Toen ik en passant naar
het terras keek zag ik Stef in de weer met iets. Het bleek een mooie dikke bombus terrestris die hij knock out had
geslagen. Hij stond op het punt er mee te gaan spelen, maar daar stak ik mooi
een stokje voor. De hommel op de kaft van een Nabokov gezet en naar de anemoon
in het voortuintje gebracht, waar hij een tijdje op een blad uit heeft zitten
blazen om vervolgens naar de ijzerhard te kruipen. Ik zie hem niet meer, dus ik
hoop maar dat ik er op tijd bij ben geweest….