelijk volwassenen, veelal mannen, de clientèle. Toen ze klein waren hadden ze het geld nog niet voor al die schaalmodellen, maar nu hebben ze wat meer ruimte om die aan te schaffen. Wereldwijd is naar mijn inschatting het model van de maanraket uit de avonturen van Kuifje het meest populair.  

Ook mooi

De droom van gisteren zette me aan het peinzen: zou er ooit een WK-eindstrijd af zijn gewerkt waarin négen treffers te noteren waren? Dat moest ik even napluizen. Neen: zo’n finale was er nooit. Het dichtst in de buurt komt die van 1958, waarin Brazilië in Zweden het gastland versloeg met 5-2. Zeven doelpunten. Ook mooi.

Een vreemde droom

Een vreemde droom was het. Altegader waren we naar het reusachtige stadion getrokken. Wel met zijn honderdduizend. Ik zat op de eretribune om getuige te zijn van de finale van het Wereldkampioenschap voetbal. Een technisch mooie, en spannende. 0-1. 1-1. 1-2. 2-2. 2-3. 3-3. En toen 4-3, 5-3 en 6-3. Veel vreugde na affluiten. Het bizarre: ik had geen énkel idee wie er nu tegen elkaar speelden, herkende de kleuren van vlaggen noch tenues en evenmin spelers…. 

Regen

Het werk van de Duitse schilder Hans Baluschek (1870-1935) inspireerde me tot een aantal gedichten, waarvan nu ook het vierde, Regen, een plaatsje heeft gekregen op het onvolprezen magazine Fleurs du mal:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-regen

Cinema Navelpluis: Bewegende ballen

 

Vroege vijgenboom

Wat is dié er vroeg bij: de winter moet de facto eigenlijk gewoon nog echt op gang komen maar in de Kruidtuin staat de ficus carica L. Moraceae, de vijgenboom, al net te doen of het reeds lente is.

'Zum König krönen' herbezocht

Iedere dag moet ik wel aan hem denken, maar vandaag zag ik bij de bakker Driekoningentaarten en toen was mijn vorig jaar helaas zo onverwacht overleden vriend Ron Scherpenisse ineens extra sterk in gedachten. Natuurlijk omdat het gebak me zijn mooie reeks Zum König krönen voor ogen bracht:

https://zumkonigkronen.blogspot.com/

Heel blij

Nog goed kan ik me de tijd herinneren dat de permanent wave, het permanentje in de mode was. Niet dat ik daar nu dol op was, maar het kapsel was visueel in elk geval beter te verdragen dan de fase die eraan vooraf ging: de krulspelden maakten de andere kunne heel wat minder appetijtelijk. Blij dat deze mode achter ons ligt, heel blij.

Uit de kast (CLI): Job Degenaar

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Dus dit is zomer van Job Degenaar (Thomas Rap, Amsterdam, 1998), waaruit ik bladzijde 37 opensloeg:

Gezien hoe in volkstuinen
de oogstresten smeulen, flauwe
gloed onderaan de dijk

Te weinig de gaten gedicht:
veel hartslag ebde weg;
hoe spaarzaam bloeide iets op

Door de kieren giert november,
veegt scherven van de kosmos
in de kappersluikjes van de dagen

Winterstraat

Veel mensen worden er neerslachtig van, maar wij kunnen ons verkneukelen in dit grijze, onbestemde, nevelige winterweer. Ook in januari vinden wij onze straat mooi. En over een paar maanden dragen die essen weer volop blaadjes, hoor.

Ons engeltje

Niet dat we dat effectief laten gebeuren want na Driekoningen gaan de kerstspullen weer de kelder in, maar wat mij betreft zou de kerstkrans met ons engeltje het ganse jaar in de kamer mogen hangen. Fijne kleine verlichting.

Viiiel Schwein!

Van Rudi Hurzlmeier is dit vertederende werk Viiiel Schwein. Leuk dubbelzinnig. Voor degenen die niet vertrouwd zijn met het mooie Duits: Viel Schwein betekent behalve Veel varken ook zoveel als Veel geluk. Dat laatste wenst de directie van Gemengde Berichten u van harte voor 2025!

Cinema Trivia: Kong

Bij RKO Radio Pictures hadden ze een bijzonder inventieve publiciteitsafdeling. Wie wil er van zo’n lieftallige jongedame nu géén toegangskaartje kopen?

Onderweg met de tram: Lijn 15 in Lódz

Met Lijn 15 kun je je in Łódź met Lijn 15 verplaatsen van Telefoniczna Zajezdina naar Chojny Kurczaki en weer terug:

https://www.youtube.com/watch?v=zh2iyD8JG88

Arbeiterstadt

In Tilburg verscheen op het onvolprezen cultureel magazine Fleurs du mal opnieuw een gedicht dat ik schreef bij een schilderij van Hans Baluschek, Arbeiterstadt deze keer.

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-arbeiterstadt

Dat had toch ook wel iets....

In deze tijden van desk top publishing, kopieermachines en offsetdrukpersen is een gebonden boek voor velen al een bijzonderheid. Maar die vallen dan weer in het niet bij de exemplaren die vroeger met de hand werden bekleed en beslagen. Zo’n integument had toch ook wel iets. Het maakte de lectuur er in geval fysiek niet lichter op….

Sfeervol aangelichte broodjes

Wanneer je in deze tijd van het jaar vroeg naar de bakker kuiert is het wandelingetje naar Lints met die feestlichtjes in het donker bijzonder sfeervol….

Veranderde verhouding

Een oude Aardrijkskundig Hand-atlas ten gebruike van den Hoogeren Graad meldt de volstrekte bevolking der Europeesche Staten in 1920: in dat jaar telde Nederland (6.900.000) minder inwoners dan België (7.600.000)….

Zalig Kerstmis

 

Momentopname

De nabije cultuurdragers hic et nunc: De strijd om de macht – Mijn leven in de Wetstraat van Johny Vansevenant, Polletanië! [Verzamelde gedichten 1975-2024] van Frank Pollet (met een essay daarover van Paul Rigolle), De achtertuin van Jan Wolkers en The Sinking Of The Titanic van Gavin Bryars. Ik noteer dat boeken blijven, maar dat cd’s en dvd’s in dit streaming-tijdperk reeds ouderwetsch aan het worden zijn….

Overbodig woord

Een woord dat wat mij betreft volledig uit onze taal zou mogen verdwijnen is tussenstand. Welk een overbodig! Je hebt een stánd en een éindstand. Klaar. Dat tussen is helemaal voor niets nodig.

Leuke woorden

Astilbe, barter, carobbe, diepsel, fladderiep, hillebil, inpik, kutse, propstroom, quelea, smeel, wimber, zwikkel.

Echte bergen

Soms lijken bepaalde wolkenformaties wat op bergen. Als lagelanders zijn we er niet aan gewend die werkelijk aan de horizon te zien. Toen we met de trein van Frankrijk naar Italië reisden, meer bepaald van Modane naar Turijn, zagen we over de vlakte links kijkend échte bergen. Toch altijd feestelijk voor wie er aan gewend is door polders te treinen....