Even schrikken....

Echt, dat was even schrikken, daar op de hoek van de Bervoet- en Begijnenstraat. Achter het vuile raam van een onbestemd pand zagen we ineens een ondanks die onbestemdheid weldoorvoede dikke witte kater. Haast een reïncarnatie van mijn zo geliefde Ollie (zie de links hieronder). Ik durfde bijna niet nader te komen. Geertje (wier hoedje een van mijn schouders lijkt) maakte de foto. Dat silhouet is van mij....
http://gemengdeberichten.blogspot.com/2008/10/lievelingspoezen-aflevering-1-wat-is-er.html
&
http://gemengdeberichten.blogspot.com/2008/10/we-doopten-de-nieuwe-huisgenootjes-stan.html