Soms blijft iets wat je in je nabijheid hoort een beetje jeuken. Iemand zei, over een dorpje dat verder niet ter zake doet, 'waar ik zelf nog nooit was.' Puur grammaticaal is daar niets mis mee, maar had 'waar ik nog nooit was' niet volstaan? Het doet me een beetje denken aan een uitspraak als 'En dan denk ik bij mezelf…'. Waar sláát dat nou op? Natúúrlijk denk je bij jezelf. Bij wie anders?
.jpg)
